CD-RECENSIE 

Sonja Indin - And Then She Wrote: Poetry Goes Jazz 
bezetting: Sonja Indin vocals, Roman Tulei piano, Fridolin Blumer contrabas, Peter Preibisch drums, Victoria Mozalevskaya tenorsaxofoon
opgenomen: 3 - 5 juni 2022, Hardstudios, Winterthur, Zwitserland
uitgebracht: 10 maart 2023
label: TCB Music / The Montreux Jazz Label
aantal stukken: 14
tijdsduur: 59'34
website: sonjaindin.com - tcb.ch
door: Christel Meijer 


Hoe verenig je een succesvolle loopbaan als artiest met de zorgtaken van het ouderschap? Vocalist en songwriter Sonja Indin (1980) werpt zich op dit dilemma als moeder van jonge kinderen en moderne vrouw schipperend in een maatschappij, vaak nog ingericht op de traditionele rolverdeling.

Om de boodschap van haar songs kracht bij te zetten heeft de Zwitserse zich omringd met dichteressen, wiens poëzie ze op muziek heeft gezet. Ook voegt zij haar perspectief toe aan  instrumentaal werk van mannelijke componisten. 

Samen met haar band en gastsaxofonist Victoria Mozalevskaya put Indin uit de swingtraditie, hier en daar afgewisseld met bossa, bluesy ballads en lichte pop grooves. 'Expecting You – Accepting You', een warm welkom aan haar nog ongeboren kind, wordt gedragen door een speelse 5/8 maat. Een hint naar jaren tachtig rock vinden we in Indins aanstekelijke 'It All Seems Like Nothing At All', dat voor de sax-solo een kitscherig uitstapje maakt naar disco en dan doorschiet naar uptempo swing. 

Ze zingt over de hardwerkende huismoeder die de sokken moet stoppen in 'Mom's Care'. Haar persoonlijke noot is authentiek en komt met de nodige zelfspot, maar veelal letterlijke beschrijvingen ontberen de gelaagdheid die de vermaarde dichters met hun poëzie meebrengen. Haar Engelse teksten pakken vooral op bestaande composities goed uit, zoals bij 'Renewal' van Ralph Towner. Met een heerlijke timing moedigt Indin de luisteraar aan om zich te vernieuwen. Het bruist in 'Femme Phénoménale', waarvoor zij woorden van Maya Angelou naar het Frans vertaalde. 

We horen gedegen spel dat binnen de lijntjes kleurt. Met veertien nummers die tezamen een uur bestrijken, wordt telkens een pianosolo na het thema voorspelbaar. Maar dan verrast, halverwege het album, een prachtige melodielijn op 'Inventory', een gedicht van Dorothy Parker. Hoog contrabas-spel sprankelt. Er klinkt een eerste scat, trouw aan de swingstijl die Indin past. Tulei schept ademruimte met modale jazzfragmenten in 'Freedom (Welcome)'. In het poppy 'Friendship' beweegt Indin beheerst de melodie een ongewone hoogte in. Een scherpere repertoireselectie vooraf had de overgebleven parels met wat extra wrijving dieper kunnen laten glanzen. 

Op de hoes prijkt een trotse vrouw. Ondanks de uitdagingen van het moederschap heeft ze het toch maar geflikt. Om het met haar eigen woorden te zeggen: 'Renew yourself. Move on!'

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Album teaser.