CD-RECENSIE 

Avram Fefer Quartet – Juba Lee
bezetting: Avram Fefer alt- en tenorsaxofoon, basklarinet; Marc Ribot gitaar; Eric Revis contrabas; Chad Taylor drums
opgenomen: 9 maart 2022, EastSide Sound, New York
uitgebracht: 18 november 2022
label: Clean Feed
aantal stukken: 9
tijdsduur: 63’25
website: avramfefer.com - cleanfeed-records.com
door: Cyriel Pluimakers



Zo nu en dan verschijnt er weer een musicus ten tonele die onomwonden de traditie van de free jazz voortzet. De Amerikaanse saxofonist Avram Fefer (1965) is zo iemand. Hij maakte inmiddels een tweetal albums voor het grensverleggende Portugese label Clean Feed: ‘Ritual’ (2009) en ‘Testament’ (2019). Voor het Poolse Not Two Records maakte hij in de tussentijd ook nog de fraaie release ‘Eliyahu’ (2011). In gitarist Marc Ribot, ook al zo’n vrijgevochten geest, heeft hij zijn perfecte muzikale partner gevonden.

Vol
Fefer gaat er vanaf de begintrack ‘Showtime’ vol in op tenorsaxofoon. Hij heeft een groot en zwaar geluid, dat aansluit bij kanonnen als Dewey Redman en David S. Ware. Zijn ritmische benadering doet denken aan het klassieke Ornette Coleman Quartet. Het ritmetanden, met contrabassist Eric Revis en drummer Chad Taylor, zorgt voor een lekker doorlopende puls. Gitarist Ribot verschaft prikkelend tegenspel en bizarre improvisaties waarin hij zijn instrument laat kreunen en janken. Het erop volgende ‘Bedouin Dream’ verwijst naar de Noord-Afrikaanse desert rock, met een eenvoudig melodisch motief dat minutenlang wordt herhaald. Ook hier grijpt Fefer zijn kans en zorgt hij voor een extatische solo.

Blues
Losser van karakter is de compositie ‘Sky Lake’, met spiritueel spel van Fefer en een lyrische Ribot. Het titelnummer ‘Juba Lee’ zou zo afkomstig kunnen zijn van de eerdergenoemde Coleman: uit de periode dat hij samenspeelde met gitarist James Blood Ulmer. Zuid-Afrikaanse invloeden vinden we in ‘Brother Ibrahim’, opgedragen aan de iconische Abdullah Ibrahim. In ‘Love Is In The Air’ horen we Fefer uitbundig spelen op altsaxofoon en is zijn verwantschap met Coleman nog meer evident. Pittig klinkt ‘Gemini Time’, met wederom een glorieuze rol voor de altsaxofoon en een knarsende solo van Ribot. De aloude blues vormt het fundament voor ‘Say You’re Sorry’, met Fefer wederom op tenorsaxofoon, zijn hoofdinstrument: vakkundig trekken blazer en gitarist aan de noten om het aan het slot bijna uit te schreeuwen. 

Verrassend
Vederlicht is de afsluiter ‘Sweet Fifteen’, met Ribot op akoestische gitaar en de leider op basklarinet. Een verademing na al het muzikale geweld dat eraan voorafging. Heel bijzonder ook om dit stevige album zo verassend te laten eindigen. Fefer’s ‘Juba Lee’ is echt een prachtproductie en vormt een mooi vervolg op zijn eerdere albums. Een musicus die beslist meer aandacht verdient dan hij tot op heden gekregen heeft. 

• Beluister dit album via Bandcamp.
  
  
  

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.