Jeremy Pelt laat gouden tijden herleven
CONCERTRECENSIE. Jeremy Pelt Quintet, Paradox, Tilburg, 19 oktober 2022
beeld: Dirk Neven
door: Cyriel Pluimakers
Het Tilburgse Paradox besteedt, in tegenstelling tot sommige andere landelijke podia, met regelmaat aandacht aan de jazztraditie. Het is dan ook geen wonder dat de Amerikaanse toptrompettist Jeremy Pelt er zomaar op een woensdagavond een plek krijgt: het enige optreden in Nederland. Pelt heeft zich de afgelopen jaren bewezen als een enorm krachtige blazer die niet alleen de hardbop maar ook andere jazzstijlen tot in de finesses beheerst. Als een echte spreekstalmeester introduceert Pelt zijn kwintet met de jonge Koreaanse vibrafoniste Chien Chien Lu, pianist Victor Gould, bassist Jasen Weaver en drummer Allan Mednard.
Jeremy Pelt met bassist Jasen Weaver en vibrafoniste Chien Chien Lu.
Bloeien
Pelt heeft een stevig postuur en zo klinkt ook zijn trompet: de gouden tijden van legendes als Lee Morgan en Freddie Hubbard herleven. Hij heeft een lekker vette toon en een fabelachtige techniek: niets lijkt hem in de weg te staan om zijn uitgebreide palet aan muzikale ideeën te laten horen. De gespeelde composities zijn grotendeels afkomstig van zijn laatste twee albums die hij voor het bekende HighNote label maakte: ‘Griot, This Is Important!’ (2021) en ‘Soundtrack’ (2022). Elk nummer dat hij speelt wordt uitgebreid toegelicht, net zoals musici als Art Blakey of Cannonball Adderley dat in de glorietijd van de hardbop deden. Pelt stelt op professionele wijze de musici en het publiek op hun gemak en zorgt voor een ontspannen en aandachtige sfeer, waarin zijn band optimaal kan bloeien.
Pianist Victor Gould, Jeremy Pelt en slagwerker Allan Mednard.
Energie
Uitermate melodieus en subtiel is het spel van vibrafoniste Chien Lu en meer dan krachtig zijn de pianoakkoorden van Gould. De opzwepende drums van Mednard zorgen voor de juiste dosis energie. Hoogtepunten zijn de uitvoering van het funky ‘Don’t Dog The Source’ en de schitterende ballad ‘I Love Music’, een klassieker van de door Pelt bewonderde Ahmad Jamal. Bijzonder ook is de bewogen versie van ‘Solidarity’, een compositie die Pelt schreef voor de legendarische Harold Mabern (1936-2019), een pianist met wie de trompettist jarenlang samenwerkte en die voor hem een mentor vormde.
Sfeermaker
De tweede set is gewijd aan de komende release van ‘The Art of Intimacy Vol. 2’, een productie waarin Pelt zich zal laten begeleiden door strijkers. De uitstekende voorproefjes ‘There will be other times’ en ‘I am still standing’ schroeven de verwachting hoog op. Het kwintet krijgt een staande ovatie en een toegift kan dan ook niet uitblijven. Het siert Paradox dat ze ruimhartig een podium geven aan deze bijzondere musicus, die niet alleen een meer dan indrukwekkende trompettist is maar ook nog een geweldige sfeermaker blijkt te zijn.
