CD-RECENSIE 

Teis Semey – Where The Fence Is The Highest
bezetting: Teis Seim gitaar; Fuensanta Méndez vocals; Xavi Torres piano; Nicoló Ricci tenorsax; Jort Terwijn contrabas; Guy Salamon drums (Japan suite). Mo van der Does altsax; Alistair Payne trompet; Jort Terwijn contrabas; Sun-Mi Hong drums
opgenomen: juni 2018
uitgebracht: februari 2019
label: TRPTK
aantal stukken: 10
tijdsduur: 57’15
website: teissemey.com - trptk.com
door: Erno Elsinga


De Deense gitarist Teis Semey (1993) volgde zijn muzikale opleiding in Amsterdam bij Reinier Baas, Jesse van Ruller en Maarten van der Grinten. Als winnaar van het Prinses Christina Concours, Keep An Eye Jazz Award en de Leiden Jazz Award worden Semey’s gitaarspel en compositorische vondsten geprezen. Kwaliteiten die organisch samenvloeien op het verrassende debuutalbum ‘Where The Fence Is The Highest’ met daarop twee suites die met evenveel internationale bezettingen werden opgenomen.

Het album opent met de ‘Japan Suite’, een opdracht die Semey kreeg van het Concertgebouw Amsterdam voor ‘Entrée Horizons’, een evenement waarin de 19-eeuwse fascinatie voor Japan centraal stond. Met een aantal werken van Hokusai (1760-1849) als uitgangspunt schildert Semey de wisseling van de seizoenen. Na een zware en dramatische aanzet ontrollen de gelaagde arrangementen zich, variërend van zacht tot stormachtig met een bijzondere rol voor de in Amsterdam woonachtige Mexicaanse zangeres Fuensanta Méndez, wier stem veelal woordloos en met de speelsheid van de wind boven de arrangementen zweeft. Het spel van Semey en pianist Xavi Tores is weergaloos. Zonder mannetjesmakerij ontstijgen zij de ruige jaargetijden met fascinerende solo’s of worden de samenklanken klein gehouden, zoals in het deinende ‘Summer’, aangevuld door lyrisch spel van altsaxofonist Nicoló Ricci.  

Het oeuvre van de filosoof Friedrich Nietzsche vormt de inspiratie voor de tweede suite ‘Armed To The Teeth’. Een instrumentaal bolwerk waarin Semey de muzikanten de vrijheid geeft te groeien binnen de kaders van de composities. Aanvankelijk neemt de Deen het voortouw met doordacht en rijk gedetailleerd spel, dat verder doorgroeit onder de unisono geblazen thema’s van altsaxofonist Mo van der Does en trompettist Alistair Payne. De aanjagende drums van de getalenteerde Sun-Mi Hong (Young VIP 2019) dwingt de musici allengs tot nieuwe invallen waardoor de kalm opgezette suite geleidelijk uitmondt in een daverende epiloog. 

Beide suites worden gekenmerkt door avontuurlijke composities, zonder dat Semey zich centraal stelt. Gelijk Reinier Baas heeft Semey een totaal concept voor ogen waarin inventiviteit en verrassende vondsten gekneed worden tot een meeslepende belevenis. Een absoluut gedurfd en opvallend debuut van een bescheiden maar doortastend gitarist.

Beluister dit album via Spotify (inloggen indien nodig)

Palm (suite: Armed To The Teeth)