CD-RECENSIE

Eric Vloeimans’ Gatecrash – Heavens Above
bezetting: Eric Vloeimans trompet en effecten; Jeroen van Vliet Fender Rhodes, toetsen en effecten; Gulli Gudmundsson contrabas, basgitaren en effecten; Jasper van Hulten slagwerk
opgenomen: 4 en 5 december 2008 in Fattoria Musica Osnabrück (D)
release: 2009
label: Challenge Records
tracks: 13
tijd: 78.03
website: www.ericvloeimans.com - www.challengerecords.com
door: Rinus van der Heijden

‘Heavens Above’. Zou over deze titel evenzeer zijn nagedacht als over de muziek op het nieuwste album van Gatecrash, het kwartet rond trompettist Eric Vloeimans? Zeker weten, want de titel geeft exact aan waar de vier musici zich op dit moment bevinden en de inhoud van ‘Heavens Above’ is een onwaarschijnlijk exposé van Nederlandse topjazz.

Onwaarschijnlijk ja, want telkens als Eric Vloeimans een nieuwe cd uitbrengt, denk je dat hij aan de top zit. Met ‘Heavens Above’ levert de in Rotterdam wonende trompettist opnieuw het bewijs dat hij nog altijd evolueert en in die gang naar boven zijn medemusici meesleurt. Daardoor kun je zeggen dat deze nieuwe Gatecrash een machtig totaalproduct is, enig in zijn soort en de grenzen van Nederlandse jazz opnieuw ver overstijgend.

‘Heavens Above’ is Eric Vloeimans’ (voorlopig) beste cd. De trompettist demonstreert hier pas echt dat hij alles aan kan. Dat hij zich niet alleen in enkele jaren naar de rijen van de allerbeste trompettisten heeft gespeeld, maar ook in de breedte volop ontwikkeling heeft doorgemaakt.

‘Heavens Above’ loopt er van over. Van het scheurwerk in de beste betekenis van het woord bedient Eric Vloeimans zich al vanaf het begin van zijn carrière. Niks nieuws dus. Maar dát wat hem zo’n bijzondere trompettist maakt barst hier uit alle voegen: hij is een fluisteraar die als een Hollands wolkendek fraai en statig over de muziek zweeft; hij vouwt fluweel uit over de mooist denkbare harmonieuze passages; hij imponeert met een alles omvattende toon over up-tempo gedeelten; hij ziet kans nieuwe elementen toe te voegen aan de stokoude jazztraditie, waarbij de trompet een der eerste instrumenten was die deze muziek ging vertolken.

Bij al dit fraais kan het lijken of de kracht van Gatecrash op de schouders van één man rust. Dat is bepaald niet zo. ‘Heavens Above’ laat horen hoe de vier musici op elkaar zijn ingespeeld en hoeveel rust en vooral fantasie en creativiteit dit aan ieders capaciteiten heeft toegevoegd. Jeroen van Vliet liet zich nog nooit zo zelfbewust horen op met name de Fender Rhodes. Zijn duet met Eric Vloeimans in de compositie ‘Pedal to the Metal’ is als twee bijtende roofdieren die hun prooi nooit los zullen laten. Jasper van Hulten was altijd al een effectieve slagwerker; hier is hij een persoonlijkheid die accentrijk en met wijds inzicht de verrichtingen van trompet en toetsen ondersteunt. En Gulli Gudmundsson sluit daar knallend op aan.

Dat drie van de vier musici zich bedienen van elektronische effecten maakt de muziek nog allesomvattender en is het actueelste attest van de allernieuwste jazz. Made in Holland.