CD-RECENSIE

Johnny Griffin - From Johnny Griffin with love
bezetting: Johnny Griffin; tenorsax en zang met onder andere Eddy ‘Lockjaw’ Davis; tenorsax, Art Taylor; Drums, Kenny Drew; piano, Niels-Henning Ørsted Pedersen; bas, Kenny Washington; drums, Harry Pickens; piano, Curtis Lundy; bas
opgenomen: 1964 (cd1) 1984 (cd2) 1989 (cd3) 1981 (Griffin) 1985 (Davis) (dvd)
release: 2009
label: Storyville / Challenge
tracks: 24 (3cd + 1 dvd)
tijd: 69:55 (cd1) 73:13 (cd2) 69:15 (cd3) 46:47 (dvd)
website: www.storyvillerecords.com - www.challenge.nl
door: Mischa Andriessen

Producer, schrijver en platenbaas Orrin Keepnews begon zijn geschreven eerbetoon aan goede vriend Johnny Griffin ooit met een opmerkelijke verzuchting: het kleine, geïnteresseerde publiek veronachtzaamt de getalenteerde jazzmusici. Niet het grote publiek dat zich überhaupt niets aan jazz gelegen laat liggen, maar juist degenen die van die muziek houden, hebben geen oog voor degenen die (net) niet tot de absolute top behoren. De in 2008 overleden Johnny Griffin was een van de grote tenorsaxofonisten, maar zoals Keepnews schreef; ‘hij was geen John Coltrane, geen Sonny Rollins, geen Coleman Hawkins, geen Lester Young, geen Ben Webster.'

Hij stond lange tijd te boek als supersnel saxofonist, wat nog opvallender was aangezien hij een meer dan stevig drinker was, die lang meer dan een fles gin per dag kon drinken zonder te verslappen of te vertragen. Griffin zelf heeft zich nooit tegen het etiket ‘fastest gun of the west’ verzet, maar hij was meer dan alleen maar snel. Onder meer zijn oude platen met Thelonious Monk en bijvoorbeeld de cd die hij in 1999 met Martial Solal uitbracht, laten horen dat Griffin heel sophisticated blazen kon. Met telkens die vette voedingsbodem van blues, gospel en oude jazz, dat wel.

Keepnews’ tekst dateert uit 1973, Griffin had tien jaar daarvoor de Verenigde Staten de rug toegekeerd en het zou nog vijf jaar duren voor hij er terugkwam, zij het niet om er te blijven. Zoals zoveel jazzmusici, waaronder Kenny Drew en Ed Thigpen die op deze verzamelaar ook te horen zijn, vertrok Griffin naar Europa omdat hij daar beter behandeld en beter betaald werd.

‘From Johnny Griffin with love’ is uitgegeven door het Deense Storyville en bevat helaas alleen heruitgaven van de drie platen die Griffin voor dat label maakte, aangevuld met een dvd waarop Griffin live in The Village Vanguard te horen en te zien is, en vreemd genoeg  een registratie van een concert waaraan Griffin part noch deel heeft, maar zijn trouwe kameraad Eddie ‘Lockjaw’ Davis in beeld brengt.

Die platen voor Storyville zijn helaas niet het beste wat Griffin te bieden had. Het zijn stuk voor stuk live-opnamen waarbij vaak flink op het effect wordt gespeeld. Het bijna twintig minuten durende nummer ‘Doctor’s blues’ waarop Griffin ook zingt, zal in een volle club de stemming er wel in hebben gebracht, maar op cd bereikt hij daarmee het tegenovergestelde; de sfeer slaat enigszins dood.

Daarmee is niet gezegd dat deze verzamelaar niet de moeite waard is, want er is genoeg te genieten. Het vette samenspel van Griffin en Davis in ‘Blues Up and down’ bijvoorbeeld, of Billy Strayhorns prachtige ballad ‘Isfahan’ waarin Kenny Drew en Griffin de show stelen en laatstgenoemde laat horen dat hij wel degelijk met langzamer werk uit de voeten kan. Heel sterk zijn ook de drie nummers van het Johnny Griffin Quartet op de dvd: zeer vitaal en opzwepend.

Een perfecte compilatie is dit dus echter zeker niet. Deo Volente wordt Orrin Keepnews in maart dit jaar 87, misschien kan hij nog een definitieve hommage aan zijn goed geluimde en flitsend saxofoon spelende vriend brengen. ‘Little giant’ Griffin heeft dat beslist verdiend.