DUBBELE CD-RECENSIE

Paul van der Feen – Odyssee
bezetting: Paul van der Feen altsaxofoon, piano, klarinet; Anton Goudsmit,gitaar; Clemens van der Feen contrabas, drums; Roy Dackus, drums
release: 2013
label: Tree of Life/Harmonia Mundi
tracks: 8
tijd: 38:09
websites: www.paulvanderfeen.com
door: Jan Jasper Tamboer



Dat muzikaliteit genetisch bepaald kan zijn, weten we al sinds de composities van het geslacht Bach. Jazzminnend Nederland kent de kwaliteiten van onder meer het gezin Stadhouders en de gebroeders Beets. Ook de stamboom van de familie Van der Feen kent vele artistieke loten, van wie de broers Paul en Clemens de bekendsten zijn. Zij komen nu ieder met een eigen album, echter niet zonder elkaar bij te staan.

Bij de muziek van Paul van der Feen ga je niet op het puntje van je stoel zitten met ingehouden adem van de spanning. Eerder leun je achterover in een comfortabele zetel. De klanken slaan je niet om de oren, maar dienen zich zacht en vriendelijk aan. Alles is sfeervol gedaan bij deze lichte soort fusion, waarin ook een milde vorm van soul en funk doorklinkt. De melodieuze sound op 'Odyssee' is zeer verzorgd met een fijn oog voor detaillering en een totaalblik op een compleet en rijk klankbeeld.

De muziek bevat scherpe punten noch kantige hoeken, alles waaraan de luisteraar zich zou kunnen bezeren is hier weggewerkt of afgerond. Dat kan soms resulteren in een vorm van salonmuziek, die bij nadere beluistering onder de oppervlakte wel degelijk diepgang blijkt te bevatten. Veel pit zit er niet altijd in, die vind je in betrekkelijke mate bij de drie nummers waarop Anton Goudsmit speelt, wat niet echt kan verbazen.

Het zou makkelijk en flauw zijn om de cd af te doen als een album zonder noodzaak, alleen omdat het energieniveau aan de lage kant is. Van der Feen toont wel degelijk grote muzikaliteit, doet wat zijn hart hem ingeeft en laat effectbejag achterwege. Zijn 'Odyssee' is een fraai album met een eigen gezicht. Eens horen hoe zijn broer het ervan afbrengt.



Clemens van der Feen 4tet - 14PM
bezetting: Paul van der Feen altsaxofoon; Harmen Fraanje  piano, celesta; Onno Govaert drums; Clemens van der Feen, contrabas
opgenomen: 20, 21 juni 2012
release: 2013
label: Flagellum Records
tracks: 8
tijd: 37:39
websites: www.clemensvanderfeen.com




Het samenzijn van Clemens en Paul ontaardt nergens in een broederstrijd. Anderzijds maakt het koppel ook niet zij aan zij de dienst uit. '14PM' krijgt een heel andere toon dan 'Odyssee', alleen al door de aanwezigheid van karakters als Harmen Fraanje en Onno Govaert. Die veroorzaken een andere dynamiek. Fraanje blinkt uit in mooi open en beheerst spel en Govaert doet zich flink gelden met snelle roffels, onverwachte accenten en plotsklapse donderslagen.

En de broers zelf? In de kern is Paul een klassieke altist, maar ook op sopraansax heeft hij een mooie, gevulde toon. Van zijn spel gaat sowieso autoriteit uit. Clemens bekijkt het allemaal en ziet dat het goed is. Hij trekt zijn plan door nauwkeurig te luisteren en met veel souplesse en fijnzinnigheid zijn spel uit te voeren. Ook op '14PM' is de toon er een van vriendelijkheid en voorkomendheid. De noten dringen zich niet op, hoewel je het gevoel kan krijgen dat Govaert af en toe uit zou willen breken. In sommige nummers krijg je daar ook een notie van.

De broers schreven al het materiaal voor hun albums zelf, maar op '14PM' staat een bloedmooie uitvoering van de Lennon & McCartneysong 'Sun King', inclusief strijkers. Clemens brengt het er dus prima vanaf met zijn nieuwe 4tet. Vroeger sloegen broers elkaar nog weleens dood, maar hier halen ze het beste in elkaar naar boven.