Jef Neve’s verbond tussen heisa en romantiek
CONCERTRECENSIE. Jef Neve Trio + blazerkwintet, Paradox Tilburg, 7 december 2012
beeld: Stef Mennens
door: Erno Elsinga
Alle muziek wordt geboren uit inspiratie. Voor Jef Neve’s laatste project ‘Sons of the new world’ liet de Belgische pianist en componist zich inspireren door gebeurtenissen die recentelijk van invloed waren op het wereldnieuws. Een nieuwe wereld, volgens Neve, die verbonden wordt door het internet en die onze planeet tot ‘een groot dorp’ maakt.
Pianist Jef Neve vulde voor ‘Sons of the new world’ zijn trio aan met vijf blazers, waaronder Jo Hermans en Michael Campagna.
De ramp tijdens Pukkelpop - een Vlaams muziekfestival waar door een plots opstekende wervelwind doden te betreuren waren - de kernramp in Japan en de Arabische Lente fungeerden onder meer als voedingsbodem voor de stukken die Neve schreef voor zijn op album verschenen project. Ambitieus en filosofisch getint vertaalde Neve de gebeurtenissen naar composities. Een zoektocht naar een betere wereld, waarin cynisme plaats maakt voor realisme en verschillende rassen ‘met elkaar in plaats van zonder elkaar’ de waarden vindt die mensen verbindt.
Reizen
Deze bewustwording – nog eens gevoed door de vele reizen die de muzikant over de hele wereld maakt – heeft Neve bepaald geen windeieren gelegd. Gedurfder, vrij en vol overgave fileert Neve jazz tot een muzieksoort die plaats biedt aan allerhande genres.
Voor de gelegenheid voegde de Vlaamse pianist een vijfkoppige blazerssectie aan zijn trio toe. Een heerlijke ingeving. Het koper zorgde niet alleen voor wervelende lagen in de arrangementen, ook was er sprake van een vervreemdend effect waarbij de grenzen tussen klassiek en jazz, hedendaags en traditioneel, vervaagden. Speelden de blazers op het ene moment oorstrelende accenten in dienst van de compositie, op een ander moment koos het gezelschap als kleine big band voor het avontuur.
Slagwerker Teun Verbruggen bespeelt de synthesizer. Contrabassist Sean Fasciani en gitarist (klarinettist) Myrddin Decauter. Jef Neve.
Die controverse en samenspraak met het pianotrio leverde een gedoseerd spektakel op. Een orkestraal geheel waarin Neve veelal als ritmische aanjager fungeerde, maar evenzo grossierde in fabuleuze solo’s - een stortvloed aan verhaallijnen - waarin heisa en romantiek een verbond sloten. Slagwerker Teun Verbruggen danste in een constante dialoog met Neve over het muzikale landschap, dat met name door soli van tenorsaxofonist Michael Campagna, hoornist Bart Indevuyst en trompettist Jo Hermans met enige regelmaat werd opengebroken.
Eenmalig
In ‘Sons of the new world’ verbreedt Neve zijn toch al veelzijdige spectrum. Of het nu om een eenmalige inbreng van een door Verbruggen bespeelde synthesizer gaat, of een op de flamenco gebaseerd stuk van klarinettist en gitarist Myrddin Decauter, Neve verbroedert de diverse invloeden tot een volwassen en samenhangend geheel. Een geheel dat varieert van bruisend tot intiem, gebracht met een boodschap. Een nadrukkelijke stap in Neve’s indrukkwekkende carrière.
