CD-RECENSIE

Miki N’Doye - Tuki
bezetting: Miki N’Doye kalimba, tamma, m’balax, bongo, stem, Jon Balke keyboards, geprepereerde piano, Per Jørgensen trompet, stem, Helge-Andreas Norbakken, percussie, Aulay Sosseh stem, Lie Jallow stem
opgenomen: 2003 – 2005
release: 2006
label: ECM Records
tracks: 13
tijd: 62.39
door: Mischa Andriessen

Momodou ‘Miki’ N’Doye is een Gambiaase zanger/percussionist die al vele jaren in Noorwegen woont en werkt. Hij maakte deel uit van diverse groepen, speelde samen met onder meer Don Cherry en Ed Blackwell en met Jon Balke die hem nu bijstaat op zijn eerste cd onder eigen naam. Het meest opvallende aan “Tuki” is de manier waarop N’Doye zijn Afrikaanse wortels vermengt met de sferische melodieën die het handelsmerk van veel Scandinavische ECM-artiesten zijn geworden.

De basis wordt gelegd door de rustige ritmes en de kras op N’Doye’s stem die de muziek meteen doorleefd laat klinken. Balke en zijn collega uit het North Magnetic Orchestra Per Jørgensen zorgen voor fijnzinnige accenten op respectievelijk toetsen en trompet. De lome melancholie van de muziek schurkt zo nu en dan tegen lounge aan, terwijl er ook wat verwantschap met minimal music is. Naar mijn smaak is veel folky muziek tamelijk eentonig en ook “Tuki” weet daar niet helemaal aan te ontkomen. Dat neemt niet weg dat N’Doye’s debuut een verrassende en overtuigende plaat is. Introvert, sfeervol en eigenzinnig. Heel bijzonder.