Nils Petter Molvaer - Certainty of Tides
CD-RECENSIE
Nils Petter Molvaer - Certainty of Tides
bezetting: Nils Petter Molvaer trompet; Adam Rudolph percussie; Peter Baden drums; Kristian Isachsen programming; Even Sigurdsen Røsstad computer; The Norwegian Radio Orchestra (KORK) o.l.v. Ingar Berby
opgenomen: NRK Store Studio en Kilden Concertzaal, Kristiansand
uitgebracht: 6 oktober 2023
label: Modern Recordings
aantal stukken: 6
tijdsduur: 32’54
website: nilspettermolvaer.com - nrk.no - modernrecordings.de
door: Mathijs van den Berg
Trompettist Nils Petter Molvaer heeft altijd een brug geslagen tussen jazz en andere muziekgenres, zoals elektronica, dub, hiphop, rock en folk. ‘Khmer’ uit 1997 is een onbetwiste klassieker in de crossover jazz. Ook Molvaers kenmerkende etherische trompetspel heeft aan zijn succes bijgedragen. Dat de Noor nog steeds over een avontuurlijke instelling beschikt, bewijst zijn laatste project, ‘Certainty of Tides’. Hierop voert hij zes bekende stukken van hem uit met het Noorse Radio Orkest, dat ook bekend staat als KORK (Kringkastingsorkestret). Dit orkest speelt naast klassiek ook jazz, pop en rock en zou je dus enigszins kunnen vergelijken met ons Metropole Orkest.
De arrangementen werden geschreven door vier Noorse arrangeurs en componisten: Jan Martin Smørdal, Rolf Wallin, Jon Øyvind Næss en Eivind Buene. Hierdoor krijgt de muziek uiteenlopende, verrassende invalshoeken. Ook maakte Molvaer gebruik van twee jonge producers van technomuziek: Kristian Isachsen en Even Sigurdsen Røsstad. Er werd veel aandacht besteed aan de opnametechniek, waardoor de muziek vol en ruimtelijk klinkt. Ook de bijzondere akoestiek van de Kilden Concertzaal in Kristiansand droeg hier aan bij.
De stukken in deze bezetting horen is een bijzondere ervaring. Aan de ene kant de overbekende trompetmelodieën, dezelfde sfeer en ruimtelijkheid als de originelen. Anderzijds de nieuwe, sprankelende, veelkleurige arrangementen, die in volstrekte balans zijn met de trompet: van ingehouden en subtiel tot fel en weerbarstig en met een organische dynamiek. Enkele nummers worden aangevuld met percussie of drums. De uitvoeringen klinken rijker en aardser dan de oorspronkelijke ijle, elektronische stukken.
‘Maja’ (oorspronkelijk ‘Little Indian’) waarmee het album opent krijgt flinke accenten. Ook op ‘Icy Altitude’ horen we veel variatie. ‘Sabkah’ is wel even verstild als het origineel. Op ‘On Stream’ zwellen koper en strijkers boven de lichte percussie prachtig aan. ‘Simply So’ heeft een stevige groove en warme strijkarrangementen. Breekbaarder dan op afsluiter ‘Kakonita’, van de soundtrack bij de film ‘Frozen Heart’ (1999), kan het samenspel tussen trompet en orkest niet worden. Jammer dat de muziek bij elkaar maar een dik half uur duurt.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Ik zag Nils recent in Lux in Nijmegen. Ik ben uit het concert weggelopen omdat ik geen afdoende oorbescherming bij me had. Ik vroeg me wel af wat voor zin deze gewelddadige aanval op je gehoor heeft. Beleving of verdoving? Als liefhebber van de band Masqualereo wilde ik hem nog eens zien.
Misschien moet er voortaan een waarschuwing gegeven worden voor jazzconcerten als het volume zo agressief is. Dat had me veel ergernis bespaart, plus verdane tijd en geld.
Paul K. - 04-01-’24 10:33