CD-RECENSIE

Dominic Miller – Vagabond
bezetting: Dominic Miller gitaar; Jacob Karlzon pianino, keyboard; Nicolas Fiszman contrabas; Ziv Ravitz drums
opgenomen: april 2021, Studios La Buissonne, Pernes les Fontaines
uitgebracht: 21 april 2023
label: ECM Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 32’21
website: dominicmiller.com - ecmrecords.com
door: Mathijs van den Berg



Gitarist Dominic Miller ziet zichzelf als een ‘instrumental songwriter’. Het lange samenwerken met popmusici als Paul Simon en Sting heeft hem sterk beïnvloed bij het componeren. Zijn nummers zijn te vergelijken met liedjes: ze hebben een sterk narratieve opbouw met coupletten, refreinen en bruggen. Miller werkt graag met verschillende line-ups. Op ‘Vagabond’, zijn derde album voor ECM, horen we naast zijn vaste bassist Nicolas Fiszman, pianist Jacob Karlzon en drummer Ziv Ravitz. ‘Vagabond’ moest nadrukkelijk een kwartetplaat worden, geen gitaaralbum.

De drie bandleden werden uitgenodigd op het songmateriaal te improviseren. Miller schreef de composities tijdens de pandemie thuis in Zuid-Frankrijk, waar het album ook werd opgenomen. Hoewel de titel anders suggereert gaan de nummers vaak over plekken bij hem in de buurt, waar hij lange wandelingen maakte. Ze ademen een warme, mediterrane sfeer en hebben een licht melancholiek karakter. Het album is tevens een eerbetoon aan zijn overleden vader. ‘Vagabond’ is de titel van een gedicht van John Masefield, een van diens favoriete dichters. ‘Old Viego’, een prachtig solostuk van maar twee minuten, gaat over zijn vader. 

Miller speelt akoestische gitaar. Hij heeft een onmiddellijk herkenbaar geluid met een warm timbre. Fiszmans diepe elektrische bas, het brede drumgeluid van Ravitz en het ronde toucher van Karlzon sluiten hier naadloos op aan. De piano krijgt evenveel ruimte als de gitaar en klinkt net zo melodieus. In zijn improvisaties laat Karlzon horen een echte jazzpianist te zijn. Behalve melodieën zijn ook de ritmes belangrijk, van een subtiele schwung tot hoekig. Ravitz toont een enorme ritmische variatie en klinkt een enkele keer boven alle andere instrumenten uit. 

Bij intensieve beluistering hoor je hoe goed de composities in elkaar zitten. Er gebeurt ongelooflijk veel in steeds een kort tijdsbestek - de acht nummers duren in totaal ruim een half uur. De muziek kent een subtiele, organische dynamiek. Bijna onhoorbaar zijn Karlzons bijdragen op keyboards, opgaand in het gloedvolle, broeierige totaalgeluid. Geef je over aan de prachtige muziek en voor je geestesoog doemen beelden op van slaperige Zuid-Franse dorpjes, gemoedelijke bars en dromerige landschappen. 

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Cruel But Fair.