West Coast in Amsterdam
CD-RECENSIE
West Coast in Amsterdam
bezettingen: Bud Shank, Bob Cooper and June Christy (1958).
Stan Kenton and his Orchestra (1956). Shelly Manne & His Men (1960). The Jimmy Giuffre 3 with Jim Hall (1959 & 1960).*
opgenomen: Concertgebouw Amsterdam: 15 maart 1958 (CD1),
28 april 1956 (CD2), 23 mei 1959 en 27 februari 1960 (CD3)
uitgebracht: september 2022
label: NJA
aantal stukken: 14 / 13 / 7
tijdsduur: 63’13 / 70’43 / 44’02
website: jazzarchief.nl
door: Cyriel Pluimakers
Het Nederlands Jazz Archief (NJA) heeft de afgelopen jaren heel wat opnames van de fameuze concerten in het Concertgebouw uit de jaren vijftig en zestig het licht laten zien. Amsterdamse muziek van Miles Davis, Gerry Mulligan, Art Blakey, J.J. Johnson, Chet Baker, Sarah Vaughan en Thelonious Monk pronkt in menige platenkast. Nu komt het NJA met materiaal van een aantal concerten door West Coast musici voor de dag: Bob Cooper, Bud Shank, June Christy, Stan Kenton, Shelly Manne en Jimmy Giuffre.
Discussie
In de jaren vijftig heerste er in de jazzwereld een felle discussie over waar er nu betere muziek gemaakt werd in de Verenigde Staten: de East Coast met New York als epicentrum of de West Coast met belangrijke muzieksteden als San Francisco of Los Angeles. Veel East Coast liefhebbers vonden de West Coast jazz maar slappe hap. Nu, decennia later, mogen we stellen dat enige nuancering op zijn plaats is en dat musici als Art Pepper, Bob Cooper, Bud Shank, June Christy, Dave Brubeck, Jimmy Giuffre en Shelly Manne net zo waardevol zijn als hun New Yorkse collega’s.
Betovering
Het is dan ook een uitstekend initiatief van het NJA om een bloemlezing uit te brengen die een beeld geeft van deze belangrijke periode, waarin de jazz nog de boventoon voerde in de populaire muziek. De eerste CD bevat opnames van tenorsaxofonist Bob Cooper, fluitist Bud Shank en zangeres June Christy. Cooper speelt met verve op Lester Young’s ‘Tickle Toe’ en is op Thelonious Monk’s ‘Round Midnight’ ook op hobo te horen. Fluitist Bud Shank schittert met name in de klassieker ‘Nature Boy’. Hoogtepunt vormen de bijdragen van zangeres June Christy die de grote zaal van het Concertgebouw in betovering brengt met heerlijke uitvoeringen van onder meer ‘That’s All’, ‘The Midnight Sun’ en ‘Something Cool’.
Energiek
Nogal gedateerd is de muziek op de tweede CD met het orkest van Stan Kenton. De grote band is door allerlei bezettingswisselingen niet helemaal in vorm en je voelt hoe topmusici als altsaxofonist Lennie Niehaus en trombonist Carl Fontana er alles aan doen om te redden wat er te redden valt. Sterker nog: Fontana ’s bijdragen in ‘Polka Dots and Moon Beams’ en het virtuoze ‘Carl’ behoren tot de mooiste momenten van deze NJA-uitgave.
Het kwintet van drummer Shelly Manne vormt het West Coast equivalent van Art Blakey’s Jazz Messengers. De muziek van dit ensemble is net zo krachtig als die van hun bekendere collega’s. Trompettist Joe Gordon en tenorsaxofonist Richie Kamuca zorgen voor geweldig solowerk en het prikkende pianospel van Russ Freeman is van uitzonderlijke klasse. Drummer Manne is een wonder van subtiliteit en alertheid, dit in tegenstelling tot zijn New Yorkse collega die de muziek nog wel eens van te veel brandstof wil voorzien. Kamuca schittert in de ballad ‘Yesterdays’ en Gordon soleert uitgebreid in ‘Poinciana’. De leider krijgt een feature in Monk’s ‘Straight No Chaser’, een energieke afsluiter waarin iedereen nog even zijn zegje mag doen.
Aandacht
De laatste CD is volledig gewijd aan het unieke trio van klarinettist en tenorsaxofonist Jimmy Giuffre, die optreedt met gitarist Jim Hall en contrabassist Buddy Clark: zijdezachte muziek waarin de musici op kousenvoeten wandelen. Giuffre schittert op tenorsaxofoon in ‘Tickle Toe’, net zoals Cooper op de eerste CD. Gitarist Hall vult hem op weergaloze wijze aan: een “match made in heaven”. De afwezigheid van een drummer zorgt dat de muziek mooi open blijft klinken. Prachtig is het lyrische ‘Princess’, met de leider bijna fluisterend op klarinet. Indrukwekkend zijn de twee laatste, driekwart jaar later opgenomen, stukken, met Giuffre excellerend op tenorsaxofoon in ‘My Funny Valentine’ en op klarinet in ‘Fascinating Rhythm’. Met deze fraaie CD-box schenkt het NJA terecht aandacht aan een onderbelicht gebleven stroming in de naoorlogse jazz.
* bezettingen
CD 1: June Christy zang, Bob Cooper tenorsaxofoon en hobo, Bud Shank altsaxofoon en fluit, Claude Williamson piano, Don Prell contrabas, Jimmy Pratt drums
CD 2: Stan Kenton and his Orchestra: Ed Leddy, Vinnie Tano, Phil Gilbert, Lee Katzman en Sam Noto trompet; Carl Fontana, Kent Larson en Don Kelly trombone; Fred Fox en Irving Rosenthal hoorn; Jay McAllistyer tuba; Lennie Niehaus altsaxofoon; Bill Perkins en Don Rendell tenorsaxofoon; Ralph Blaze gitaar; Stan Kenton piano; Curtis Counce contrabas; Mel Lewis drums.
Shelly Manne & His Men: Joe Gordon trompet, Richie Kamuca tenorsaxofoon, Russ Freeman piano, Monty Budwig contrabas, Shelly Manne drums.
CD 3: Jimmy Giuffre tenorsaxofoon, klarinet; Buddy Clark contrabas; Jim Hall gitaar

