Kenturah’s Kitchen – Capricious Dance
CD-RECENSIE Kenturah’s Kitchen – Capricious Dance
bezetting: Ed Baatsen piano, Fender Rhodes; Han Slinger contrabas; Bert Kamsteeg drums
opgenomen: september 2021
uitgebracht: september 2022
label: eigen beheer
aantal stukken: 7
tijdsduur: 51’30
website: kenturahskitchen.com
door: Mathijs van den Berg
De coronatijd heeft pianist Ed Baatsen veel nieuwe ideeën opgeleverd voor zijn trio Kenturah’s Kitchen. Hun vierde album ‘Capricious Dance’ weerspiegelt volgens Baatsen de grilligheid van deze periode vol hoop en vrees, en dat komt inderdaad zo over. Het album telt zeven, soms flink uitgesponnen nummers. Ritmes spelen daarin een belangrijke rol en het wemelt van de verschillende maatsoorten, ook binnen composities. Hierdoor hebben ze vaak een speels karakter.
‘The Call’ is meteen een goede binnenkomer met een stevig baspatroon en opzwepende drums. Baatsen speelt een paar soulvolle akkoorden op Fender Rhodes waarna hij op piano overstapt, daarbij uitbundig improviserend. Het stuk kent een abrupte wending, waardoor je je in een ander nummer waant, iets wat ook in sommige andere composities gebeurt. Zie weer de grilligheid. Het meer dan elf minuten durende slotnummer ‘Peregrination’ begint bijvoorbeeld met een klassiek patroon, wordt dan swingend jazzy, om met een basgroove in de overdrive te eindigen als rocknummer.
Zoals gewoonlijk haalt Baatsen zijn invloeden overal vandaan. Chick Corea ligt voor een jazzpianist voor de hand, maar Baatsen maakt van een melodielijn van het nummer ‘Matrix’ (van Corea’s beroemde album ‘Now he sings, now he sobs’) op Fender Rhodes iets geheel anders. De puls op het prachtige en nog steeds zeer herkenbare ‘Mélodie opus 47 nr 3’ van Edvard Grieg wordt door bas en drums extra geaccentueerd. Baatsen eert in ‘Losing Ground’ op een mooie wijze de in 2020 te vroeg gestorven bassist Henk de Ligt door de bas een centrale rol te geven.
Er valt op ‘Capricious Dance’ compositorisch veel te ontdekken, waarbij de muziek heel toegankelijk is. Een enkele keer klinkt het wat gezocht, zoals in ‘HYH’ (‘Hold Your Horses’) waarop een soort ritmisch dictee te horen valt. Heel leuk, maar ook niet meer dan dat. Het trio overtuigt echter steeds door het lekker losse spel, waarbij bassist Han Slinger, drummer Bert Kamsteeg en Baatsen elkaar geroutineerd in evenwicht houden. Hevige emoties roept de muziek niet op, maar dat neemt niet weg dat ‘Capricious Dance’ een fijn, opgeruimd album is.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Compilatie 'Capricious Dance' en een paar oudere nummers (live).