Loek van den Berg & Daniël van der Duim – Duologue
CD-RECENSIE
Loek van den Berg & Daniël van der Duim – Duologue
bezetting: Loek van den Berg alt- en sopraansaxofoon; Daniël van der Duim piano
opgenomen: Fattoria Musica studio, Osnabruck
uitgebracht: 1 oktober 2021
label: eigen beheer
aantal stukken: 12
tijdsduur: 61’59
website: danielvanderduim.nl - loekvandenberg.nl
door: Mathijs van den Berg
Saxofonist Loek van den Berg en pianist Daniël van der Duim zijn twee jonge honden uit de jazzmuziek die zich al aardig in de kijker spelen: Van den Berg met zijn eigen kwintet en Van der Duim met het Doppler Trio. Samen vormen de twee jeugdvrienden een duo waarin ze, naar eigen zeggen, uit de comfortzone van het standaard jazzkwartet stappen, op zoek naar muzikaal avontuur. Hun grote voorbeeld is het legendarische duo van Richie Beirach (Stan Getz, Chet Baker) en Dave Liebman (Miles Davis, Elvin Jones). Van den Berg en Van der Duim brachten onlangs het album ‘Duologue’ uit.
In twaalf zelf gecomponeerde stukken gaan ze de dialoog aan met elkaar. Als uitgangspunt dienen gedeelde ervaringen of gevoelens die in het bijgeleverde fraaie boekje worden toegelicht. Alles draait om interactie en improvisatie. Dit gebeurt op een uiterst ingetogen en beheerste manier. Van der Duim is een pianist met een klassieke inslag en blazer Van den Berg heeft een toegankelijke, lyrische stijl. De conversaties die ze voeren zijn vooral verfijnd, beschaafd en esthetisch. Slechts op een enkel nummer klinkt een stevige groove of flitsende improvisatie.
Is dat een probleem? Geenszins. Het spel van Van der Duim en Van den Berg haakt geraffineerd in elkaar en er is voortdurend sprake van een subtiele spanning. Bovendien schrijft het duo mooie melodieën die onmiddellijk beklijven. De atmosferische piano en schilderende sax klinken prachtig bij elkaar. De stukken zijn verhalend van toon, waarbinnen veel gewisseld wordt in tempo, toonsoort en volume. ‘Wind up’ begint abstract met een kort vraag- en antwoordspel om uiteindelijk lyrisch te eindigen. Prachtig hoe op ‘Montagne d’hiver’ de piano de melodie van de saxofoon overneemt. Op het melancholieke ‘Vlucht’ schakelt het duo bijna onmerkbaar naar een ander register.
‘Duologue’ biedt een veelheid aan gemoedsbewegingen. Op ‘Lost’ hoor je zelfs verschillende stemmingen binnen één stuk. En steeds blijven piano en saxofoon heel dicht bij elkaar. Op zacht gespeelde delen wordt het draadje heel dun en breekbaar. Op een enkel stuk nemen de instrumenten met een lang intro wat meer ruimte. Wat Van der Duim en Van den Berg ook doen, het is allemaal even mooi, tot en met het slotakkoord aan toe.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.