Alexander Beets – Big Sounds
CD-RECENSIE Alexander Beets – Big Sounds
bezetting: Ellister van der Molen trompet, Alexander Beets tenorsaxofoon, Miguel Rodriguez/Sebastiaan van Bavel piano, Marius Beets contrabas, Tim Hennekes/Sven Rozier drums
opgenomen: 28 en 29 december 2020 & 25 maart 2021, Studio Smederij, Zeist
uitgebracht: september 2021
label: Maxanter Records
aantal stukken: 11
tijdsduur: 55’06
website: peterbeets.com - maxanter.nl
door: Cyriel Pluimakers
De gebroeders Beets vormen de nationale lijfwacht van de mainstream jazz. Het zijn goed opgevoede mannen die hun klassiekers uit en te na kennen. Marius Beets (1966), de oudste, is de meest gevraagde contrabassist van Nederland en Peter (1971), de jongste, is de meest succesvolle pianist van zijn generatie. Alexander (1968), de middelste broer, is de gewiekste zakenman die ook nog eens aardig tenorsaxofoon kan spelen. Naast het runnen van Maxanter Records, is hij de drijvende kracht achter Amersfoort Jazz, lid van de Raad van Toezicht van Buma Stemra en marketing docent aan de Fontys Rockacademie. Kortom, een bezig baasje!
Helden
Met elkaar vormen de drie musici, uitgebreid met een drummer, de al decennialang bestaande formatie The Beets Brothers. Een orkestje dat ooit als huisband begon en een klinkende naam is in de traditionele kringen. Ze draaien hun hand niet om voor een recital in het teken van de gouden tijden van de jazz. Alexander, bijgenaamd ‘The Hurricane’, heeft de periode van de coronapandemie nuttig gebruikt voor het opnemen van een album gewijd aan de ‘forgotten tenor heroes of the past’, zoals de hoestekst luidt. De productie is opgedragen aan de helden van weleer: Gene Ammons, Ike Quebec, Stanley Turrentine, Hank Mobley, Eddie ‘Lockjaw’ Davis en Ben Webster.
Soul
Beets heeft een fors geluid vol ouderwetse soul en hanteert een lekker logge timing. De toon wordt meteen gezet met het hommage ‘Blues for the Legends’, een stevige binnenkomer. Lekker rauw en warmbloedig klinkt zijn tenorsaxofoon. Ellister van der Molen dient hem van passend antwoord op haar trompet. ‘Brother Hank’ is duidelijk opgedragen aan Hank Mobley, in de beste traditie van het Blue Note label. Heerlijk meeslepend is de ballad ‘A Love That Never Ends’, net zoals de vorige twee tracks geschreven door Beets zelf. Subtiel is de uitvoering van ‘Here’s That Rainy Day’, met verfijnd pianospel van Sebastiaan van Bavel. Een song die naadloos overgaat in Burt Bacharach’s ‘The Look of Love’.
Componist
Beets is ook de schrijver van het klassiek klinkende ‘A Night That Lasts Forever’, dat hem inspireert tot een van de mooiste solo’s van dit album. Tenorlegende Stanley Turrentine wordt geëerd in ‘June Bug’, met passend growling trompetspel van Van der Molen. Een ander hoogtepunt vormt de schitterende interpretatie van Cole Porter’s ‘I Love You’, waarin Ike Quebec de luisteraar uit de jazzhemel lijkt toe te spreken. Net niet te sentimenteel is Beets zijn versie van ‘The Man I Love’ en in ‘Diplodocus’ laat Van der Molen haar trompet nogmaals stralen. Met het nostalgische ‘What Happened To The Days’ sluit de geslaagde productie af, ook weer zo’n feel good stuk van de leider, die op ‘Big Sounds’ niet alleen als solist maar ook als componist overtuigend uit de verf komt.