CONCERTRECENSIE. Brussels Jazz Festival, Flagey, Brussel, 16 januari 2020
beeld: Olivier Lestoquoit
door: Cyriel Pluimakers

Waar in Nederland de livestream jazzfestivals sporadisch van de grond komen, gaan onze zuiderburen vol op het orgel. Het Flagey gebouw in het centrum van de Belgische hoofdstad blijkt een ideale locatie hiervoor te zijn. De zevende editie van het Brussels Jazz Festival kent een aantrekkelijke programmering met de top van de Belgische jazz en de nodige aandacht voor jong talent.

  
Toetsenist Alex Koo, de gitaristen Philip Catherine en Lionel Loueke, en zangeres en saxofonist Naima Joris speelden tijdens de online-editie van Brussels Jazz Festival.

Eenzaamheid
Zangeres Naima Joris opent het evenement met eigen songs en een aantal nummers die door anderen zijn geschreven. Joris heeft de afgelopen tijd behoorlijk aan de weg getimmerd en weet als geen ander haar publiek te ontroeren. Toch kost het haar zichtbaar moeite om in deze tijden van de coronapandemie de artistieke boodschap zonder aanwezig publiek over te brengen. Als kijker bespeur je overduidelijke onzekerheid en een gevoel van eenzaamheid op het podium. Haar stemgeluid is fraai, maar ondanks haar enthousiaste begeleiders overtuigen haar prestaties niet.

Suggestief
Meer uit de verf komt het concert van toetsenist Alex Koo. Onder het motto ‘Identified Flying Object’ zet hij met trompettist Ralph Alessi en drummer Attila Gyárfás een sprankelende set neer. De grootste verrassingen komen van Alessi die zijn trompet bijna menselijk laat praten en zuchten. Koo hanteert achter het klavier een uitgebeende aanpak die bijzonder suggestief is. Verrassend ook is het vindingrijke spel van de uit Boedapest afkomstige drummer Attila Gyárfás. Het muzikale resultaat van dit trio is een boeiende mix van jazz, filmmuziek en soundscapes.

  
Vitja Pauwels en Naima Joris. Trompettist Ralph Alessi met Alex Koo. Philip Catherine.

Professioneel
Gitaargrootheid Philip Catherine geeft acte de présence met gitarist Lionel Loueke en percussiewonder Angelo Moustapha, beiden afkomstig uit Benin. De muziek zindert vanaf de eerste noot en de grenzen tussen jazz en wereldmuziek worden geslecht. Hier komt de pure creativiteit voor het voetlicht, met musici die ver boven de materie staan. De interactie tussen Catherine en Loueke is weergaloos: elke noot ademt iets bijzonders en geen enkel moment laten de heren zich verleiden tot virtuoos gepriegel. Indrukwekkend ook is de meeslepende zang van Loueke, die nooit op effect gericht is maar eerder een belangrijk ondersteunend element vormt. 

Buitengewoon fraai ook is de kwaliteit van het geluid en de cameravoering, iets wat ook voor de andere registraties geldt. Het is duidelijk dat onze zuiderburen live streaming tot een hoog professioneel niveau hebben ontwikkeld.

  
The Gallands met Elvin Galland en vader Stéphane Galland op drums, en basgitarist Nicolas Fiszman.

Voorbeeld
The Gallands, met vader Stéphane Galland achter de drums en zoon Elvin achter het keyboard, spelen een wonderlijke mix van hiphop, jazz, r & b, elektro, rap en funk. Gast is basgitarist Nicolas Fiszman die de muziek nog meer laat grooven en spannende interacties creëert met de drummer en de toetsenist. DJ Dick D’Alaise sluit het buitengewoon geslaagde festival af met een keuze uit zijn vinyl-collectie, waarin jazz en funk elkaar naadloos opvolgen. 

Onze zuiderburen hebben weer een statement van jewelste neergezet: een voorbeeld dat navolging verdient. Wellicht een goed idee om diverse Nederlandse festivals in de nabije toekomst toch te realiseren. Niet meer annuleren, maar live streamen!

Gezien: Naima Joris, Alex Koo presents: Identified Flying Object featuring Ralph Alessi, Catherine-Louke-Moustapha, The Gallands en DJ Dick D’Alaise.

• flagey.be