Gordon Grdina Septet – Resist
CD-RECENSIE
Gordon Grdina Septet – Resist
bezetting: Gordon Grdina gitaar, oud; Jon Irabagon tenor- en sopraninosaxofoon; Jesse Zubot viool; Eyvind Kang viola; Peggy Lee cello; Tommy Babin bas; Kenton Loewen drums
opgenomen: 1 juli 2017 uitgebracht: 10 april 2020
label: Irabbagast
aantal stukken: 5
tijdsduur: 48’49
website: jonirabagon.com - gordongrdinamusic.com
door: Georges Tonla Briquet
Zoals zovele muzikanten wil de Canadese gitarist Gordon Grdina het opnemen tegen corruptie en aanverwante misbruiken in de maatschappij. ‘Resist’ is zijn expliciete bijdrage.
In 2016 kreeg Grdina (Matthew Shipp, Benoît Delbecq, Tony Malaby) de opdracht van het TD Vancouver International Jazz Festival een compositie te schrijven. Het was net in de periode toen duidelijk werd dat Trump aan de macht zou komen en de strijd rond de Brexit volop woedde. Politiek tumult op het hoogste niveau en de ideale voedingsbodem voor Grdina, zo blijkt met ‘Resist’. En wat beter dan een schilderij van Jheronimus Bosch (‘ De Afdaling Van Christus In De Hel’) om de hoes mee te sieren?
De strijkers (East Van Strings) krijgen de eer dit luisterspel in te leiden. Ze doen dit met donkere ondertoon en wat snarengetokkel. Niet meteen het meest jazzgetinte voorspel. Het gaat hier echter om de eerste minuten van een drieëntwintig minutenlange compositie (‘Resist’). De sombere sfeer weerspiegelt alleszins perfect de hoesillustratie, een detail uit een schilderij van Jheronimus Bosch. Heel actueel eigenlijk, met hopeloze vluchtende mensen op zoek naar redding.
Na iets meer dan zes minuten duikt het personage van de gitarist op. Verlosser of volksverlakker? Zoals steeds is het verschil onduidelijk en wazig. De spanning wint wel aan kracht, zeker wanneer zijn rechterhand in de persoon van saxofonist Jon Irabagon opduikt. Het wordt geen vurig pleidooi maar een zalvende uiteenzetting waarbij de gitarist zijn instrument ruilt voor een oud en zo op haast terughoudende manier de boodschap verkondigt. Ondertussen zitten we halfweg het verhaal (twaalf minuten verder dus) en wordt een moment van stilte en bezinning ingelast. Enkel het broze verschuiven van strijkstokken op snaren is hoorbaar. Na een tijdje blijkt het om ontvlambaar materiaal te gaan en barst de hel eventjes los zodat iedereens aandacht getrokken wordt. Om nadien de volgelingen in alle sereniteit huiswaarts te zenden.
Na een superkort interludium van een minuut op akoestische gitaar (‘Seeds 11’) volgen nog drie addenda van respectievelijk zes, acht en negen minuten (‘Varscona’, ‘Resist The Middle’, ‘Ever Onward’). In ‘Varscona’ is jazz de vector. Wel eentje met een avant-gardistisch kantje waarin free en bop de grammatica bepalen. Met een Irabagon zoals we hem het liefst horen, helemaal ontketend en een al even opgefokte ritmesectie achter hem. ‘Resist The Middle’ sluit dan weer aan bij de titeltrack, wel op heel onorthodoxe wijze. Alsof Nigel Kennedy een pact sloot met Hawkwind. In ‘Ever Onward’ tenslotte wordt het hoofdthema nog eens uitgebreid herhaald, terug met de oud die de toonkleur bepaalt.
Eventuele omschrijving: klassieke ambient progjazz met beladen inhoud. Verschenen op het label van saxofonist Jon Irabagon. ‘Resist’ slaat haast naadloos aan bij Irabagon zijn vorige release ‘Invisible Horizon’.
- Beluister dit album via Bandcamp
Resist