Superposition
CD-RECENSIE
Superposition
bezetting: Olavi Louhivuori drums; Adele Sauros tenorsaxofoon; Linda Fredriksson alt- en baritonsaxofoon; Mikael Saastamoinen contrabas
opgenomen: 27 september 2018, 1 oktober 2019
uitgebracht: 27 maart 2020
label: We Jazz Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 38’14
website: olavilouhivuori.com - wejazz.fi
door: Mathijs van den Berg
Olavi Louhivuori is een van de bekendste drummers en componisten van Finland. Hij speelde met Tomasz Stanko en Alexi Tuomarila en maakt deel uit van het vermaarde Ilmiliekki Quartet, dat vorig jaar met ‘Land Of Real Men’ een indrukwekkende comeback vierde. Verder richtte hij in 2003 de experimentele groep Oddarang op. Superposition is een nieuw project waarin hij samenwerkt met saxofonisten Adele Sauros en Linda Fredriksson en bassist Mikael Saastamoinen.
De bezetting met twee saxofoons is natuurlijk bij uitstek geschikt voor ritmisch georiënteerde muziek. De band knalt er op het dwarse ‘Antiplace’ meteen in met staccato saxofoonspel, woeste improvisaties en een opzwepende groove. Ook op het daaropvolgende nummer klinken uitbundige drums, een krachtige, donkere bas en schurend improviserende saxen met razendsnelle partijen, die eerlijk gezegd nogal op de zenuwen werken.
Het album verandert daarna echter compleet van karakter. Het tempo komt een stuk lager te liggen en de saxofoons smelten prachtig samen. ‘Ballad No.3’ heeft een basintro van meer dan anderhalve minuut waarna de saxofoons zacht invallen. Het drumwerk is buitengewoon subtiel. De percussie op het volgende ‘Mimo’ is nog meer kleurend. Op ‘Choral’ fungeren de saxofoons als zangstemmen.
‘Wasteland’ combineert de verschillende muzikale polen. Het begint als een pastoraal stuk met boterzachte saxofoons waarna de accenten langzaam worden aangezet en er boven een licht swingende bas onstuimig wordt geïmproviseerd. De laatste twee nummers vertonen weer lyrisch en intens samenspel, op het afsluitende ‘March’ met een donker randje.
Louhivuori laat zijn klasse en veelzijdigheid horen. Maar vooral de twee saxofonisten vallen op door hun gevoelige, onsentimentele spel en mooie samenklank. De langzamere stukken zijn, zeker na het zenuwslopende begin, balsem voor de oren.
Zie ook:
Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk)