CD-RECENSIE

No Wasabi – No Wasabi
bezetting: Rebekka Van Bockstal elektrische gitaar; Machiel Heremans elektrische gitaar
opgenomen: september – oktober 2018, Sint-Franciscus kerk, Duffel (B) 
uitgebracht: 8 november 2019
label: Buzz / Challenge Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 40:09
website: rebekkavanbockstal.com - challengerecords.com 
door: Georges Tonla Briquet


Groepsnaam No Wasabi en gelijknamige cd-titel zijn het verhaal achter een afkeer voor te pittige ingrediënten en een voorliefde voor jazzstandards. Muzikaal is het vertoeven in een improvisatieland samen met twee gitaristen, Rebekka Van Bockstal en Machiel Heremans.

Zoals dat dikwijls gaat, leerden Rebekka Van Bockstal (1994) en Machiel Heremans elkaar kennen aan het conservatorium. Beiden bleken niet alleen een zwak te hebben voor het grote Amerikaanse Real Book maar ontdekten daarbij dat improviseren en het spelen met pedaaleffecten hun ding was. Ondertussen zijn we enkele jaren verder en is de debuut-cd een feit.

Een sobere monochrome hoes in groenblauwe pastelkleur weerspiegelt de minimalistische inhoud. Alhoewel minimalistisch hier niet duidt op een ontbreken van ideeën, integendeel. De manier waarop het duo zijn verschillende verhaallijnen uittekent, gebeurt wel op spaarzame manier.

Heftige contrasten of bruuske koerswijzingen zijn uit den boze. Ze laten verschillende sfeerscheppingen heel subtiel in elkaar overschuiven. In de openingstrack ‘Marche Sud’ gaat het bijvoorbeeld van licht spacy soundscapes naar een kristallen melodielijn met mysterieuze ondertoon à la Badalamenti. ‘Line For Bears’ klinkt aanvankelijk als een meeslepend wiegeliedje maar met een paar verrassende kleine accenten. Net niet geschikt om te laten horen aan de kleine kroost voor het slapengaan. ‘Stuurhut’ kent dan weer een verontrustende crescendo opbouw zonder dat de poëtische inhoud compleet verloren gaat. In totaal vijf composities en vier improvisatiestukken met elk een eigen karakter maar toch nauw bij elkaar aansluitend. De rollen van lead en ritme zijn afwisselend verdeeld.

De drie korte interludiums verspreid over de hele soundtrack zorgen voor wat vervreemdende effecten. Het spelen met echo’s, gegenereerd door de opnameruimte (een kerk), verhoogt de magie. ‘No Wasabi’ vormt op die manier een uiterst visueel luisterspel. Voor wie tevens labels als Aspen en Hubro apprecieert.

Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk)