CD-RECENSIE 

Melissa Aldana - Visions
bezetting: Melissa Aldana tenorsaxofoon, Joel Ross vibrafoon,
Sam Harris piano, Pablo Menares contrabas, Tommy Crane drums
opgenomen: 2018
uitgebracht: mei 2019
label: Motéma
aantal stukken: 11
tijdsduur: 67’36
website: www.melissaaldana.net - www.motema.com
door: Cyriel Pluimakers



Melissa Aldana (1988) won in 2013 de Thelonious Monk International Jazz Competition. De jury kende een zware samenstelling, met toppers als Jane Ira Bloom, Branford Marsalis, Jimmy Heath, Wayne Shorter en Bobby Watson. Vorige maand gaf ze een daverend optreden op het North Sea Jazz Festival, waarmee ze vele positieve kritieken oogstte. Aldana maakte inmiddels een handvol prachtige cd’s waaronder ook een album met haar echtgenoot, de uit Slovenië afkomstige Jure Pukl. Een productie die vorig jaar verscheen op het aan de weg timmerende Whirlwind Recordings: ‘Doubtless’.

Jonge talenten
Afgelopen mei kwam weer een album onder eigen naam uit: ‘Visions’ op het Amerikaanse label Motéma. Voor deze cd die ze samen met Pukl produceerde, heeft ze zich laten inspireren door de Mexicaanse kunstenares Frida Kahlo. Het smaakvolle artwork van de productie is trouwens afkomstig van zangeres Cécile McLorin Salvant, een goede vriendin van haar. Een tweetal stukken - het titelnummer ‘Visions’ en ‘La Madrina’ - maakten eerder deel uit van een opdracht die Aldana ontving van The Jazz Gallery. De band bevat jonge talenten als pianist Sam Harris, bekend van zijn samenwerking met Ambrose Akinmusere, en de veelbelovende vibrafonist Joel Ross. Het ritmetandem wordt gevormd door de solide contrabassist Pablo Menares en de alerte drummer Tommy Crane.

Met deze rugdekking komt Aldana tot formidabele prestaties. Haar stijl bevindt zich ergens tussen het hartstochtelijke geluid van Joshua Redman en de souplesse van Mark Turner. Uit deze twee persoonlijkheden heeft Aldana letterlijk haar eigen concept gesmeed. Het meeslepende ‘Visions’ opent het album, gevolgd door het heftige ‘Acceptance’ met percussief pianowerk van Harris. Het subtiele ‘La Madrina’ bevat prachtig unisono werk van tenorsaxofoon en vibrafoon, muziek waarop je heerlijk mee kunt deinen en je gedachten kunt verzetten. Die totale sfeer van ontspanning klinkt ook in de rest van de productie door. De ritmische composities ‘Elsewhere’ en het tango-achtige ‘Su Tragedia’ houden je als luisteraar ondertussen bij de les: werken die letterlijk zorgen voor een wake up moment. Gepassioneerd is Aldana’s uitvoering van de klassieke song ‘Never Let Me Go’, waarbij haar solo opgevolgd wordt door bijna vulkanisch toetsenwerk van Harris. 

Droomcombinatie
In het slotnummer ‘El Castillo de Velenje’ horen we vibrafonist Joel Ross op de subtielere mallets. Zijn talent is minstens net zo bijzonder als dat van Aldana en met elkaar vormen ze een muzikale droomcombinatie. Een artistieke samenwerking die naar meer smaakt, zeker met deze sprankelende ritmesectie waarvan pianist Harris de belangrijkste drijfveer vormt. Met haar nieuwe album ‘Visions’ overtreft Aldana op overtuigende wijze het werk van veel van haar generatiegenoten. 

Melissa Aldana speelt 24 oktober in Bimhuis en 25 oktober op Festival Jazz International Rotterdam.

Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk)

Visions