Sanne Rambags meerwaarde tienjarig Estafest
CONCERTRECENSIE. Estafest & Sanne Rambags, TivoliVredenburg, Utrecht, 7 maart 2019
beeld: Ton van Leeuwen
door: Cyriel Pluimakers
Het kwartet Estafest is een van de avontuurlijkste ensembles van de Nederlandse jazzscene. Violist Oene van Geel, saxofonist Mete Erker, gitarist Anton Goudsmit en pianist Jeroen van Vliet vormen met hun talenten een bijzondere eenheid, waarin de traditionele bassist en drummer ontbreken. Een concept dat ruimte biedt voor de meest onverwachte invallen en improvisaties. Waar veel musici in een valkuil van egotripperij zouden vallen, draagt bij Estafest elke noot bij aan de constructie van een uniek muzikaal bouwwerk.
Het jubilerende Estafest trad in Utrecht op met vocaliste Sanne Rambags.
10 jaar
Vanwege hun tienjarig bestaan treedt de band tijdens hun tournee telkens op met gastmusici. In Utrecht wordt na de pauze Sanne Rambags toegevoegd aan het ensemble. In de eerste helft horen we met name repertoire van hun hun derde cd ‘Bayachrimae’. Stukken als ‘Ornette’s Clockwork’, ‘Polderlucht’ en ‘Frankie’ passeren de revue. Hoogtepunt vormt het naar renaissance-componist John Dowland verwijzende ‘Bayachrimae’. Een prachtige gedragen melodie met melancholiek vioolspel en een geïnspireerde solo van gitarist Goudsmit, ondersteund door spaarzame pianoakkoorden. Van Vliet vormt in alle uitgevoerde stukken de grote verbindende factor: voortdurend houdt hij overzicht over wat er op het podium gebeurt en waar nodig stuurt hij bij, met subtiele duwtjes.
Zang
In het Bimhuis en Paradox trad Estafest op met de Zwitserse stemkunstenaar Andreas Schaerer. Maar in Utrecht is Sanne Rambags van de partij, misschien wel het grootste vocale talent van de Nederlandse jazzscene. Ze heeft een heldere en buigzame stem, een haarzuivere intonatie en bepaald geen divagedrag. Haar aanwezigheid op het podium is door haar frêle verschijning misschien zelfs iets te bescheiden. 
Mete Erker, Oene van Geel, Anton Goudsmit, Jeroen van Vliet en Sanne Rambags.
Rambags’ zang vormt een prachtige meerwaarde voor het ensemble. Eigenlijk voelt het of er nu iets aangevuld wordt op wat je eerder hebt gemist. Met haar uitvoering van ‘The Voice’, opgedragen aan de beroemde schilder Edvard Munch (1863-1944), neemt ze het publiek definitief voor zich in. In haar stemimprovisaties refereert ze aan de Noorse zangeres Mari Boine, die de afgelopen decennia een nieuwe impuls heeft gegeven aan de authentieke joik-zang van het Sami-volk. Meeslepende muziek die uitdrukking geeft aan diepe emoties: bijzondere klanken die je letterlijk betoveren.
Hyper
Bijzonder fraai is ook Rambags’ versie van ‘Hyper’, een opzwepende compositie van het uit 2011 daterende cd-debuut van Estafest. Het obsederende ritmische motief blijft letterlijk in je oren plakken en met zang erbij wordt het een waar luisterfeest. Als dit jubileumconcert iets duidelijk maakt, dan is het wel dat Estafest een zonnige toekomst tegemoet gaat en dat het idee om tekens met muzikale gasten te werken een gouden vondst is.
