Henri Texier - Sand Woman
CD-RECENSIE
Henri Texier - Sand Woman
bezetting: Henri Texier contrabas; Vincent Lê Quang tenor- en sopraansaxofoon; Sébastien Texier altsaxofoon, klarinet; Gautier Garrigue drums; Manu Codjia gitaar
opgenomen: oktober 2017, Studio Gil Evans (Amiens)
uitgebracht: mei 2018
label: Label Bleu
aantal stukken: 6
tijdsduur: 63’22
website: maisondelaculture-amiens.com/label-bleu
door: Georges Tonla Briquet
De Franse contrabassist Henri Texier (1945) levert met ‘Sand Woman’ een uiterst sterk album af waarbij hij een deel van zijn verleden revitaliseert.
Op scherp blijven staan en continu ontdekken is nog steeds het credo van Texier. Zo zegt hij het zelf in de tekst van de binnenhoes. Maar waarom het ver gaan zoeken terwijl er genoeg materiaal en mogelijkheden kort bij de hand zijn, was zijn volgende bedenking. Hij dook in eigen archieven, diepte een aantal composities op die hij in het verleden enkel solo opnam, voegde er twee nieuwe stukken aan toe en stelde een gloednieuwe groep samen om deze theorie op de proef te stellen.
Texier koos voor twee “compagnons de route” van vroeger – saxofonist Sébastien Texier en gitarist Manu Codjia - en twee ‘nieuwelingen” – saxofonist Vincent Lê Quang en slagwerker Gautier Garrigue. Zes nummers in totaal, variërend in lengte tussen zeven en twaalf minuten. Telkens tijd genoeg dus om een verhaal uitgebreid te laten ontplooien. In de opener ‘Amir’ krijg je meteen de volledige handleiding voor het vervolg. De wijze van opbouw wordt gedetailleerd uit de doeken gedaan aan de hand van zowel hecht samenspel als opmerkelijke solo’s. Krachtig maar met heel wat veerkracht.
In ‘Hungry Man’ overheerst een bluesgevoel met vooral Codjia als smaakmaker. De gitarist verleent het geheel een donker psychedelisch sfeertje. Een gedroomde mix van Scofield en Frisell. De sound van Gilad Hekselman is niet veraf. ‘Indians’ krijgt een meer filmisch accent mee, deze keer met Texier zelf die de laidback toon bepaalt. In ‘Les Là-Bas’ is het drummer Garrigue die voor de meeste animo zorgt en continu alles en iedereen vooruit stuwt. Het langzaam uitdijende en filosofisch getinte ‘Quand Tout s’Arrête’ is de gedroomde afsluiter. In totaal net iets meer dan een uur puur luisterplezier en een intrigerende les in verantwoord recycleren van eigen ouder materiaal.
De drieënzeventigjarige Texier is duidelijk nog niet uitverteld. Ideale aanleiding om zijn vroegere opnamen voor JMS/Sphinx nog eens integraal te beluisteren maar vooral ook hoog tijd dat de contrabassist naar onze contreien afzakt met deze formatie.
Log in bij Spotify om dit album te beluisteren.
Het Henri Texier Quintet treed met deze muziek aan op " September Jazz 2018 "
in Brugge en dit op 8 September 2018 .
Meer informatie via deze link :
https://www.kaap.be/programma/september-..
Willy Schuyten (E-mail ) - 23-07-’18 23:47