CD-RECENSIE

Herman Schoonderwalt – The Winner
diverse bezettingen met o.a. Jan Vleeschouwer en Cees Smal trompet, Herman Schoonderwalt klarinet en altsaxofoon, Tony Vos altsaxofoon, Toon van Vliet, Rudi Brink en Harry Verbeke tenorsaxofoon, Fred van Ingen baritonsaxofoon, Rob Madna, Ruud Bos en Jan Huydts piano, Ruud Jacobs, Jacques Schols en Peter Trunk contrabas, Cees See drums
opgenomen: december 1963, april-mei 1964, oktober 1965, Hilversum en Duivendrecht
uitgebracht: december 2017
label: NJA 1701
aantal stukken: 13
tijdsduur: 75’38
website: www.jazzarchief.nl
door: Cyriel Pluimakers


In 1963 won saxofonist en klarinettist Herman Schoonderwalt als allereerste de Wessel Ilcken Prijs, later omgedoopt tot Boy Edgar Prijs. Naast een geldbedrag kreeg hij van Philips Phonogram de vrije hand om een langspeelplaat op te nemen. Samen met pianist Rob Madna, contrabassist Ruud Jacobs en drummer Cees See trok hij de studio in om een aantal eigen stukken en standards op te nemen. Madna was niet alleen als pianist actief, maar voorzag maar liefst vier stukken van eigen arrangementen. Ook solistisch laat hij zich niet bepaald onbetuigd, met krachtig en geïnspireerd spel.

Het album kreeg als passende titel ‘The Winner’. De oorspronkelijke lp werd in mono uitgegeven, terwijl er ook een stereo-master was. Voor de cd is de laatste versie gebruikt. De stereo-versie beleeft zo zijn verlate première. Schoonderwalt is op de eerste vier stukken op klarinet te horen, een instrument waarop hij met zijn glasheldere toon soepele lijnen laat horen. In een tweetal stukken – ‘Nardis’ en ‘Ol’ Man River’ – treedt Schoonderwalt met een eigen 11-mans orkest. De prijswinnaar schittert op altsaxofoon, als een vaardige bebopper. In ‘Speak Low’ en ‘My Plea’ horen we hem op dit instrument in een septet-setting.

Als toegift bevat de cd onder meer de muziek, die Schoonderwalt schreef voor de film ‘Mensen van Morgen’ van Kees Brusse. Oorspronkelijk verscheen dit materiaal op een EP, die al lang onvindbaar is. Het openingsthema is afkomstig van de leider en de overige drie composities zijn geschreven door de legendarische Duitse contrabassist Peter Trunk, die met zijn walking bass de muziek letterlijk draagt. Bijzonder is het om Schoonderwalt tot slot op sopraansaxofoon te horen, een instrument dat toen net weer in de mode raakte, onder invloed van het wereldwijde succes dat John Coltrane ermee had. 

Het album sluit af met een live-opname, afkomstig uit het archief van de zoon van Herman Schoonderwalt, in december 1963 in Hilversum gemaakt. De bijzonder geïnspireerde uitvoering van Tadd Dameron’s klassieker ‘Our Delight’ doet ons eens te meer beseffen dat de in juni 1997 op 65-jarige leeftijd overleden musicus een unieke figuur was, die ten onrechte onderbelicht gebleven is. Voor de originele mono-lp van ‘The Winner’ worden inmiddels astronomische bedragen betaald.

Impressie Herman Schoonderwalt (niet afkomstig van The Winner)
Herman Schoonderwalt Septet, 1965
Herman Schoonderwalt altsax met o.a. Cees Smal trompet, Jan Huydts piano,
Jacques Schols bas en Cees See drums.