To One So Sweet, Stay That Way – Hank Mobley in Holland
CD-RECENSIE
To One So Sweet, Stay That Way – Hank Mobley in Holland
bezetting: Hank Mobley tenorsaxofoon met: Pim Jacobs Trio & Han Bennink; Hobby Orkest; Rob Agerbeek Trio
opgenomen: 20 maart 1968 in Theater Bellevue, Amsterdam (1-3), 28 maart 1968 in VARA-studio, Hilversum (4-5), 29 maart 1968 in Jazzclub B14, Rotterdam
uitgebracht: februari 2017
label: NJA
aantal stukken: 10
tijdsduur: 72’27
website: www.jazzarchief.nl
door: Cyriel Pluimakers
Het Nederlands Jazz Archief brengt regelmatig cd’s uit met archiefopnames van Nederlandse en Amerikaanse musici. Jarenlang ging het gerucht dat er bij verzamelaars een aantal opnames rondzwierven van tenorsaxofonist Hank Mobley (1930-1986). Het ging om registraties van een korte Nederlandse tournee uit maart 1968. Deze bijzondere vondsten staan nu op deze cd, opgediept uit een aantal privé-archieven en zo goed mogelijk gerestaureerd.
Mobley behoort tot de grote legendes van de jazz: met zijn aantrekkelijke ‘ronde’ saxofoongeluid vormde hij een van de belangrijkste artiesten van het Blue Note-label. Hij werd met name beroemd door zijn samenwerking met Art Blakey’s Jazz Messengers en zijn kortstondige verbintenis met Miles Davis. De laatste had niet veel op met de speelstijl van Mobley en gaf uiteindelijk de voorkeur aan de meer avontuurlijke John Coltrane.
Toch vormt Mobley een unieke figuur in de jazzhistorie: met zijn melancholieke geluid heeft hij internationaal vele fanatieke fans verworven. Bij hem tref je geen ‘machismo’ aan, maar gaat de volle aandacht naar de melodie en inhoud van het gespeelde thema. Zijn manier van improviseren is subtiel en kent opmerkelijk veel ritmische nuances. Jazzcriticus Leonard Feather betitelde hem als ‘the middleweight champion of the tenor’.
Zijn Nederlandse tournee duurde nog geen tien dagen. Hij speelde met het Pim Jacobs Trio en Han Bennink, een ad hoc orkest met omroepmusici (Hobby Orkest) en het trio van Rob Agerbeek. Voor Blue Note maakte hij in die periode vooral souljazz albums, maar tijdens zijn Nederlandse tournee ligt het accent op het spelen van standards, een periode die hij eigenlijk al ruimschoots achter zich had liggen. Met het Pim Jacobs Trio geeft hij zeer geïnspireerde uitvoeringen van ‘Summertime’, ‘Sonny’s Tune’ en ‘Airegin’, de klassieker van collega-tenorist Sonny Rollins. Mobley steekt in grootse vorm en zijn spel kent een zekere uitbundigheid, die we in zijn Amerikaanse werk van dezelfde periode zelden aantreffen.
Het Hobby Orkest bestond uit beroepsmusici uit de toplaag van de Nederlandse jazz-scene. Met hen geeft Mobley stevig swingende uitvoeringen van ‘I Didn’t Know What Time It Was’ en het van Rob Madna afkomstige ‘Twenty-four And More’. Het orkest klink een beetje schools, maar de inventieve solo’s van Mobley zorgen voor een muzikaal feest. Knap is het hoe hij in zijn improvisaties veel overbekende licks en clichés weet te omzeilen.
Van iets mindere opnamekwaliteit zijn de op 29 maart in de Rotterdamse Jazzclub B14 gemaakte opnames door de VPRO-radio. De muziek klinkt verder weg en het lijkt erop alsof een zekere vermoeidheid Mobley parten speelt. Hij geeft interpretaties van achtereenvolgens Blues By Five’, ‘Like Someone In Love’, ‘Vierd Blues’, ‘Three Way Split’ en ‘Autumn Leaves’. Met autoriteit zet hij Red Garland’s ‘Blues By Five’ neer, maar daarna raakt de muziek in een neerwaartse spiraal. Het gerucht gaat dat Mobley samen met drummer Cees See van tevoren een aantal joints had gerookt. In ieder geval komt hij in zijn solo’s adem tekort en is zijn intonatie niet altijd even precies. In het laatste nummer ‘Autumn Leaves’ herstelt hij zich weer.
Deze uitgave vormt een uniek document van het kortstondige verblijf in Nederland van een van de grote jazzlegendes. Een musicus van wie de carrière nooit hele maal uit de verf kwam, maar die - wanneer hij in vorm was - tot unieke prestaties kwam. Met een ontroerend mooi tenorsaxofoongeluid, dat de echte liefhebber al na één toon herkent!
bezettingen: Pim Jacobs piano; Wim Overgaauw gitaar; Ruud Jacobs contrabas; Han Bennink drums (gast).
Hobby Orkest met o.m. Eddie Engelse, Rudy Bosch trompet; Cees Smal, Erik van Lier trombone; Piet Noordijk, Herman Schoonderwalt altsaxofoon; Ferdinand Povel, Sander Sprong tenorsaxofoon; Joop Mastenbroek baritonsaxofoon; Joop Scholten gitaar; Frans Elsen piano; Rob Langereis contrabas; Evert Overweg drums.
Rob Agerbeek piano; Hans van Rossem contrabas; Cees See drums.
Hank Mobley met Pim Jacobs Trio & Han Bennink - Summertime
Staat een fout in de tekst. 20 maart 1868 moet denk ik zijn 20 maart 1968. Wel een waanzinnige lekkere saxofonist trouwens.
Groeten,
Ed
redactie: dat is geheel juist opgemerkt, bedankt voor uw oplettendheid!
Ed van der Ploeg (E-mail ) - 09-03-’17 18:58