CD-RECENSIE

Paul van Kemenade – Close Enough
bezetting: Paul van Kemenade altsaxofoon, Cappella Pratensis Renaissance vocaal ensemble, El Periquin flamencogitaar, Serigne Gueye percussie, Rein Godefroy piano, Angelo Verploegen flugelhorn, Louk Boudesteijn trombone, Wiro Mahieu contrabas, Ray Anderson trombone, Han Bennink slagwerk, Frank Möbus elektrische gitaar, Ernst Glerum contrabas, Ernst Reijseger cello, Eckard Koltermann basklarinet, Stevko Busch piano, Achim Krämer slagwerk, Benjamin Trawinski contrabas
opgenomen: juni, oktober, november 2010 in Tafelberg Studio Tilburg
release: 2010
label: Kemo
tracks: 9
tijd: 51.59
website: www.paulvankemenade.com
door: Rinus van der Heijden

De nieuwste cd van Paul van Kemenade bevat negen stukken die de altsaxofonist in verschillende bezettingen opnam. Speelde de Tilburger al eens met onder meer een harmonie-orkest en in Afrikaanse-, Spaanse-, pop- en computerbezettingen, nu zocht hij samenwerking met Cappella Pratensis, een vocaal ensemble dat Renaissancemuziek levend houdt. Drie zangers uit de Cappella weven in het openingsstuk ‘Fantasy Colours’ op de tekst ‘Lauda Jerusalem’ uit de bijbelse psalm 147 hun etherische klanken door de lappendeken die het geheel omspant.

Het is daarbij verbazingwekkend te constateren hoe de muziek waarin een tijdsverschil optreedt van vijf eeuwen, zich zo logisch als wat, mengt. Datzelfde geldt ook voor de inbreng van een flamencogitaar. Met klassieke muziek is vaker geëxperimenteerd in stijlen waarin zij normaliter niet thuishoort. Het resultaat was meestal zo dat door de stroperigheid beide richtingen in elkaar verdronken. Daarvan is hier geen sprake: Cappella Pratensis tilt de totaalklank naar een nieuwe horizon.

De cd ‘Close Enough’ munt uit in zorgvuldigheid en diversiteit. De instrumentatie en volstrekt verschillende achtergronden van de musici tekenen daarvoor, maar ook de aard van het repertoire. Zet voornoemd openingsstuk af tegen bijvoorbeeld de duoverrichtingen van Paul van Kemenade en cellist Ernst Reijseger of de onvoorspelbare muzikale fantasierijkdom van het ensemble Paul van Kemenade/Ray Anderson en je komt erachter hoe ongrijpbaar improvisatiemuziek heden ten dage is.

Het nieuwste album van Paul van Kemenade is onder grote druk tot stand gekomen. Middenin de opnameperiode werd hij ernstig ziek. Tijdens de herstelperiode dook de altsaxofonist/componist alweer de studio en het optredencircuit in. Met een opvallend en indrukwekkend resultaat: Paul van Kemenade lijkt, nee: is meer in zichzelf neergedaald. Zijn spel op de altsaxofoon is bezonkener; de kracht die hij erop ontwikkelt en die in de loop der tijden zijn handelsmerk werd wordt nu anders aangewend, ingenieuzer met een nog diepere zeggingskracht. Juist bij het concept waar Paul van Kemenade nu is aanbeland, geeft dat zijn muziek onpeilbare dieptes.

Paul van Kemenade - Fantasy Colours (Close Enough)
Paul van Kemenade, Wiro Mahieu, Angelo Verploegen, Louk Boudesteijn, Rein Godefroy, El Periquin, Serigne Gueye. Vocaal: Cappella Pratensis.
Openingsavond Stranger than Paranoia 2010