Teus Nobel - Legacy
CD-RECENSIE
Teus Nobel - Legacy
bezetting: Teus Nobel trompet, flugelhoorn; Jerome Hol gitaar; Timothy Banchet piano; Jeroen Vierdag contrabas; Jasper van Hulten drums. Gasten: Ilja Reijngoud trombone; Ben van den Dungen sopraansaxofoon.
opgenomen: 2014, WedgeView Studios, Woerdense Verlaat
uitgebracht: december 2014
label: Flyin’ High Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 55:36
website: www.teusnobel-music.nl
door: Erno Elsinga
Een nieuw geluid en een nieuwe band kenmerken het tweede album van de nog jonge Teus Nobel. Met ‘Legacy’ brengt de trompettist bovendien een eerbetoon aan het muzikale erfgoed van een aantal trompethelden, refererend aan de rijke jazztraditie.
Snakte Nobels eersteling ‘Flow’ uit 2010 nog naar de nodige identiteit, op ‘Legacy’ tapt de trompettist uit een heel ander vaatje. Terugkijkend op zijn debuutalbum zegt Nobel in een interview dat hij met alle verbeteringen die hij in de studio aanbracht, ‘de ziel uit de muziek had gehaald’. ‘Het was te perfect’.
Nobel ging voor de opvolger op zoek naar musici met een eigen inbreng en stelde zichzelf ten doel dat niet de techniek maar de inhoud de bepalende factor moest zijn. Het resultaat is een uitgebalanceerde plaat. Volwassen composities met fraaie arrangementen, soms funky groovend, dan weer intiem en verhalend. Immer doorvlochten met boeiende improvisaties van met name Nobel, pianist Timothy Banchet en gitarist Jerome Hol.
Voor ´Legacy´ schreef Nobel composities voor enkele van zijn persoonlijke jazzhelden. Trompettisten met een lange staat van dienst zoals Miles Davis, Woody Shaw, Eric Vloeimans en Jarmo Hoogendijk alsmede de relatief jonge generatie waaronder Christian Scott en Roy Hargrove. Nobel imiteert nergens, maar legt de signaturen van zijn inspiratiebronnen bloot.
Een proeve hiervan ondervinden we in ´Quiet´ en ´Mr. Shiny Pants – Quiet´, de openers van het album. Een suite refererend aan Miles Davis´ ´ In A Silent Way, It's About That Time´. Eveneens een drieluik en zo´n beetje het startschot voor Miles´ elektrische periode. Met rauw spel, stuwende korte noten blazend, reflecteert Nobel hieraan, maar doorkruist het geheel met flamboyant spel in ´Mr. Shiny Pants´, verwijzend naar Eric Vloeimans.
Voor alle stukken geldt dat Nobel aan zeggingskracht heeft gewonnen. Zijn spel is intenser en doorleefder, zijn composities rijper. In het zwoel aangezette ‘Suite for Jarmo’ (verwijzend naar Jarmo Hoogendijk) is een mooie gastrol weggelegd voor sopraansaxofonist Ben van den Dungen. En in het stevige ‘Woody’s March’ (verwijzend naar Woody Shaw) horen we trombonist Ilja Reijngoud. Met beiden gaat Nobel op ongecompliceerde wijze in dialoog. Hoogstaand improvisatiespel waarbij niet de techniek, maar de inhoud doorslaggevend is.
Met ‘Legacy’ zet Teus Nobel zich prominent op de Nederlandse jazzkaart.
Teus Nobel - Legacy (compilatie)