CD-RECENSIE

earswideopen - earswideopen
bezetting: Jurriaan Berger, piano, melodica, elektronica; Felix Hildenbrand, bas; Achim Heine, drums, percussie; gastmuzikanten: Eric Vloeimans, trompet; Paul Willemsen, gitaar
opgenomen: 22, 23 september 2010
release: december 2010
label: EBF Music
tracks: 15
tijd: 65:12
websites: www.earswideopen.nl - www.ebf-music.com
door: Jan Jasper Tamboer


Melodie mag weer, schoonheid mag weer, traditie mag weer. Dat is te horen bij Nederlandse ensembles zoals Talking Cows en Quincey, en ook bij het pianotrio earswideopen. Het hoeft allemaal niet meer radicaal anders en vernieuwend te zijn, het kan best lekker klinken en toegankelijkheid is geen vies woord. Maar dan wel volop ruimte voor improvisatie, waarbij meestal alle bandleden zijn betrokken, en die het aantrekkelijke van vrije jazz vertegenwoordigt.

Ook zo'n typisch element van nu: het verweven van vele invloeden. Zo hoor je bij earswideopen verschillende stijlen jazz voorbijkomen, en ook reggae, latin, funk en rock. Zelfs de klassieke muziekgeschiedenis blijft niet onaangeroerd, getuige barokachtige figuren. Aandacht voor de jazzhistorie is er ook, onder andere met een eerbetoon aan Monk door pianist Jurriaan Berger, wiens hulde aan de meester meer zit in de compositie dan in de pianistiek. Hier zijn ook mooie rollen voor Felix Hildenbrand met zijn lopende bas en een sterk swingende Achim Heine op drums. Een eigentijdse toets is er in de vorm van elektronica en samples, die gedoseerd ingang vinden.

Veel nummers van earswideopen hebben de duur van een gemiddeld popliedje. Het zijn soms meer schetsen dan uitgewerkte stukken, maar altijd ligt er een helder idee aan ten grondslag. Andere nummers zijn langere composities die een duidelijkere opbouw hebben. Vooral door de inbreng van een melodica, denk je dat sommige uitermate geschikt zouden zijn als leidende tune voor een televisieprogramma, en dan vooral een politieserie.

Het album bevat bijdragen van Eric Vloeimans en gitarist Paul Willemsen, de trompettist schreef ook mee aan twee nummers, waarin zijn handschrift goed waarneembaar is. Alle composities zijn eigen creaties, van de afzonderlijke bandleden of hun drieën. De muziek klinkt fris, zoals wasgoed ruikt dat een nacht in de vrieskou heeft gehangen. Het album is rijkelijk geschakeerd en binnenin verschillend, maar valt niet uiteen, door de verzorgde productie van de muzikanten zelf.

Lovende woorden, maar met dit album zal je niet succesvol de hemel bestormen, een meesterwerk is het niet. Aan echte uitschieters ontbreekt het en het niveau is hoog maar niet uitzonderlijk. Wel biedt de cd fijne, moderne jazz met uitstapjes. De band earswideopen is bezig met een zoektocht die langs vele, verschillende oorden voert. Ze zijn een goede vertegenwoordiger van de hedendaagse Nederlandse jazzscene en kunnen velen met hun nieuwe plaat een dik uur plezier bezorgen.

• Cd-presentatie earswideopen op maandag 25 april in De Roode Bioscoop, Amsterdam