CSS Drop Down Menu by PureCSSMenu.com



 

B&W Quintet – Force of Habits

CD-RECENSIE

B&W Quintet – Force of Habits
bezetting: Louk Boudesteijn, trombone; Rob van de Wouw, trompet; Arno Krijger, hammond; Stefan Lievestro, contrabas; Martijn Vink, drums
opgenomen: 2008
release: 2008
label: Embrace Music
tracks: 9
tijd: 58.36
website: www.benwquintet.nl
door: Tim Sprangers


De jonge muzikale partners Louk Boudesteijn en Rob van de Wouw staan aan de basis van onder andere het ‘Rotterdam Jazz Orchestra’. Met het B&W Quintet brengen zij nu hun tweede plaat uit: Force of Habits. Met ditmaal de gerenomeerde muzikanten Stefan Lievestro, Arno Krijger en Martijn Vink laten de twee zien hoe een toegankelijke en hedendaagse visie gecombineerd kan worden met een respect voor traditie.


Wervelende show van gepassioneerde prof James Carter

CONCERTRECENSIE. James Carter Quintet, Bimhuis Amsterdam, 26 oktober 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen

Weinig musici bestuderen hun instrumenten zo intensief als James Carter. Weinigen beheersen ze op een vergelijkbaar niveau. Die exceptionele begaafdheid had Carter al toen hij begin jaren negentig onder de vleugels van Lester Bowie vandaan kwam en met zijn eigen platen geleidelijk aan naam begon te maken.


Torsten Goods - 1980

CD-RECENSIE

Torsten Goods - 1980
bezetting: Torsten Goods; gitaar, zang, Jan Miserre; piano, Fender Rhodes, Wurlitzer, Christian von Kaphengst; bas, Peter Lübke en Peter Gall; drums
opgenomen: februari 2008
release: 2008
label: The ACT Company
tracks: 12
tijd: 53.30
website: www.myspace.com/torstengoods - www.actmusic.com
door: Mischa Beckers


De jonge Torsten Goods, de albumtitel 1980 verwijst naar zijn geboortejaar, had al drie albums op zijn naam. Naar eigen zeggen in de eerste plaats gitarist en dan zanger, studeerde hij bij omder anderen Jim Hall en John Scofield en speelde met gitaristen als Les Paul, Jack Wilkins, Mike Stern en Peter Bernstein.


Endresen, Storløkken en Strønen brengen voortreffelijke harmonie

CONCERTRECENSIE. Humcrush & Sidsel Endresen, Bimhuis Amsterdam, 24 oktober 2008
door: Tim Sprangers

Polyritmiek, experiment en gevoel staan centraal bij het Noorse duo ‘Humcrush’. Niets wordt afgesproken; Ståle Storløkken en Thomas Strønen vinden inspiratie en aanvulling door elkaar uit te dagen en te verrassen. Ze vertellen één lang muzikaal verhaal in waterdichte interacties. Is er dan nog wel plek voor vocalen? Volgens Strønen zou er slechts één zangeres zijn die zich zou kunnen voegen bij al de elektronica: stemkunstenares Sidsel Endresen. Hier bleek hij in het Bimhuis volkomen gelijk in te hebben.


Sam Barsh – I forgot what you taught me

CD-RECENSIE

Sam Barsh – I forgot what you taught me
bezetting: Sam Barsh, piano, keyboards, melodica; Tim Collins, vibrafoon; Ari Folman-Cohen, elektrische bas; Jaimeo Brown, drums
opgenomen: 2008, The Bunker Studio, New York
release: 2008
label: Razdaz Recordz
tracks: 13
tijd: 48:34
websites: www.barshmusic.com - www.razdazrecordz.com
myspace: www.myspace.com/sambarsh,
door: Jan Jasper Tamboer

Toetsenist Sam Barsh vond het de hoogste tijd om op eigen benen te staan. Maakte hij tot voor kort deel uit van het Avishai Cohen Trio, inmiddels heeft hij zijn solodebuutalbum ‘I forgot what you taught me’. Deze titel is kennelijk ironisch bedoeld, want dat Barsh een hoop heeft opgestoken als muzikant en componist is wel duidelijk.


Jazz Orchestra of the Concertgebouw en Jesse van Ruller – Silk Rush

CD-RECENSIE

Jazz Orchestra of the Concertgebouw en Jesse van Ruller – Silk Rush
bezetting: Jazz Orchestra of the Concertgebouw met als componist/solist Jesse van Ruller, gitaar
opgenomen: 2 maart 2008 in Bimhuis Amsterdam
release: 2008
label: JOC Records
tracks: 9
tijd: 70.44
website: www.jazzorchestra.nl - www.jessevanruller.com
door: Rinus van der Heijden


Het Jazzorchestra of the Concertgebouw heeft het plan opgevat zijn idee Dutch Series op cd uit te brengen. Daarin wordt telkens een orkestlid centraal gesteld, die zich onderscheidt door zijn of haar solistische en/of compositorische kwaliteiten. In het eerste deel, dat vorig jaar uitkwam, stond orkestleider/componist/arrangeur Henk Meutgeert centraal, in deel twee is het gitarist en componist Jesse van Ruller.


Manu Katché blijft op de vlakte

CONCERTRECENSIE. Tropentheater Amsterdam, Manu Katché, 24 oktober 2008
beeld: Maarten Mooijman
door: Tim Sprangers

Dat de bezetting van Manu Katchés kwintet in het Amsterdamse Tropentheater bijna volledig anders was dan op zijn laatste cd ‘Playground’ (2007), is niet opzienbarend. De door een rock- en popverleden gevormde drummer componeert en speelt eenvoudig. Hij geeft zijn band weliswaar veel ruimte om te soloren, als de toegankelijkheid maar wordt gewaardborgd.


Electric Barbarian - Minirock from the sun

CD-RECENSIE

Electric Barbarian - Minirock from the sun
bezetting: Bart Maris; trompet, effecten, Grazzhoppa; draaitafels, Harry Arling; drums, Floris Vermeulen; bas. Gasten: Kain; spoken words, Kypski; clocktave, draaitafels, beats, Lamont; draaitafels, beats, Luanda Casella; spoken words, Rudy Lentze; gitaar, Peter van der Heide; feedback, Andy Laster; saxofoon, Omni; rap
opgenomen: 2006
release: 2006
label: Exco (eigen beheer)
tracks: 10
tijd: 55.23
websites: www.myspace.com/electricbarbarian
door: Mischa Beckers

'Is jazz dead?' vroeg Stuart Nicholson zich in zijn gelijknamige boek (2005) af. Welnee, was ook zijn eigen conclusie, of misschien, gold als kanttekening, 'did it move to a new address?'. Meer traditionele stijlen worden nog volop beoefend maar net als andere kunstvormen evolueert jazz, mengt met andere genres en culturen en introduceert minder traditionele instrumenten. Electric Barbarian bijvoorbeeld zoekt het onder andere in dance en hippe ritmes.


Herbie Hancock laveert tussen verrassing en voorspelbaarheid

CONCERTRECENSIE. Herbie Hancock, Concertgebouw Amsterdam, 22 oktober 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Mischa Andriessen

Wat zou hij nu doen? Er zijn bij concerten van Herbie Hancock momenten geweest dat je de fotografen benijdde die na tien minuten de zaal werden uitgezet. Als hij een matig begaafde violiste een hysterische ode aan haar moeder liet brengen bijvoorbeeld of hij een dramatische versie van het toch al tot droefenis stemmende “I just called to say I love you” ten gehore bracht.


Scott Kinsey Group moet het niet hebben van Scott Henderson

CONCERTRECENSIE. Scott Kinsey Group. Tilburg, Paradox, 22 oktober 2008.
beeld: Stef Mennens
door: Rinus van der Heijden

Voor een eenmalig concert in Nederland moest de fusionliefhebber deze avond in Tilburg zijn, in muziekpodium Paradox om precies te zijn. Daar speelde de Scott Kinsey Group, met de leider op toetsen, maar achter de gitaar de man voor wie de meesten kwamen: Scott Henderson.


Paul Motian Trio 2000 + two - Live at the Village Vanguard II

CD-RECENSIE

Paul Motian Trio 2000 + two - Live at the Village Vanguard II
bezetting: Paul Motian; drums, Chris Potter, tenorsax, Larry Grenadier; bas, Greg Osby; altsax, Mat Maneri; altviool, Masabumi Kikuchi; piano
opgenomen: 8-10 december 2006
release: 2008
label: Winter & Winter
tracks: 7
tijd: 54.26
website: www.myspace.com/paulmotian - www.winterandwinter.com
door: Mischa Andriessen


Het eerste deel van deze live sessies verscheen vorig jaar op Winter & Winter. Een knappe plaat waarop de zangerige melodielijnen fraai afsteken tegen het ontregelende drumwerk van Motian. De oude drummer is en blijft een fenomeen, iemand die volledig zijn eigen weg kiest en zich er niet om lijkt te bekommeren of de andere muzikanten hem wel volgen. Dat lijkt met deze sterbezetting ook niet echt nodig. Op deze tweede cd wordt de groep nu en dan uitgebreid met altviolist Mat Maneri die op die momenten de plaats inneemt van Greg Osby.


Joris Roelofs met New Yorkse zelfverzekerdheid in Bimhuis

CONCERTRECENSIE: Joris Roelofs Quartet, Bimhuis Amsterdam, 17 oktober 2008
beeld: Thomas Huisman
door: Erik Werkman

Joris Roelofs (24) is een aanstormend Nederlands jazztalent, wiens hoofdinstrumenten altsaxofoon en klarinet zijn, maar die ook op tenor- en sopraansax uit de voeten kan. In 2007 studeerde Roelofs af aan het Amsterdamse Conservatorium als Master of Music, maar daarvoor al deed hij regelmatig van zich spreken. Zo won hij in 2004 de Deloitte Jazz Award, speelt hij met de Vienna Art Orchestra vanaf 2005 en is hij alweer enige tijd de lead alto van de Jazz Orchestra of the Concertgebouw.


Bennink, Borstlap, Glerum – Monk Vol. 1

CD-RECENSIE

Bennink, Borstlap, Glerum – Monk Vol. 1
bezetting: Michiel Borstlap, piano; Han Bennink, snaredrum; Ernst Glerum, contrabas
opgenomen: 1 – 4 april 2008, Village Studio Antwerpen
release: 2008
label: Gramercy Park Music / Pias
tracks: 12
tijd: 58:59
website: www.bbgtrio.nl - www.hanbennink.com - www.michielborstlap.com
www.ernstglerum.nl
door: Erno Elsinga

Velen waagden zich al aan het werk van Thelonious Monk. De legendarische Amerikaanse pianist met zijn karakteristieke onnavolgbare timing en stuiterende ritmes is niet te evenaren. Op voorstel van oud Philips topman Cor Boonstra dook het BBG Tro – Han Bennink, Michiel Borstlap, Ernst Glerum – in Antwerpen de studio in om er in vier dagen tijd 33 Monk-composities op te nemen die op drie aparte cd’s zullen verschijnen. Monk Volume 1 is hiervan de eerste.


Fresu Galliano Lundgren – Mare Nostrum

CD-RECENSIE

Fresu Galliano Lundgren – Mare Nostrum
bezetting : Paolo Fresu, trompet, flügelhorn; Richard Galliano, accordeon, bandoneon; Jan Lundgren, piano
opgenomen: januari 2007
release: 2007
label: ACT
tracks: 15
tijd: 62.45
websites: www.actmusic.com - www.paolofresu.it - www.richardgalliano.com - www.janlundgren.com
door: Jan Bol

Een Sardijn, een Fransman en een Zweed en wereldmuziek als een multiculti mer à boire om uit te putten. Dat is de enige link die te leggen is tussen de titel en de gekozen muziek. Behalve misschien dan nog dat de cd kabbelend begint. De vraag of deze muziek jazz is, is een academische. Het improvisatiegehalte zou het op de noemer van jazz kunnen brengen. Het klinkt echter allemaal behoorlijk doorgecomponeerd en uitgewerkt door dit ensemble van klasse.


Wonderkind Christian Scott is status van belofte voorbij

CONCERTRECENSIE. Christian Scott, Bimhuis Amsterdam, 16 oktober 2008
beeld: Ger Koelemij
door: Mischa Andriessen

‘En de kras in de plaat spelen ze er als het moet ook nog wel bij.’ Jonge jazzmusici krijgen vaak de kritiek te verduren dat ze technisch tot vrijwel alles in staat zijn, maar dat hun muziek ziel en serieuze inventiviteit ontbeert.


Jazz Brugge 2008 voer voor pure jazzliefhebber

CONCERTRECENSIE. Slotdag Festival Jazz Brugge, zondag 5 oktober 2008
Trium; Béla Szacsi Lakatos / Miklós Lukács; Frank Vaganée & Zapp String Quartet New; Henri Texier ‘Strada’ sextet; Anders Bergcrantz Quintet
beeld: Thomas van der Aa
door: Mischa Andriessen

Jazz Brugge 2008 bood intieme pianoconcerten, improvisatie, freejazz, mainstream jazz, veel humor en creativiteit, maar ook invloeden uit de Hongaarse volksmuziek zoals op de slotdag van het festival met het concert van het duo Béla Szacsi Lakatos / Miklós Lukács. Uit Frankrijk stond Henri Texier ‘Strada’ Sextet op het programma en uit Nederland het Zapp String Quartet dat een optreden verzorgde met de Belgische saxofonist Frank Vaganee. Het Zweedse Anders Bergcrantz Quintet bleek een buitenbeentje op deze laatste dag van het festival dat door het Italiaanse trio Trium geopend werd


Zapp overtuigt!

CONCERTRECENSIE. Zapp String Quartet, Provadja Alkmaar, 9 oktober 2008
beeld: Marcel Mutsaers
door: Cees van den Berg

Je hoort jazz, rock, funk, metal, avant-garde en volksmuziek, maar je kijkt naar een strijkkwartet. Je hoort gitaar, saxofoon, drums, piano en contrabas, maar je ziet een strijkkwartet.


Jörg Brinkmann Trio – Ha!

CD-RECENSIE

Jörg Brinkmann Trio – Ha!
bezetting: Jörg Brinkmann; cello, effecten, Oliver Maas; piano, Fender Rhodes, Dirk-Peter Kölsch; drums, klokkenspel, objecten
opgenomen : 12 mei 2007 en 25-26 januari 2008
release: 2008
label: ACT Music
tracks: 18
tijd: 55.30
website: www.actmusic.com
myspace: www.myspace.com/joergbrinkmann
door: Mischa Beckers

De 32-jarige Brinkman bespeelt de in jazz nog niet wijdverbreide cello en maakt regelmatig uitstapjes naar popmuziek. Zowel hij als zijn kompaan Oliver Maas, in jazz en klassiek geschoold, speelden regelmatig met Dirk-Peter Kölsch, een onconventionele drummer die ook niet alledaags percussiemateriaal gebruikt. In 2007 besloten ze als trio verder  te gaan. Gitarist Nguyên Lê zag de groep, was danig onder de indruk en beval het Jörg Brinkmann Trio persoonlijk aan bij zijn platenmaatschappij, ACT.  Op de hoes van daaropvolgende debuut CD  staat prominent vermeld Young German Jazz. Een duidelijke indicatie voor de inhoud?


Diversiteit aan stijlen op derde dag Jazz Brugge

CONCERTRECENSIE. Festival Jazz Brugge, zaterdag 4 oktober 2008
Francesco Bearzatti / Louis Sclavis, Bert van den Brink solo, Tomassenko, Alexander von Schlippenbach Monk's Casino, Louis Sclavis Big Slam Napoli.
door: Mischa Andriessen

De derde dag van Festival Jazz Brugge bood evenals voorgaande dagen veel fraais. De Italiaanse rietblazer Francesco Bearzatti vormde een gelegenheidsduo met Louis Sclavis, Bert van den Brink speelde in een solovoorstelling zijn 'bytes', het Belgische kwintet Tomassenko stond op het affiche, de Duitse pianist Alexander von Schlippenbach speelde met zijn vijfmansband werk van Monk, en Louis Sclavis sloot de dag af met zijn Big Slam Napoli project.


Antonio Sanchez – Migration

CD-RECENSIE

Antonio Sanchez – Migration
bezetting: Antonio Sanchez, drums; Chris Potter, saxofoons; David Sanchez, tenorsaxofoon; Scott Colley, bas;  Pat Metheny, gitaar (op track 3 en 8); Chick Corea, piano (op track 1)
opgenomen: oktober 2007
release: 2007
label: CamJazz
tracks: 8
tijd: 66:23
website: www.antoniosanchez.net - www.camoriginalsoundtracks.com
door: Erik Werkman

Antonio Sanchez (36) is een Mexicaanse jazzdrummer, die met name voor een groter publiek bekendheid kreeg nadat hij zo’n zes jaar geleden de plek van de vaste drummer van Pat Metheny innam. Naast het vele touren met Pat Metheny is hij een veelgevraagde sessiedrummer voor uiteenlopende projecten.


Jazz Brugge voor fijnproevers en hardcore fans

CONCERTRECENSIE. Festival Jazz Brugge, vrijdag 3 oktober 2008
Duo Antonello Salis / Sandro Satta; Trio Fernández / Guy / López; Trio Ole? / Jörgensmann / Ole?; Barry Guy New Orchestra; Christy Doran’s New Bag
beeld: Thomas van der Aa
door: Mischa Andriessen

In 2006 waren de concerten in het Groeningemuseum grote verrassingen. Meer nog dan de Kamermuziekzaal van het Concertgebouw is de intimiteit van de provisorische concertzaal in het museum voorbeeldig. De middagconcerten trekken bovendien vooral fijnproevers en hardcore fans. Vorige keer was de belangstelling zo groot dat de organisatie dit maal wijselijk besloot alleen de houders van een festivalpas bij deze optredens toe te laten. Zodoende zat de zaal nu vol met degenen die van de vier dagen jazz geen tel wilden missen.


Jazz Brugge viert veelzijdigheid van de Europese jazz

CONCERTRECENSIE. Festival Jazz Brugge, donderdag 2 oktober 2008
Aki Takase / Silke Eberhard; Bart Defoort / Emanuele Cisi Quintet; Rita Marcotulli Trio
beeld: Thomas van der Aa, Frank Schindelbeck
door: Mischa Andriessen

Elke twee jaar biedt Brugge plaats aan – zoals ze in Vlaanderen zeggen – het kruim van de Europese jazz. Met negentien optredens plus jamsessies en showcases van het conservatorium krijgt de bezoeker in vier dagen een mooie staalkaart aangeboden van wat er in Europa op jazzvlak voorhanden is.


New York Art Quartet – New York Art Quartet

CD-RECENSIE

New York Art Quartet – New York Art Quartet
bezetting: John Tchicai, altsaxofoon; Roswell Rudd, trombone; Lewis Worrell, contrabas; Milford Graves, slagwerk. Gast: Amiri Baraka, declamatie
opgenomen: 26 november 1964 in Bell Sound Studio’s, New York
release: 2008
label: ESP
tracks: 6
tijd: 43,32
website: www.espdisk.com
door: Rinus van der Heijden


Al word je nog zo oud, sommige muziekstukken of platen vergeet je nooit meer. Vierenveertig jaar geleden kwam de muziek op deze cd uit, toen te beluisteren op grammofoonplaat uiteraard. In kleine oplage, want wie had op dat moment gehoord van musici als Roswell Rudd, Milford Graves en John Tchicai. Akkoord, de laatste speelde een dik half jaar later mee op ‘Ascension’ van John Coltrane, voor velen dé standaard voor free jazz. Maar verder, nee…


Rik Mol verrast niet genoeg

CONCERTRECENSIE. Rik Mol Quintet, Nieuw en Diep concert in Windkracht 13, Den Helder, 4 oktober 2008
beeld: Jan Albert Vroegop
door: Cees van den Berg

Het openingsnummer ‘Shoulders Down’ zet meteen de toon voor de avond, met groovy en soms hele vette funkbeats  en met gelikt ensemblewerk. “Ik ben een grote fan van Freddie Hubbard en we spelen vanavond een aantal van zijn nummers,” meldt trompettist Rik Mol zijn publiek. Ook de naam van bandlid Van den Dungen’s oude soulmate Jarmo Hoogendijk valt al snel. Mol heeft les gehad van Hoogendijk en is net als Hubbard een grote inspiratiebron voor hem.


Peter van Breukelen - “Happy Man” Benjamin Herman

BOEKBESPREKING

Peter van Breukelen - “Happy Man”  Benjamin Herman
Fotografie, Peter van Breukelen; tekst, Jules Deelder

Uitgeverij, Veenman Publishers: www.veenmanpublishers.com
Gebonden, 120 blz
Uitgegeven: 2008
Prijs: 39,90
ISBN 978-90-8690-176-0
Websites: www.petervanbreukelen.com - www.benjaminherman.nl
door: Mischa Beckers




Benjamin Herman is een fotogenieke muzikant door zijn zorgvuldig onderhouden imago en energieke uitstraling. Fotograaf Peter van Breukelen volgde Herman met zijn camera een jaar lang en het resultaat hiervan publiceerde hij in het fotoboek “Happy Man” Benjamin Herman. Voor de oorspronkelijke portretreeks van acht foto’s ontving hij de Zilveren Camera 2007 in de categorie kunst, cultuur en entertainment.


John Abercrombie creëert met origineel kwartet indrukwekkende eenheid

CONCERTRECENSIE. John Abercrombie, Joey Baron, Mark Feldman, Thomas Morgan, Bimhuis Amsterdam, 2 oktober 2008
beeld: Maarten Mooijman
door: Tim Sprangers

Het is niet alleen de variatie in en tussen composities, maar vooral het verschil in muzikale aanpak en achtergrond die de formatie van John Abercrombie, Thomas Morgan, Mark Feldman en Joey Baron tot een groot succes maakt. In 2007 kwam hun derde plaat ‘The Third Quartet’ uit. Ongeveer de helft van de composities op deze cd speelde de  band in een alleszins geslaagd optreden in een goed gevuld Bimhuis.


The Jazz Crusaders – Old Socks, New Shoes… New Socks, Old Shoes

CD-RECENSIE

The Jazz Crusaders – Old Socks, New Shoes… New Socks, Old Shoes
bezetting: Wayne Henderson, trombone; Wilton Felder, tenorsaxofoon; Joe Sample, piano; ‘Six’ Hooper, slagwerk. Gasten: Arthur Adams, (bas)gitaar; Freddie Robinson, gitaar
opgenomen: 1970 in Wally Heider Studio Los Angeles
release: 1970 (lp), 2008 (cd)
label: Verve / Challenge Records
tracks: 10
tijd: 39,08
website: www.ververecords.com - www.challengerecords.com
door: Rinus van der Heijden

Soms rechtvaardigt het een album te bespreken, dat decennia eerder voor de eerste keer is uitgebracht. Zelfs in een tijdperk, waarin de muziekliefhebber wordt overspoeld met nieuwe cd’s. ‘Old Socks, New Shoes… New Socks, Old Shoes’ van The Jazz Crusaders is er zo een. Niet omdat de groep rond trombonist Wayne Henderson op de volgende platen nog slechts The Crusaders heette, ook omdat dit album een ander keerpunt in haar carrière betekende: van hard-bop evolueerde de groep naar soul-jazz en dat is op deze plaat al goed te horen.


Clarke, Miller en Wooten: basgeweld in drievoud

CONCERTRECENSIE. Stanley Clarke, Marcus Miller, Victor Wooten, Thunder Tour, 013 Tilburg, 2 oktober 2008
beeld: Marcel Mutsaers
door: Mischa Beckers

De superbassisten Stanley Clarke, Marcus Miller en Victor Wooten behoeven natuurlijk geen nadere introductie. Onlangs brachten ze hun gezamenlijke album Thunder uit. Tijdens de gelijknamige tournee speelde het gezelschap in 013 in Tilburg.


Scorch Trio - Brolt!

CD-RECENSIE

Scorch Trio - Brolt!
bezetting: Raoul Björkenheim; elektrische gitaar, elektrische viool da gimbri, Ingebrigt Håker Flaten; basgitaar, elektronica, Paal Nilssen-love; drums, percussie
opgenomen: 26 & 27 oktober 2007
release: 2008
label: Rune
tracks: 6
tijd: 51.17
websites: www.raoulbjorkenheim.comwww.paalnilssen-love.com - www.ingebrigtflaten.com - www.runegrammofon.com
door: Mischa Andriessen

Het Scorch Trio bestaat tien jaar. In 1998 ontmoetten de Finse gitarist Raoul Björkenheim en de Noorse bassist Ingebrigt Håker Flaten elkaar en uit die ontmoeting groeide dit heftige trio. Scorch betekent razen en dat is precies waar dit drietal meesterlijk in is. De vrije improvisaties hebben over het algemeen een moordend tempo en door het gebruik van elektrische instrumenten ook nog eens een kranig volume.


Zapp String Quartet – Peculiar

CD-RECENSIE

Zapp String Quartet – Peculiar
bezetting: Jasper Le Clercq en Friedmar Hitzer viool; Oene van Geel altviool; Emile Visser cello
opgenomen: 14 t/m 16 september 2007 op Fattoria Musica Duitsland en 8 november 2007 in Wisseloord Studio’s Hilversum
release: 2008
label: LopLop Records
tracks: 12
tijd: 60,35
website: www.zappstringquartet.com - www.loplop.nl
door: Rinus van der Heijden

Het gaat maar door met het Zapp Strijkkwartet (String Quartet voor de internationale markt). Nu hebben de vier snarentovenaars zich werk toegeëigend van gitarist John Scofield, gitarist, toetsenist en zanger Mike Keneally, violist Mark Feldman, pianist en zanger Gene Dinovi en contrabassist en percussionist Brent Fischer. Diverser kun je haast niet kiezen, want al deze componisten komen uit totaal verschillende disciplines. Voeg daarbij eigen werk van het Zapp Strijkkwartet en je weet niet waar je moet luisteren.


Sean Noonan’s Brewed by Noon - Boxing Dreams

CD-RECENSIE

Sean Noonan’s Brewed by Noon - Boxing Dreams
bezetting: Aram Bajakian; elektrische gitaar, computer, Marc Ribot; electrische gitaar, Susan McKeown; zang, Abdoulaye Diabaté; zang, conga, Mat Maneri; altviool, Jamaaladeen Tacuma; elektrische bas, Thierno Camara; elektrische bas, zang, Thiokho Diagne; percussie, Sean Noonan; elektro-akoestische drumset
opgenomen: 2008
release: 2008
label: Songlines
tracks: 12
tijd: 70.59
websites: www.brewedbynoon.com - www.songlines.com
door: Mischa Andriessen

Op zijn vorige cd “Stories to tell” presenteerde drummer Sean Noonan een zeer originele mix van Afrikaanse- en Ierse volksmuziek in combinatie met elementen uit jazz en (hard)rock. Tijdens de daarop volgende tournee kreeg de band door het toetreden van bassist Jamaaladeen Tacuma een vaste vorm.