CD-RECENSIE

Wout Gooris & Sam Joris – Jogo
bezetting: Wout Gooris piano; Sam Joris trompet
opgenomen: 9 & 10 juli 2019, home studio
uitgebracht: 11 april 2020
label: eigen beheer
aantal stukken: 6
tijdsduur: 22’45
website: woutgooris.com
door: Georges Tonla Briquet




Iedere muzikant geeft een persoonlijk kantje aan zijn muziek. Als je echter elk nummer opdraagt aan vrienden of familieleden, gaat het natuurlijk heel ver. Dat is het geval voor de nieuwste cd van Wout Gooris die hij in duo maakte met trompettist Sam Joris. Ondanks deze thematiek is ‘Jogo’ geen gekunsteld poëziewerk maar eerder een VIP-ticket dat toegang verschaft tot de habitat van de pianist.

Een pianist met een visie maar bovenal ook talent. Zo zijn er nog wel meer en dat beseft Wout Gooris (1987) maar al te goed. Ondanks winst op Jong Jazz Talent Gent (2015) en uiterst positief onthaalde cd’s, blijft de jongeman heel nuchter. Nog belangrijker, hij doet zijn eigen ding zonder ommezien naar wat er hip is of momenteel aanslaat in bepaalde media. Zoals hij aangaf in een interview, is het een kwestie van alles goed op te volgen zonder jezelf te verloochenen. ‘Jogo’ is dan ook geen evidente zet. Zes ontboezemingen gedrenkt in een uiterst verfijnd lyrisme. Dat Gooris iemand is die meer dan regelmatig de natuur intrekt om tot rust te komen, sijpelt onverstoorbaar door op ‘Jogo’. De link met Book Of Air – vvolk (waar hij deel van uitmaakt) is eveneens sterk aanwezig.

Net als op zijn trio-cd’s ‘Current’ en ‘Some Time’ geen technische prouesses of complexe solo’s. Samen met trompettist Sam Joris (wiens pad hij reeds kruiste bij Black Mango) schildert hij zes intieme en impressionistische decors waar het heerlijk in verdwalen is, zeker in deze tijden. Helemaal akoestisch ook, zonder gebruik van elektronica deze keer. De ideale soundtrack voor onthaasting en bezinning maar met genoeg dieptegang om het spannend te houden. Vooral de manier waarop trompetklanken en pianonoten op haast innige wijze met elkaar verstrengeld zijn, is heel ingenieus. De licht klassieke inkleuring her en der getuigt van beheerst meesterschap. De suggestieve ondertoon en de ruimtelijkheid van de composities zijn extra troeven. Hier geen enkel spoor van seriële vormgeving zoals dat tegenwoordig bon ton is.

Een heel korte cd (tweeëntwintig minuten) maar wel eentje die je niet meer loslaat. 

Beluister dit album via Spotify (inloggen noodzakelijk)