De wonderbaarlijke muziekwereld van Jessica Sligter CONCERTRECENSIE. Nordic Sounds, Paradox Tilburg, Jessica Sligter / Scandinavische musici, 1 oktober 2007
beeld: Marcel Mutsaers
door: Erno Elsinga
Nordic Sounds, een reeks Scandinavische concertavonden in Paradox, inviteerde Jessica Sligter, vocaliste en elektronica, een avondvullend programma samen te stellen met louter Scandinavische muzikanten. Immers, begin dit jaar vestigde de Amsterdamse zich definitief in het Noorse Oslo, om er te proeven van de muzikale vrijheden die zij in Nederland zo node miste. Opgemerkt in Nederland is ze nog nauwelijks. Saxofonist Chris Speed vond haar muziek zo opmerkelijk dat hij Sligter programmeerde in The Stone in New York, de club van John Zorn.
Jessica Sligter en de Noorse trompettist Eirikur Olafsson tijdens Nordic Sounds in Paradox - klik op foto
Sligter is een buitenbeentje in de impromuziek. Zichzelf begeleidend op labtop, toetsen en elektronica, schetst ze een cadans van wazige en dromerige fantasiewerelden. Zwalkende ritmen, het geluid van een tikkende lp, een mijmerend gefloten melodie en dolende vocalen, ze schetsen een onschuldig en innemend verhaal of ruimtelijk beeld dat altijd fascinerend is. De thema’s hiervan liggen voor het oprapen; nostalgie, eenzaamheid, rustgevende weidsheid; elk akkoord heeft een diepe spirituele lading waardoor de muziek iets ritualistisch krijgt. Niet in de laatste plaats door de ontwapende vocale melodieën van Sligter, die de eenvoud op fluwelen wijze omhelzen.
Vanavond speelde Sligter met Øystein Skar achter de toetsen en Juhani Silvola op gitaar. Haar eerste Noorse trio. De korte set kwam door een haperende labtop en een minimum aan zang niet helemaal uit de verf. ‘Een beetje no-nonsense muziek’ betitelde ze het zelf achteraf. Het openingsconcert van de avond van het gitaarduo Håvard Skaset en Raphaël Vanoli was een vrij nietszeggende. Gitaar gespeeld werd er niet. Potjes, asbakken en zelfs een steeksleutel werden op de snaren losgelaten maar een pointe ontbrak. De jonge IJslandse trompettist Eirikur Olafsson die vervolgens met een drummer optrad, liet met uitgestreken lijnen een fraaie sound optekenen.
The Story of Modern Farming
Naast verschillende projecten ligt Sligters focus op dit moment bij The Story of Modern Farming, een duo-project met de Deense saxofoniste Louise Dam Eckardt Jensen. Daarvan verschijnt deze maand het debuutalbum ‘Someone New’, uitgebracht door het Franse label D'Autres Cordes Recordes, waarna een uitgebreide tournee volgt door de Verenigde Staten en Scandinavië, maar ook Nederland wordt aangedaan. Tijdens een optreden in New York is Andrew D’Angelo gastmuzikant, nog zo’n liefhebber van Sligters muzikale capriolen. Ook de IJslandse gitarist Hilmar Jensson (Tyft, AlasNoAxis) trad op met Modern Farming. ‘De muziek is een mix tussen alternatieve pop zoals Múm, Vincent Gallo, Sigur Ros, Sonic Youth en free jazz zoals die van Mats Gustafsson, Peter Brötzman, Paal Nilssen-Love en Ken Vandermark’, zegt Sligter.
Over haar soloproject – te volgen op Myspace – is Sligter in gesprek met labels. Daarnaast houdt ze zich bezig met de groep ‘Eldur’ die ze samen leidt met gitarist Raphaël Vanol, waarin bassist Gulli Gudmunsson, drummer Andreas Pichler en Eirikur Olafsson plaatshebben. Bovendien heeft ze een jazzkwartet onder haar hoede waarmee ze standards en eigen werk combineert.
Jessica Sligter (24) is een creatieve en veelzijdige dame, wars van tradities en met een zucht naar de alternatieve kanten van muziek. Door passie met eenvoud te combineren – op haar Myspace pagina is bijvoorbeeld een stuk te horen dat opgenomen is met een filmcamera – en haar zoetgevooisde stem doorspekt met melodieus, mysterieus lyrisch drama, creëert Sligter een wonderbaarlijke muziekwereld. Zeer apart.
© Jazzenzo 2010