Ook in zijn muziek is Campbell niet honkvast. Hij verwerkt in zijn composities invloeden uit verschillende genres en zeker ook muziek uit verschillende landen. Een fascinatie voor het oude Egypte sprak al uit zijn Pyramid Trio en komt nu opnieuw naar voren in deze aan Farao Akhenaten gewijde suite.

Kenmerkend voor Campbell is zijn ietwat zwabberende toon die zijn muziek een extra emotionele lading geeft. Die licht onvaste klank laat de stukken urgenter klinken. De muziek van de “Akhenaten Suite” wortelt sterk in de jaren zestig. Midtempo nummers met een dwingende groove en een exotisch klankbeeld. Velen hebben zich daarop verkeken en afschuwelijke kitsch afgeleverd.

Campbells sterke ensemble waarin Bang en Greene hoofdrollen opeisen, brengt het er hier echter uitstekend vanaf. Onalledaagse muziek, misschien een tikje gedateerd, maar gedreven uitgevoerd en verrassend toegankelijk. Dromerige composities doortrokken van een warme gloed omdat het de muzikanten duidelijk menens is.