Laetitia van Krieken Big Bang - Windfall CD-RECENSIE Laetitia van Krieken heeft zich na haar loopbaan bij The Nits toegelegd op het componeren voor grote jazzbands. Ze is in zeker opzicht een componist van het oude stempel die de compositorische lijn in haar stukken consequent blijft vasthouden. Er wordt wel degelijk geïmproviseerd, maar altijd binnen een heldere en herkenbare structuur. Bijzonder knap aan Van Kriekens werk is dat zij haar composities als het ware op het lijf van haar muzikanten schrijft, zoals Duke Ellington dat voor haar deed.
Laetitia van Krieken Big Bang - Windfall
bezetting: Angelo Verploegen; trompet, bugel, Mete Erker; sopraan- en tenorsax, basklarinet, Rolf Delfos; sopraan- en altsax, Jasper Blom; sopraan- en tenorsax, klarinet, Hans Sparla; trombone, Jeffrey Bruinsma; viool, Herman van Haaren; viool, Benjamin von Gutzeit; altviool, Annie Tangberg; cello, Laetitia van Krieken; piano, Ferhan Otay; gitaar, Gulli Gudmundson; bas, Pascal Vermeer; drums
opgenomen: 27 september 2007 in Bimhuis Amsterdam
release: 2008
label: Challenge
tracks: 8
tijd: 63.37
websites: www.laetitiavankrieken.com - www.challenge.nl
door: Mischa Andriessen
Het blijft een goed gekozen naam; in ‘big bang’ klinkt de reminiscentie aan de grote big bands natuurlijk duidelijk door, maar komt ook de explosiviteit van dit imposante gezelschap naar voren.
Het resultaat is indrukwekkend. De sterke melodielijnen en harmonieën geven de musici de benodigde munitie om vol vuur te soleren. Vooral de drie saxofonisten gaan nu en dan flink los met felle, maar opvallend goed te volgen solo’s.
Heel belangrijk bij Van Krieken is de uitgebalanceerde klankleur. Naast de blazers zijn de strijkers daar een wezenlijk onderdeel van. Hun spel is sfeervol en uitgekiend maar niet zonder venijn en daardoor niet te gladjes. Zo nu en dan laten ook zij zich overigens als solisten gelden. De door Van Krieken zelf geleidde ritmesectie zorgt waar nodig voor een gepeperde swing, maar cijfert zich bij momenten schijnbaar volledig weg waardoor een dwingende dynamiek ontstaat.
“Windfall” is een plaat met acht sterke composities waarop vol geestdrift haarscherpe melodieën worden gespeeld die zich meteen in je gemoed etsen. De rafelrandjes van deze live-opname uit het Bimhuis zijn gelukkig niet weggewerkt zodat de luisteraar het gevoel heeft dat hij bij de muziek aanwezig is. Die spontaniteit is een van de opmerkelijkste wapenfeiten van deze band onder leiding van een componiste die hier het perfecte evenwicht tussen voorgeschreven en geïmproviseerd heeft weten te vinden.
© Jazzenzo 2010