Giovanni Guidi Quartet - The house behind this one / Indian Summer 2 CD-RECENSIES Een aantal langgerekte repeterende patronen herinnert bovendien aan minimal music. Krijgt hij al die invloeden en stijlen bij elkaar? Nee, op zijn minst niet helemaal en dat lijkt ook niet de opzet te zijn.
Giovanni Guidi Quartet - The house behind this one
Bezetting: Giovanni Guidi; piano, Dan Kinzelman; tenorsax, Stefano Senni; bas, JoÃo Lobo; drums
Opgenomen: 18-19 februari 2008
Release: 2008
Label: Camjazz
Tracks: 10
Tijd: 52:30
websites: www.giovanniguidi.net - www.camjazz.com
myspace: www.myspace.com/giovanniguidi
door: Mischa Andriessen
Een van de ontdekkingen van Enrico Rava, deze jonge pianist, die relatief kort na elkaar twee cd’s uitbracht op het Italiaanse Camjazz label. De pas drieëntwintigjarige Guidi klinkt op beide platen al behoorlijk volwassen, maar is ook nog duidelijk zoekende. Met zijn kwartet speelt hij levendige, melodieuze jazz die dikwijls doet denken aan muziek voor komische films. In andere nummers verkent hij echter het repertoire van Ornette Coleman en weer andere stukken verraden een pop-invloed zoals “Begatto Kitchen” dat in de verte aan Björk doet denken.
Giovanni Guidi - Indian Summer
Bezetting: Giovanni Guidi; piano, Dan Kinzelman; tenorsax klarinet, Francesco Ponticelli; bas, JoÃo Lobo; drums
Opgenomen: 2-3 september 2006
Release: 2007
Label: Camjazz
Tracks: 10
Tijd: 47:53
websites: www.giovanniguidi.net - www.camjazz.com
myspace: www.myspace.com/giovanniguidi
Beide cd’s zijn ontdekkingstochten. Je kunt daarbij vooral stil staan bij wat misgaat of de nadruk leggen op de originaliteit en ideeënrijkdom die deze jonge Italiaan ten toon spreidt. Zwakkere composities worden afgewisseld met werk dat meteen beklijft door de helderheid en intensiteit van de melodieën. “September never comes” en het al genoemde “Begatto Kitchen” van “Indian Summer” bijvoorbeeld of “Frankie Bear” en het titelnummer van “The house behind this one”; Guidi’s zoektocht is nog lang niet ten einde, dat staat vast. Het is tekenend voor dit talent dat hij de show meer dan eens laat stelen door blazer Dan Kinzelman die met zijn geladen spel ook menig slapper stuk toch het beluisteren waard maakt.
© Jazzenzo 2010