Artikel geprint vanaf Jazzenzo.nl

Daniel Jonkers - Sumooi

CD-RECENSIE

Sumooi
bezetting: Daniel Jonkers drums; Stan Maris accordeon; Leonard Steigerwald piano
opgenomen: 20 mei 2024
uitgebracht: 14 november 2025 
label: Off
aantal stukken: 7
tijdsduur: 31’21
website: danieljonkers.com - stanmaris.com - off-recordlabel.com 
door: Georges Tonla Briquet



Whispering Trees en het daaraan verbonden album was het eerste initiatief als groepsleider van de Nederlandse drummer Daniel Jonkers die al enkele jaren in Brussel resideert. Sumooi is zijn nieuwste trio met accordeonist Stan Maris en pianist Leonard Steigerwald die beiden alle verantwoordelijkheden delen.

Jonkers kennen we van onder meer NABOU, Profound Observer en Sonic Hug. Maris en Steigerwald legden tot nu toe een even grillig parcours af door hun activiteiten bij Suura, Kreis, Aligaga en Kin Gajo. Het maakt net de rijkdom uit van het repertoire geschreven door de drie leden.

Flirten met genres
Hun titelloos debuut staat bol van luistermuziek waar niet meteen een exclusief etiket op te plakken is. De drie flirten met diverse genres en ontlenen daar stijlelementen aan die passen bij hun einddoel. Een overheersend kenmerk is telkens de filmische en verhalende sfeerschepping en structuur.

Openingstrack ‘September’ roept onwillekeurig beelden op van okerkleurige herfsttaferelen. Een impressionistisch tableau dat de ideale soundtrack vormt van het klassieke boek ‘Les Rêveries du promeneur solitaire’ (Overpeinzingen van een eenzame wandelaar) van de Zwitserse schrijver en filosoof Jean-Jacques Rousseau (1712-1778). Het even bucolische ‘Lullaby’ sluit daar naadloos bij aan. Al is het wat bizar om een titel als ‘The End’ nog voor de helft van de cd te plaatsen, het betekent gelukkig geen radicaal breekpunt. Het is een volgende evenwichtsoefening tussen romantische kamermuziek en ingetogen jazz. 

Schemerzone
Net op het juiste moment introduceren ze de titeltrack, een actiepassage opgebouwd rond enkele tempowissels. Een mooie zet om de aandacht van de luisteraar te behouden. Met ‘Brother’ en ‘Bootwachter’ bewegen ze zich in de schemerzone tussen de broze composities van Dino Saluzzi en Eleni Karaindrou. Puur ECM-materiaal.

Afsluiter ‘Floraville’ klinkt als een ingenieus gestructureerd aftelrijmpje. Een gedroomd einde waarbij de drie poëten stapvoets in de nevelen van hun eigen mythologische fantasiewereld verdwijnen.


Concerten:

23/11 De Loge, Gent 
06/12 Lokerse Jazzclub, Lokeren 
18/01 Het Beestenbos, Antwerpen
16/04 Het Bruggenhuis, Geraardsbergen




Beluisteren via Spotify.



September.


© Jazzenzo 2010