Jazz is, Jazz blijft met Deelder, Ger Sax en New Cool Collective CONCERTRECENSIE New Cool Collective & Jules Deelder & Ger Sax, Schouwburg Middelburg, 16 mei 2009
beeld: Eddy Westveer
door: Mischa Beckers
New Cool Collective met Jules Deelder en Ger 'Sax' van Voorden speelden deze dag in de schouwburg in Middelburg hun voorlaatste optreden van de huidige tournee. New Cool Collective startte in maart dit jaar met een reprisetournee met Jules Deelder. "We hadden een aanloop in 2007 en begonnen toen met wat optredens op onder andere de Uitmarkt", zegt bandleider en saxofonist Benjamin Herman. "De samenwerking pakte prima uit. Zo groeide het en intussen is het behoorlijk geëvolueerd".
Ger Sax en Jules Deelder in actie. Een overzichtsfoto van New Cool Collective met gasten. David Rockefeller op trompet en Jules Deelder met shaker.
Jules Deelders liefde voor jazz is groot. Op het gebied van jazz is hij een wandelende encyclopedie. Tijdens de tournee met New Cool Collective draagt Deelder voor uit eigen werk, vertelt jazzgerelateerde anekdotes, verhalen en gedichten. Op het repertoire staan verder - al dan niet bewerkte - stukken van New Cool Collective maar ook nummers uit Deelder's compilatie-cd's ‘Deelder draait’, ‘Deelder draait door’ en ‘Deelder blijft draaien’.
Nadat de Nachtburgemeester van Rotterdam de avond opende met een voordracht uit eigen werk barstte het collectief los. De bekende aanstekelijke nummers, met veel latin en Afrikaanse invloeden, zoals ‘Perry’, ‘Boca arriba’, ‘Con que’ en ‘Conga yeye’ volgden elkaar in hoog tempo op. Ontspannen hield de geoliede ritmesectie, bestaande uit Joost Kroon op drums, bassist Leslie Lopez en Willem Friede op piano en keyboard, de vaart en groove er in. Frank van Dok en Jos de Haas vulden solide aan met percussie.
Op gepaste momenten kregen de individuele bandleden ruimte, met name trompettist David Rockefeller, die keer op keer overtuigde, publiekslieveling Anton Goudsmit op gitaar en Benjamin Herman zelf. Deelder drumde voornamelijk veel mee, met brushes, stoïcijns achter zijn snaredrum gezeten, nam een shaker ter hand en begaf zich al genietend tussen de muzikanten. Of stond zelfs achter de microfoon om bijvoorbeeld zijn ‘Kutsong’ te zingen. De imposante Ger sax blies stevig thema's mee en speelde af en toe een korte solo.
Hoogtepunt was het op de jonge Chinese pianist Lang Lang geïnspireerde nummer met de gelijknamige titel. Goudsmit ging als een wervelwind te keer op gitaar. Met veel power, bijbehorende lichamelijke escapades en mimiek, verliet een staccato spervuur van noten, zijn gitaar. Op het moment dat de dubbelsnarige (surf)rock rifjes voor de verwende luisteraar wat clichématig gingen klinken, perste hij er een reeks verbluffende en razendsnelle licks uit. Moet Goudsmit begeleiden dan staat hij meedeinend op de achtergrond, zoekend naar net dat passende akkoord, of een tegendraadse melodielijn. Ook in een bluesje, ‘Blues on Tuesday’, met Ger Sax en Deelder (op snaredrums) klinken geen standaardakkoorden en vermijdt hij al te gemakkelijk op de tel spelen.
Deelder bracht zijn verhaal over de hallucinerende werking van het antihoestmiddel Romilar. Dat was de katalysator voor een freejazz-explosie. Deelder nam dit keer daadwerkelijk een saxofoon ter hand. Natuurlijk, hij is geen saxofonist, zanger of drummer van kaliber en dat is ook niet zijn core business.
Soms maakte hij het zich zelf niet makkelijk bijvoorbeeld bij de voordracht van zijn gedicht ‘Intro’ - met de bekende opening ‘Jazz is’ en het slot ‘Jazz blijft’ - waarbij in hoog tempo de strakke maat van de onverbiddelijke Kroon aangehouden diende te worden. Een performer, dat is Deelder wel. Die gave benut hij ten volste om de liefde voor jazz uit te dragen, middels zijn gedichten of door een plaatje te draaien dat het collectief vervolgens overneemt.
Jules Deelder als drummer met naast zich Ger Sax en Anton Goudsmit. Anton Goudsmit in zijn karakteristieke pose. Bandleider Benjamin Herman met Ger Sax en Jules Deelder.
Na de toegift wilde Deelder niet weg voordat 'ze een echt stukkie jazz hadden gespeeld'. Of Herman al iets in gedachten had. Jawel hoor, en er volgde een ingetogen ‘Driekus total loss’ van 'één van de grootste weirdo's uit de Nederlandse jazz, Misha Mengelberg'.
De set zakte na de pauze even wat in en bevatte ook wat flauwere stukken zoals het meerstemmig acapella gezongen ‘Toen wij uit Rotterdam vertrokken’ en een calypso over Deelders uitzicht op 'eindelijk een vast inkomen'. Immers, in november dit jaar bereikt Deelder de pensioengerechtigde leeftijd.
Wat bij bleef - duidelijk gewaardeerd door het talrijk opgekomen publiek - was het enthousiasme en plezier waarmee de musici deze show vormgaven. Inmiddels is ook een dvd uit van de show, opgenomen in het Oude Luxor Theater in Rotterdam.
© Jazzenzo 2010