CD-RECENSIE 
Mo van der Does - Motet
bezetting: Alistair Payne trompet, Mo van der Does altsaxofoon en klarinet, Matthias van den Brande tenorsaxofoon en fluit, Jessie Brevé basklarinet, Floris Kappeyne piano, Tijs Klaassen contrabas, Wouter Kühne drums
opgenomen: september 2021, Studio 150, Bethlehemkerk, A'dam
uitgebracht: januari 2022
label: Dox Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 57’42
website: movanderdoes.com - doxrecords.amsterdam
door: Cyriel Pluimakers
Altsaxofonist Mo van der Does is een van de grootste talenten die de nieuwe jazz generatie heeft voortgebracht. In 2014 won hij het Prinses Christina Concours, in 2017 de publieksprijs van de Leidse Jazz Award, in 2018 de Expression of Art Award en in 2019 de Conservatorium Talent Award. Zijn albumdebuut ‘Common Myths’ (2019) met zijn kwartet werd overal enthousiast ontvangen. Van der Does trad ook op als solist bij het Millennium Jazz Orchestra en het Jazz Orchestra of the Concertgebouw.
Ter gelegenheid van het landelijke initiatief The Records On Tour verschijnt er nu zijn tweede productie, waarin hij zijn ensemble heeft uitgebreid tot een septet. In de bezetting treffen we een aantal toppers uit de nieuwe generatie aan als trompettist Alistair Payne, tenorsaxofonist Matthias van den Brande, basklarinettist Jessie Brevé en pianist Floris Kappeyne. Het soepele ritmetandem uit zijn kwartet - contrabassist Tijs Klassen en drummer Wouter Kühne – heeft hij gehandhaafd. De komende maanden zal Van der Does met zijn nieuwe formatie op tournee gaan, waarbij hij veel belangrijke podia aan zal doen.
Zangerig
‘Motet’ is de passende naam van zijn nieuwe album, dat allemaal stukken van zijn eigen hand bevat: vijf losse composities en een driedelige suite. Opvallend is de ruimte die Van der Does geeft aan de andere solisten: zo voert tenorsaxofonist Van den Brande een prominente rol in het openingsnummer ‘Redemption’ en in ‘Edward & Charles at the Dinner’. De leider houdt duidelijk van zangerige en verhalende thema’s die een licht dromerige sfeer oproepen. Basklarinettist Brevé speelt de boventoon in ‘Mass for the Infidels’ en pianist Kappeyne komt in ‘Kappus Questions’ aan zijn trekken waarbij hij duetteert met contrabassist Klaassen.
Dimensie
Wreed wordt de droom doorbroken in ‘Demise of an Interlude’, een knallend thema dat klinkt alsof iemand de voordeur intrapt. De altsaxofonist excelleert met zijn heldere toon in een licht peinzende solo die een fraai contrast vormt met de stevige binnenkomer. Buitengewoon avontuurlijk is de driedelige ‘Motet’ suite die de productie afsluit. Van der Does speelt de openingssolo in het melancholieke ‘Emerge’ waarin hij lijkt te refereren aan de beste momenten van de grote Lee Konitz (1927-2020). Een stevige groove horen we in het tweede deel ‘The Surge’, waarin met name tenorist Van den Brande aan het woord komt. Uitermate treurig is het afsluitende ‘Lamento’ waarin weer de pregnante altsaxofoon van de leider en de basklarinet van Brevé de bakens lijken te vormen. Was ‘Common Myths’ een sterk debuut, met ‘Motet’ komt daar nog een dimensie bij door de sterke composities van de leider.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Motet II: The Surge.