Polar Bear – Polar Bear CD-RECENSIE Zat er bij ‘Held On The Tips Of Fingers’ met opzwepende ritmes en voortstuwende thema’s nog flink de wind in, op het nieuw verschenen titelloze album gaat de muziek meer de diepte in. De aanstekelijke ritmes zijn gebleven, de soms dromerige thema’s dwarrelen doordacht en uitgebalanceerd daaroverheen en de tenorsaxen van Pete Wareham en Mark Lockheart kiezen ditmaal voor melodie in plaats van power. Dat levert mooie stukken op die dit maar liefst 75 minuten durende album tot een veelzijdig geheel maakt.
Polar Bear – Polar Bear
bezetting: Pete Wareham tenorsax; Mark Lockheart tenorsax; Sebastian Rochford drums; Leafcutter John elektronica; Tom Herbert bas. Gasten: Amanda Drummond viool (12), Julia Biel vocals (7,8), Brian Edwards tenorsax (7), Ben Davis cello (8), Ingrid Laubrock tenorsax (11).
opgenomen: 2009
release: 2009
label: Rub Recordings
tracks: 14
tijd: 75.19
website: www.polarbearmusic.com - www.rubrecordings.com
myspace: www.myspace.com/sebastianrochford
door: Erno Elsinga
Het is alweer vier jaar geleden dat Polar Bears tweede en laatste album verscheen, het door de BBC voor beste album 2006 genomineerde ‘Held On The Tips Of Fingers’. Sindsdien vergaart het Engelse gezelschap van drummer en bandleider Seb Rochford ook aan vaste wal toenemende waardering, zowel bij de jazz- als popliefhebber.
Die veelzijdigheid wordt tevens in de hand gewerkt door de vele gastmuzikanten. Zo bestaat ‘Brian’ uit een prachtig arrangement voor drie tenoren en door de cello van Ben Davis wordt ‘Sunshine’ verheven tot een mysterieus klassiek werk. Ook wordt op smaakvolle wijze de balans gezocht tussen elektronica en koper in genuanceerde geluidslandschappen zoals ‘Leafcup’ en ‘It snows again’.
Polar Bear laat zich moeilijk in een hokje plaatsen; het is voer voor de nieuwsgierigen. De verbreding die de muziek van Rochford en consorten de afgelopen vier jaar heeft ondergaan is een heel interessante; het stoere is eraf, het hechte groepsgeluid klinkt daardoor meer integer. Het resultaat is een prachtig album dat zich het best als een aaneengeschreven geheel laat beluisteren.
© Jazzenzo 2010