Artikel geprint vanaf Jazzenzo.nl

VEIN plays RAVEL

CD-RECENSIE

VEIN plays RAVEL
bezetting: Michael Arbenz piano; Thomas Lähns contrabas; Florian Arbenz drums, met Noah Arnold, Andy Sheppard en Nils Fischer saxofoons;  Florian Weiss trombone; Martial-In Alborn trompet
opgenomen: april 2017, Hammerstudios Basel
uitgebracht: 8 september 2017
label: Double Moon Records 
aantal stukken: 8
tijdsduur: 58 minuten
website: www.vein.ch
door: Stijn van der Schoor


Maurice Ravel (1875-1937) staat bekend om zijn eclectische stijl. De componist absorbeerde zowel moderne impressionistische klanken, als klassieke technieken en vormen. Maar niet alleen uit de klassieke wereld leende de componist, ook jazz is terug te vinden in de werken van de toondichter. Deze keer is Ravel echter zelf het onderwerp van inspiratie. Ter viering van het tienjarige jubileum begon pianotrio VEIN, versterkt met een blazerskwintet, aan een ontmoeting met de Frans-Baskische componist. Een ontmoeting die soms op een bijzonder creatieve wijze met Ravels materiaal aan de haal gaat, maar andere keren te dicht langs hem schuurt.

Neem de ‘Pavane Pour Une Infante Défunte’, een intrigerende, impressionistische schets van het origineel. Ook de overbekende ‘Bolero’ heeft van VEIN een creatief nieuw karakter gekregen. Waar Ravels versie met een zwellend orkest uitdijt, groeit dit arrangement in melodische dichtheid. Geen bombastische climax, maar een virtuoze chaos is deze keer het eindpunt. Een andere prikkelende uitwerking is de ‘Five O’clock Foxtrot’ uit ‘L’Enfant Et Les Sortilèges‘. De keurige pasjes veranderen bij VEIN in een swingende dans. 

Niet alle arrangementen zijn echter even gewaagd. Soms is Ravel duidelijker aanwezig. De ‘Prelude’ uit ‘Le Tombeau De Couperin’ herinnert wel erg aan de Ravel zo kenmerkende kleuren. Ook de ‘Forlane’ uit dezelfde suite blijft dicht bij het origineel door vrij trouw de melodie en het karakter te volgen. Beide gedegen en respectvolle arrangementen, zeker, maar helaas voornamelijk Ravel-melodieën in een jazzjasje. Verder is het spel van VEIN netjes. Met hun heldere geluid laten de bandleden geen detail verloren gaan. Het zachte, soepele geluid is aangenaam en prettig en gaat zelfs in drukkere passages niet verloren. Knap, al kost dat soms wat spontaniteit. De instrumentalisten hadden, net als sommige arrangementen, soms best wat meer buiten de lijntjes mogen kleuren.



VEIN plays RAVEL


© Jazzenzo 2010