CONCERTRECENSIE. Nationaal Jeugd Jazz Orkest o.l.v. Anton Goudsmit, Bimhuis 26 mei
beeld: Ruud Zinzen
door: Robert van der Padt
De vierde editie van het Nationaal Jeugd Jazz Orkest (NJJO) onder leiding van Martin Fondse vorig jaar, heeft de weg vrijgemaakt voor nieuwe samenwerkingen en bekendheid. Orkest en Fondse wonnen de Zilveren Notekraker 2016, maakten deel uit van de Three Nations Under One Groove en speelden onder andere bij DWDD en op het North Sea Jazz Festival. Afgelopen vrijdag trad een nieuwe lichting aan tijdens de première van de vijfde editie, nu met artistiek leider Anton Goudsmit.
Première Nationaal Jeugd Jazz Orkest onder leiding van Anton Goudsmit in Bimhuis.
Het orkest was weer teruggebracht naar een traditionele bigbandbezetting, maar wel in moderne opstelling rond de drums en met Goudsmit vooraan. Niet als dirigent, maar gewoon met de gitaar om de nek. Na een officieel praatje en dankwoorden van het bestuur van het NJJO, nam Goudsmit het woord. Met een grote grijns citeerde hij de Marx Brothers: “Let’s scare some people”, en barstte het los.
De composities van Goudsmit, met arrangementen van Johan Plomp, Efraim Trujillo, Jeroen van Vliet en Oene van Geel, gaven een mooi beeld van de gitarist zijn vele achtergronden. Klassiekers als ‘Boom Petit’ en ‘Shortcuts’ passeerden, als ook fraaie ballades als ‘Ernesto’, bekend van Vloeimans’ Fugimundi, en nieuw werk van Estafest.
Grappen
Goudsmit maakte volop grappen, maar was muzikaal vooral de persoon die het stuk overdroeg aan het orkest. Zo soleerde hij regelmatig over het intro, of begeleidde de solist die het thema speelde waarna de bigband het stuk overnam en solisten gepresenteerd werden. En wat een talent stond daar. Tenorsaxofonist Jesse Schilderink (21) bouwde rustig met de ritmesectie naar een intens hoogtepunt dat het publiek deed exploderen. Altist Mo van der Does (20) toonde intellectueel en lyrisch spel dat doet denken aan een jonge(re) Ben van Gelder. Trompettist Ian Cleaver (20) onderscheidde zich met een luie frasering waarmee hij zichzelf boven het stuk plaatste en daar prachtige, verfrissende lijnen presenteerde.
Pianist Manuel Wouthuysen, gitarist Olivier van Niekerk, drummer Tim Hennekes en percussionist Pepijn Tusveld, trompettist Ian Cleaver.
Drummers Tim Hennekes en Pepijn Tusveld (beiden 19) lieten de stukken er moeiteloos uitrollen en speelden met de ritmische variaties alsof ze niets anders gewend zijn. Freek Mulder (22) liet de contrabas zingen terwijl hij het thema bracht van 'Ernesto', begeleid door Goudsmit, en was de rest van de avond een betonblok op zowel de akoestisch als elektrisch bas waarop gebouwd werd. De kopersectie klonk zoals een kopersectie hoort te klinken met schreeuwende salsa, keiharde swing en prachtige thema’s met solo’s van onder meer Lourens van der Zwaag op bugel. De saxofoonsectie idem dito, waardoor het geheel klonk als een professioneel, volwassen bigband. Alleen met meer energie en plezier.
Glansrol
Weliswaar nog in de schaduw van Goudsmit, was er een glansrol weggelegd voor gitarist Olivier van Niekerk, met zijn 14 jaar de benjamin van de groep. Tijdens een feature is zijn gitaareffect al zoekende nog wat overheersend, maar eenmaal vastgeklikt aan de ritmesectie schiet de jongeling door het plafond, ongeremd en als een massief brok talent. “You saw him here first”, zei Goudsmit over het hoogtepunt van de avond.
De muziek van Goudsmit is ritmisch een uitdaging. “Na alle moeilijke maatsoorten vindt men het stuk ‘Droplul’ altijd zo’n verademing, maar alsnog is dat een vijf over drie cross rhythm voor ons,” aldus bassist Freek Mulder veelzeggend na afloop.
Het Nationaal Jeugd Jazz Orkest is zonder meer een aanrader voor festivalprogrammeurs. Kijk voorbij de leeftijd en de (toch wat) suffe naam, en laat deze club niet vastzitten in de kleine jazzbubbel. Heel Nederland moet hiervan genieten.