Jon Balke werd in 2006 uitgenodigd om ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag van de Oslose club Cosmopolite een muzikaal project te organiseren. Hij besloot de Marokkaanse zangeres Amina Alaoui erbij te vragen met het prangende verzoek samen met hem drie culturen bij elkaar te brengen. Slechts als een fantasie van geluid, niet als wetenschappelijk werk.

Gharnatimuziek, de muzikale erfenis van Amina Alaoui, behelst muziek uit de Al-Andalusische periode van moslim-Iberia (730-1492). De muziek bestaat uit een mix van Arabische en Europese muziek en poëzie, waarover in de Europese muziekgeschiedenis nauwelijks iets bekend is.

Op deze cd is het fascinerend om te horen hoe prachtig de barok- en Gharnatimuziek mengt en een balans legt tussen improvisatie en compositie. De gedichten die zijn gehanteerd zijn gebaseerd op de geschriften van dichters als onder andere Al-Rusafi, Al-Mu’tamid Ibn Abbad en Al-Homaïdi, maar ook op werk van schrijvers en denkers als San Juan de la Cruz, Al-Hallaj en Lope de Vega.

De titel ‘Siwan’ betekent ‘in balans’. Hoe toepasselijk. Want Jon Balke en Amina Alaoui hebben nergens de pretentie gehad geschiedkundig onderzoek te doen. Integendeel, hun inspanningen beogen slechts een eerbetoon te brengen aan muzikale vrijheid, eigentijdse totaalmuziek te scheppen die wortelt in lang vergeten culturen. Het resultaat is indrukwekkend, het betreft muziek die je draait en draait en draait. En nooit meer vergeet.