2 CD-RECENSIES
Matt Brewer - Unspoken
bezetting: Ben Wendel tenorsaxofoon, Charles Altura gitaar,
Aaron Parks piano, Matt Brewer contrabas, Tyshawn Sorey drums
opgenomen: 19 februari 2016
uitgebracht: september 2016
label: Criss Cross Jazz
aantal stukken: 9
tijdsduur: 56’25
website: www.mattbrewerbass.com - www.crisscrossjazz.com
door: Cyriel Pluimakers
Gerry Teekens is een van de meest actieve Nederlandse jazzproducenten. Elk jaar zien vier tot zes cd’s het licht met toppers uit de New Yorkse jazz. Lag het accent van zijn Criss Cross label in eerste instantie op de mainstream, gaandeweg ligt de focus op de meer actuele ontwikkelingen. Veel jonge musici vinden hun weg in de jazzwereld via Teekens zijn inzet. Eind september verschenen twee albums die gerekend kunnen worden tot de belangrijkste uitgaves van 2016. Contrabassist Matt Brewer presenteerde zijn nieuwe kwintet op ‘Unspoken’ en pianist Ethan Iverson – bekend van The Bad Plus – vormde een nieuw trio met contrabassist Ron Carter en drummer Nasheet Waits.
Welluidend
Brewer nam in 2014 voor Criss Cross al de prachtige cd ‘Mythology’ op met de tenorsaxofonisten Mark Turner en Steve Lehman, naast de stevige gitarist Lage Lund, in de frontlinie. Op zijn nieuwe productie ‘Unspoken’, opgenomen in februari 2016, pakt hij het wat rustiger aan met alleen tenorsaxofonist Ben Wendel en welluidend gitaarspel van Charles Altura. De meeste composities zijn van Brewer zelf afkomstig en betreffen melodieuze muziek, die zelden de grenzen opzoekt. Het samenspel tussen tenorsaxofonist en gitarist is naadloos en het groepsgeluid is bijzonder homogeen.
Smaakvol is de interpretatie van het romantische ‘Twenty Years’, een compositie van collega-gitarist Bill Frisell. Een uitvoering die recht doet aan het origineel, maar er ook iets aan toevoegt. Curieus is de opname van Charlie Parker’s ‘Cheryl’, een blues die de musici inspireert tot krachtige improvisaties. Drummer Tyshawn Sorey deelt rake klappen uit, die de spanning verhogen en met name pianist Aaron Parks opdrijven tot grote hoogten.
Ethan Iverson – The Purity Of The Turf
bezetting: Etan Iverson piano, Ron Carter contrabas, Nasheet
Waits drums
opgenomen: 22 februari 2016
uitgebracht: september 2016
label: Criss Cross Jazz
aantal stukken: 12
tijdsduur: 58’46
website: www.ethaniverson.com - www.crisscrossjazz.com
Topniveau
Van topniveau zijn de opnames die pianist Ethan Iverson een paar dagen later maakte met contrabassist Ron Carter en drummer Nasheet Waits. Het lijkt erop dat hij zich van het juk van zijn vaste trio The Bad Plus bevrijd heeft en veel avontuurlijker durft te spelen. Als een hedendaagse reïncarnatie van Thelonious Monk vecht hij met zijn muzikale thema’s en geeft hij ook nog eens een nieuwe glans aan stuk gespeelde standards als ‘Song For My Father’, ‘Darn that Dream’, ‘Along Came Betty’ en ‘Confirmation’. Ook worden spannende composities als ‘Strange Serenade’ van Andrew Hill en ‘So Hard It Hurts’ van Annette Peacock, een stuk waarop hij solo speelt, van een geheel nieuwe lading voorzien. Machtig mooi is zijn hymnische interpretatie van Ron Carter’s ‘Little Waltz’.
Iverson is een weergaloze pianist die met dit album het beste van zichzelf laat horen. ‘The Purity of Turf’ vormt een cd-productie die zo goed is, dat hij om herhaalde beluistering vraagt. Steeds weer zijn er nieuwe details te ontdekken in de buitengewoon geïnspireerde improvisaties van Iverson. Het is te hopen dat hij in de toekomst nog vaker ‘vreemdgaat’, want zonder de collega’s van The Bad Plus krijgt zijn spel beslist een dimensie extra.
Ethan Iverson – The Purity Of The Turf