Een uitzondering vormt het concert op deze recent door het Nederlands Jazz Archief (NJA) uitgebrachte cd, een weergave van een door de VARA geproduceerde radio-opname. Het gaat om een concert dat in juli 1964 plaatsvond in het Haarlemse Rembrandt Theater. Byas speelt zeer geïnspireerd op standards die al jarenlang tot zijn vaste repertoire behoren, waaronder ‘On Green Dolphin Street’, ‘I Remember Clifford’, ‘Don’t Blame Me’, ‘Moonlight In Vermont’ en ‘Indiana’. Als ballad-speler is Byas onovertroffen, met zijn majestueuze toon en haarfijne timing. Byas vertelt in elke solo een verhaal, dat nauw aansluit bij de teksten van de originele songs. 

Voltreffer
De begeleiding wordt verzorgd door het soepel spelende trio van Pim Jacobs, met een jonge John Engels achter het slagwerk. Ook de ritmesectie maakt van het optreden een feest en spoort Byas aan tot grootse prestaties. Doodjammer en voorgoed onherstelbaar is het dat deze fantastische tenorsaxofonist niet veel vaker in Nederland optrad. Als je die fantastische cadens op ‘I Remember Clifford’ hoort, besef je wat het publiek jarenlang gemist heeft. Byas was een koppige man en had zo zijn principes. Een extra smaakmaker vormen zijn aankondigingen in een sappige cocktail van Amerikaans en Nederlands, gecombineerd met Frans accent ontstaan uit de tijd dat hij in Parijs woonde. 

De uitgave van ‘Don Byas Meets The Jacobs Brothers’ vormt een voltreffer van het Nederlands Jazz Archief, dat hiermee als organisatie definitief zijn onmisbaarheid bewijst. Liggen er nog meer juwelen van dit kaliber in de archieven van de Nederlandse omroepwereld?



Cannonball Adderley – One For Daddy-O
opgenomen: 19 november 1960, Concertgebouw Amsterdam:
bezetting: Julian ‘Cannonball’ Adderley altsaxofoon, Nat Adderley
cornet, Victor Feldman piano, Sam Jones contrabass, Louis Hayes
drums
opgenomen: 3 juni 1966, Theater Bellevue, Amsterdam:
bezetting: Julian ‘Cannonball’ Adderley altsaxofoon, Pim Jacobs
piano, Wim Overgaauw gitaar, Ruud Jacobs contrabass, Cees See
drums
uitgebracht: november 2016 
label: NJA
aantal stukken: 8
tijdsduur: 68’37


Grote klasse
De stroom van mooie uitgaven van het NJA lijkt inmiddels eindeloos. Van de legendarische altsaxofonist Julian ‘Cannonball’ Adderley (1928-1975) verscheen onlangs een cd die concerten uit 1960 en 1966 combineert. Adderley was een virtuoos op zijn instrument en speelde een aanstekelijke mix van bop, gospel en soul. Met zijn band reisde hij de hele wereld over en in Japan en Europa was hij minstens net zo beroemd als in de Verenigde Staten. Samen met zijn broer Nat vormde hij een onverwoestbare frontline die elk concert in vuur en vlam zette. Het uit november 1960 daterende optreden in het Concertgebouw laat goed horen waar de kracht bij dit kwintet zit. De blazers mogen van grote klasse zijn, maar de ritmesectie vormt de inspirerende motor van de band: pianist Victor Feldman, contrabassist Sam Jones en drummer Louis Hayes stuwen de muziek op als de soepel lopende V8 in een Cadillac. Moeiteloos zet de band glanzende uitvoeringen neer van stukken uit het vaste repertoire van het kwintet: ‘Exodus’, ‘One For Daddy-O’, ‘This Here’ en ‘Bohemia After Dark’. 

Pim Jacobs
De ritmesectie van Pim Jacobs vormde een vaste waarde in de jaren zestig en ook op deze cd treffen we de pianist met zijn kwartet aan als begeleider van Adderley. De altsaxofonist maakte in 1966 een Europese tournee als solist waarbij hij samenspeelde met tal van musici. In juni 1966 deed hij het Amsterdamse Theater Bellevue aan, waar hij een bloemlezing uit zijn bekende repertoire ten gehore bracht: ‘Blues’, ‘Work Song’, ‘Stella By Starlight’ en ‘Tune Up’. De ironie wil dat Adderley als musicus al in een andere fase met nieuwe hits zat, zoals het door Joe Zawinul gecomponeerde ‘Mercy, Mercy, Mercy’. De Nederlandse begeleiders waren alleen nog niet bekend met deze nieuwe stukken. 

Adderley werkt zich moeiteloos door ‘de oude kost’ heen. Klinkt hij in het begin nog weinig geïnspireerd, bij het tweede nummer ‘Work Song’ komt hij helemaal los. Iets wat zeker te danken is aan de fantastisch spelende ritmesectie: met name het doortastende werk van pianist Jacobs en gitarist Overgaauw zorgt voor het benodigde vuur. Het getuigt van goed initiatief dat het NJA deze historische opname - ondanks het enigszins routinematige karakter – aan de Adderley-discografie heeft toegevoegd.