CD-RECENSIE
Dominic J. Marshall & Friends - The Triolithic
bezetting: Dominic J. Marshall piano, fender rhodes, septavox, soft-synth, percussion overlays, clavichord, wurlitzer, bass programming, drum programming; Glenn Gaddum Jr. en Sam Vicary bas; Jamie Peet en Sam Gardner drums; Lars Dietrich altsaxofoon
opgenomen: december 2015, januari 2016
uitgebracht: 9 september 2016
label: Challenge Records
aantal stukken: 12
tijdsduur: 67'44
website: www.dominicjmarshall.com
door: Jochem le Cointre
Het poëtische motto van ‘The Triolithic’ van de jonge Britse pianist Dominic J. Marshall is het terugkeren naar 'een tijd waarin de mens leefde in directe symbiose met de natuurlijke wereld.' Een uitgangspunt dat verder geen duidelijke rol in de muziek heeft, hoewel de in Nederland woonachtige Marshall talloze kleurpatronen creëert met behulp van de vele synthesizers.
De invloeden uit de hiphop zijn snel herkenbaar. Niet alleen in de ritmen en vanwege het gebruik van de synthesizers, ook de composities en akkoorden verwijzen ernaar en verraden Marshall’s inspiratiebron Robert Glasper, die als een van de eersten succesvol jazz en hiphop samenvoegde.
‘The Triolithic’ bevat weinig tot geen solo's. Marshall heeft zijn composities dermate gearrangeerd dat bij elke herhaling en volgend thema een nieuwe klank of groove wordt geïntroduceerd. Hierdoor is het album zeer afwisselend, maar ook ‘druk’. Sommige ideeën worden niet goed uitgewerkt, de stukken bestaan veelal uit grooves en ambience.
De titels van de composities variëren van straatnamen ('80 Campbell Road') tot politiek getinte idealen ('Free Palestine'). In 'Windermere' balanceert het trio op ingenieuze wijze tussen ragtime, blues, en funk en is tevens een van de weinige stukken dat solo's bevat. Basgitarist Glenn Gaddum en Dominic J. Marshall wisselen de chorussen af, op een wijze die doet denken aan Scott LaFaro en Bill Evans. Op 'Family Chronicle' doet altsaxofonist Lars Dietrich zijn intrede, die qua timbre volledig in harmonie is met het trio. In het kalme 'Deku Tree' schept de Brit een ambient sound waarbij de synthesizer een drone-effect creëert waarover Marshall zijn pianoklanken drapeert. Af en toe is de pianist zingend te horen, in de lyrische stijl van Keith Jarrett. En in 'Ptah's Vibration' ontstaat een uniek groovend klankverhaal nadat de drums de gezamenlijk gespeelde melodielijn van bas en piano vergezeld.
‘The Triolithic’ zit vol ingenieuze composities die zowel klank als grooves naar boven halen. Het trio zit vol energie en de dynamiek komt door gebruik van twee verschillende ritmesecties goed tot uiting. De synthesizers maken het palet aan kleuren voor Marshall compleet. De liefhebber van moderne jazz met excursies naar hiphop en originaliteit zal ‘The Triolithic’ aan zijn collectie kunnen toevoegen.
Albumpresentatie op 10 september in Bimhuis Amsterdam, 14 september Paradox Tilburg, 24 september Lantaren Venster Rotterdam, 23 oktober Verkade Fabriek Den Bosch.