Drie van de vier bandleden hebben wortels in de Balkan. Dat dit duidelijk hoorbaar is in de muziek die Blazin’ Quartet maakt, is niet verwonderlijk. Opvallender is hoe de groep de verschillende volksmuzikale invloeden mixt met subtiel gebruikte elektronica. De band bouwt voort op uiteenlopende tradities, maar staat tegelijkertijd volop in het heden.

Naast de ingezette effectapparatuur is de blazerssectie bestaande uit tenorsax of klarinet met trombone geluidsbepalend. De sound van Simu en Rörby doet wel denken aan die van Chris Potter en Robin Eubanks in het Dave Holland Quintet. Simu maakt van dit duo de meeste indruk.

Sterkste troef van Blazin’ Quartet is de ritmesectie met de licht, maar soepel en effectief drummende Ivanovic en de minstens zo vloeiend spelend Ivanov die tijdens de Dutch Jazz Competition niet voor niets tot beste instrumentalist werd uitgeroepen.

Zwakkere punten zij er natuurlijk ook. Tijmen Zinkhaan heeft het bijzondere groepsgeluid treffend weten vast te leggen, maar niettemin klinkt 'Finding A Way' minder energiek dan de groep live overkomt. Daarnaast zijn niet alle songs even sterk. De op zich bewonderenswaardige pogingen om het klankpalet te verbreden, klinken soms geforceerd.

Wat dat aangaat, is 'Finding A Way' een goed gekozen titel; de groep is nog zoekende. Blazin' Quartet heeft in de nog geen twee jaar dat de band bestaat echter al een volwassen stijl en sound gecreëerd die nog zal groeien, maar nu al aansprekend is.