CD-RECENSIE
Teus Nobel – Social Music
bezetting: Teus Nobel trompet, flügelhorn, toetsen, percussie; Merlijn Verboom gitaar, bas, lapsteel, samples, percussie, toetsen; Rory Ronde gitaar, basgitaar, toetsen, percussie, triangel; Alexander van Popta toetsen, effecten; Tuur Moens drums, gitaar, toetsen, percussie. Gasten: Joris Roelofs basklarinet; Yannick Hiwat viool; Bram van Sambeek fagot.
uitgebracht: 24 juni 2016
label: Flyin’ High Records
aantal stukken: 11tijdsduur: 50:24
website: www.teusnobel-music.nl
door: David Cohen
‘Social Music’ is het nieuwe album van de Nederlandse trompettist Teus Nobel, die eerder met de platen ‘Flow’ (2012) en ‘Legacy’ (2014) hoge ogen gooide in het Nederlandse jazzlandschap. Op dit laatste project werkte hij samen met (bas)gitarist en componist Merlijn Verboom, wiens werk in de filmmuziek grote invloed had op de sfeer van het album.
‘Social Music’ schuwt weliswaar de meer traditionele geïmproviseerde muziek niet, maar vormt bovenal een radicale omarming van de mogelijkheden van de elektronica. Zelf definiëren de makers hun muziek als ‘dirty electronic jazz’: een mix van jazz, elektronica, grooves en filmische sferen.
Elektronisch en smerig is de muziek inderdaad, en jammer genoeg is het eerste nummer ook niet veel méér dan dat: Nobels rauwe gedempte trompetgeluid dwingt bewondering af, maar in muzikale zin heeft het tweetal op het openingsstuk ‘Walking the Dog’ weinig te vertellen. Die trend zet door in verdere composities, zoals het monotone ‘Men vs Women’, het clichématige ‘Evening at the Bijenkorf’ en het onaangenaam vervormde ‘Sizzling Twins’. De muziek dommelt voort en sprake van enige dynamische ontwikkeling is er nauwelijks. Pas tegen het eind van de plaat maken Nobel en Verboom voor een echt geslaagde compositie plaats, want ‘Strolling Along The Vogelenbuurt’ is dan weer een zomers juweeltje met een prettig ontspannen sfeer. Daarop lijkt Nobels trompet ook meer tot zijn recht te komen dan in de verdere zee van elektronica waar hij zelden echt bovenuit torent.
De naam ‘Social Music’ ontleenden de makers aan een interview met Miles Davis, die in 1982 zei dat hij de hedendaagse geïmproviseerde muziek geen jazz meer noemde, maar ‘sociale muziek’. Tevens lieten Nobel en Verboom zich voor hun album inspireren door Miles Davis’ legendarische en baanbrekende plaat ‘Bitches Brew’. Wil men echter ‘Social Music’ met ‘Bitches Brew’ vergelijken, dan kun je met Karl Marx stellen dat ‘alle grote feiten en personen uit de wereldgeschiedenis zogezegd tweemaal optreden; de eerste keer als groots drama, de tweede keer als farce.’
Ondanks enige vlagen van meeslepende lyriek, imposant bombast en een fraai slotstuk biedt ‘Social Music’, als product van een in principe niet onvruchtbare insteek, niettemin een mager resultaat.
Teus Nobel Social Music is onder meer te zien op 10 juli, North Sea Jazz Festival.
Teus Nobel - Men vs Women
Teus Nobel - Social Music
Promo