Dat bij Igor Roma muziek álle muziek betreft, blijkt tijdens zijn concerten en op zijn ene eerder uitgebrachte cd, maar ook uit zijn samenwerking met jazzpianist Harmen Fraanje. Beiden zijn momenteel bezig aan een concerttournee, waarin de ene klassiek speelt en laat horen dat hij ook van wanten weet op het gebied van improviseren en de ander toont dat hij weliswaar de wijde wereld van de jazz bewandelt, maar ook dat hij nooit zo ver was gekomen als hij de klassieken niet danig had bestudeerd. Elk concert van het duo Roma-Fraanje is daardoor een belevenis die zijn gelijke niet kent. Zowel voor jazz- als klassiek geïnteresseerden.

‘Encores’ is de tweede (solo-)cd van Igor Roma, in eigen beheer uitgebracht en mogelijk gemaakt door Ad de Roy, een andere, nog onbekendere concertpianist die zich tot ‘levensdoel’ heeft gesteld Igor Roma de bekendheid te laten verwerven, waar hij recht op heeft.

Elf stukken laten de verbluffende veelzijdigheid van de Italiaanse pianist horen. Hij speelt werk van Moritz Moszkowski, Sergei Rachmaninov, J.S. Bach, Oscar Peterson, Maurice Ravel, Alexander Scriabin, Franz Liszt, Robert Schumann en Frédèric Chopin. De ‘Italian Polka’ van Rachmaninov en de ‘Prelude in B mineur’ van Bach speelt Igor Roma respectievelijk – via overbubs – quatre-mains en op twee piano’s – eveneens overgedubd. In het allegro van de ‘Italian Polka’ neemt Igor Roma de luisteraar onverbiddelijk mee naar de wereld van de vaudeville, met een rammelende en honkende piano. Het lijkt op een grapje van de componist, maar uitvoerder Igor Roma geeft dit slechts twee minuten durend deeltje uit de polka een ongeëvenaarde schoonheid en zuiverheid mee. En in het op een eenvoudige melodie gebouwde ‘Requiem’ van Oscar Peterson, dat de jazzpianist op latere leeftijd componeerde om alle gestorven jazzbroeders en andere geliefden te herdenken, brengt Igor Roma door zijn spelopvatting een zo mogelijk nog ingetogener ode.

Concertpianisten worden altijd afgerekend op de snelheid waarmee ze de klassieken langs laten komen. Bij Igor Roma is dat niet nodig, omdat zijn spel zoveel méér inhoudt. Maar als het dan toch om duizelingwekkende notenreeksen gaat en snelheden die slechts op racecircuits kunnen worden behaald, dan zijn de namen van Rachmaninov en Chopin onontkoombaar. Igor Roma sleurt zijn toehoorders de hemel van de pianistiek in, voorbij wat kennelijk de troon van god moet zijn, om hen daarna weer zacht op de aarde te laten landen. Verdoofd en beurs van zoveel vakmanschap. Die ervaring geeft deze cd je zomaar mee.

‘Encores’ is een stortvloed van technisch kunnen, van uniek inzicht en eigen verwerking van klassiek materiaal en vooral van warmte en een ongekende liefde voor het instrument dat piano heet.