Artikel geprint vanaf Jazzenzo.nl

Bedwelmende experimenten op Gent Jazz Festival

CONCERTRECENSIE. Gent Jazz Festival, Bijloke Gent, vrijdag 10 juli 2015
beeld: Jos L. Knaepen, Bruno Bollaert
door: Mathilde Löffler

Het Gent Jazz Festival bracht op de openingsdag een flinke dosis avontuurlijk experiment voor fijnproevers. Dissonantie, energie en schurende geluiden waren de ingrediënten van een eigenzinnig gedurfd programma vol diepgang en visie. Er bleek veel spectaculairs en verrassends te beleven. Waar op andere jazzfestivals wordt ingezet op massaliteit, overkill en een gelijktijdige programmering van vele concerten in overvolle bedompte zalen, brengt Gent 'gewoon' muzikaal hoogstaande jazz zonder compromis. Vol vernieuwing met bijbehorende scherpe randjes. 

  
Bill Laswell, de Canadese pianiste Kris Davis en Jack de Johnette openden Gent Jazz Festival.

De muziek staat centraal in een ruime en rustige setting die de gezamenlijke focus van artiesten en publiek legt op een pure en ontspannen beleving. Stijlvolle tenten in een middeleeuws kloostercomplex zorgen voor  een aantrekkelijke festivalsite. Naast het hoofdpodium bood de kleinere Garden Stage een artistiek volwaardig programma met namen als de Cubaanse pianist David Virelles met 'Mbókó' en het bekende Nederlandse trio Reijseger, Fraanje, Sylla.

Aftrap
De aftrap op het hoofdpodium werd gedaan door het jonge Gentse duo Keenroh van pianist Thijs Troch en fluitist Jan Daelman dat in 2014 de prijs van Jong Jazztalent Gent binnensleepte. Voor het festival was de bezetting uitgebreid met contrabas en een flinke blazerssectie onder de naam Keenroh XL.

  
Keenroh XL. Kris Davis Infrasound met Ben Goldberg op een van de vier basklarinetten.

De eigenzinnige Canadese pianiste Kris Davis demonstreerde met de bijzondere klankkleuren van haar formatie Infrasound wat de moderne avant-garde jazz te bieden heeft. In een opvallend grote bezetting met maar liefst vier basklarinetten, hammondorgel en piano ondersteund door een ritmesectie van gitaar, bas en drums bracht zij schurende, dissonante, virtuoze en uitgebreid doorgearrangeerde composities die ook ruimte maakten voor spetterend solowerk.

Muziek die qua klank en vrijheid deed denken aan hedendaagse gecomponeerde muziek en aan de jazz uit de jaren '70 van het Willem Breuker Kollektief, Misha Mengelberg en de Instant Composers Pool. Een frappante ervaring om een enigszins historisch aandoende stijl zo overtuigend doorleefd en op een hippe manier vertaald te zien in het jazzidioom van nu.

  
Het ensemble van drummer Jack de Johnette met pianist Muhal Richard Abrams, saxofonist Roscoe Mitchell en contrabassist Larry Gray.

Cycloon
Wie dankzij de naam Jack de Johnette een verfijnd mainstream concert had verwacht kon zich schrap zetten voor een muzikale cycloon van een geheel andere orde. Samen met zijn oude strijdmakkers van de AACM (The Association  for the Advancement of Creative Musicians) zette de drumlegende een vlammend concert vol free jazz en collectieve improvisaties op de planken. In de geest van Ornette Coleman en Eric Dolphy, waarbij een heldenrol was weggelegd voor een niets ontziende Roscoe Mitchell op saxofoon.

Vier gelouterde heren die met de ruwe energie van een punkband en de gewelddadige grooves van jonge honden uit de heavy metal een demonstratie gaven van ongebreideld speelplezier en tomeloze inzet. Met snerpende solo's en een muur van geluid liet deze Chicago-connectie het Gent Jazz Festival op feestelijke en bijna gewelddadige wijze alle hoeken van de kamer zien. 

  
Bill Laswell & The Master Musicians of Jajouka met saxofonist Peter Apfelbaum en percussionist Aiyb Dieng. 

Jajouka
Muzikant, producer en labelbaas Bill Laswell en The Master Musicians of Jajouka (met Bachir Attar with Material) tekenden voor een straffe bedwelmende combinatie van een vermaard traditioneel Soefi orkest uit Marokko. Met trommels en blaasinstrumenten, in dialoog met een vette opzwepende fusion bas en jazzy modale solo's van Peter Apfelbaum op saxofoon en Graham Hayens op trompet. Een fascinerend en uiterst dansbaar geheel dat voortdurend kantelde en nieuwe ritmische facetten tevoorschijn toverde. De musici van beide kampen speelden vol overgave samen, daagden elkaar uit en vulden elkaar zwaar groovend aan tot in het publiek niemand meer onbewogen stil kon zitten. 

Een hypnotische ervaring als afsluiting van een dag vol extremen en verrassingen. Met gedurfde keuzes die veel beloven voor de komende festivaldagen.



Lees ook:



Kris Davis Infrasound op Gent Jazz Festival 2015.


© Jazzenzo 2010