“Soms weet ik helemaal niet hoe ik iets aan moet pakken of vind ik het eng om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Maar in de muziek moet je jezelf blijven ontwikkelen. Je kunt niet stil gaan staan. En nu elke keer als ik op het podium sta, of mijn eigen composities deel, groei ik.”

Netwerk
Het is niet het enige waar Louk Boudesteijn waarde aan hecht. Op de vraag wat zijn muzikale carrière hem als persoon heeft opgeleverd, komt ook zijn netwerk ter sprake. “Ik werk met ontzettend veel verschillende mensen. Van de buschauffeur tot de manager, van een Amerikaanse percussionist tot een Nederlandse saxofonist. De contacten zijn zo divers en daardoor is ook mijn eigen sociale kring heel afwisselend geworden. Mijn muzikale carrière heeft me niet alleen mentaal sterk gemaakt, het heeft me ook veel vrienden opgeleverd!”

De muzikale carrière van Louk Boudesteijn startte in Rotterdam, waar hij in 2002 afstudeerde aan het Conservatorium. Nog steeds is hij verknocht aan de stad. “In Rotterdam is nog heel veel mogelijk en is ontzettend veel te doen. Ik vind het ook fijn dat ik dichtbij het water woon, dat geeft me een gevoel van vrijheid en ruimte.” Louk Boudesteijn woont in een rustige wijk in Rotterdam. Bij binnenkomst struikel je een grote repetitieruimte binnen, waar tal van instrumenten staan. Eenmaal boven drinken we koffie in een zonovergoten appartement.

Rotterdam blijft nog even ons gespreksonderwerp, want Louk Boudesteijn is als artistiek leider al vanaf de start in 2004 bij het Rotterdam Jazz Orchestra betrokken. Dit jaar bestaat het orkest tien jaar. Dat wordt deze zomer gevierd met het project ‘10x010’ in Rotterdam. Tien nieuwe composities worden uitgevoerd op tien verschillende locaties in de stad. Het project wordt afgesloten met een avondconcert in De Doelen.

Divers repertoire
“Inspiratie voor de composities gaan we putten uit de verschillende locaties. Dat zal een heel divers repertoire opleveren. Ik vind het bijzonder dat we dit project in samenwerking met de gemeente Rotterdam kunnen uitvoeren. Het is tenslotte mijn thuisbasis!”

Een paar jaar geleden werd er besloten het Rotterdam Jazz Orchestra nieuw leven in te blazen. De naam van het orkest en de bezetting werd aangepast en artistieke doelen aangescherpt. Zijn de verwachtingen van die verandering uitgekomen? “De groep is nu veel positiever en, belangrijker nog, actiever. We waren echt tot stilstand gekomen. Nu wordt er gestreden om bij elkaar te blijven, dat is heel bijzonder. Het is precies de verandering die ik voor ogen had!”











‘Elke keer als ik mijn eigen composities deel, groei ik’.
Foto © Eddy Westveer.


Het twaalfkoppig orkest tourde eind 2012, begin 2013 samen met gitarist Anton Goudsmit door het land. Deze winter waren zij samen met cellist Ernst Reijseger op pad. “Het zijn hele leerzame samenwerkingen geweest. Het hele orkest heeft er veel van geleerd en ook het publiek was erg enthousiast. We zijn nu ook bezig met het uitbrengen van een cd met live-registratie van een optreden met Anton Goudsmit. De registratie is vlekkeloos, echt prachtig!”

Jimmy Giuffre Trio
“Maar nu we het toch over Anton Goudsmit hebben!” zegt Boudesteijn ineens heel enthousiast. Hij trekt een cd uit zijn boekenkast naast de bank. “Kijk, ken je het Jimmy Giuffre Trio?” Het album in mijn handen heet ‘The Swamp People’. Louk Boudesteijn legt uit dat hij meestal een paar cd’s heeft die hij grofweg een jaar lang veel draait. Dit is er een van.

“Ik was meteen zo enthousiast over deze cd. Het is een heel bijzonder trio, vooral de bezetting. Ik dacht meteen: dit wil ik ook!” Het trio met Jimmy Giuffre (klarinet/saxofoon), Bob Brookmeyer (trombone) en Jim Hall (gitaar) speelt folkjazz. “Het doet me meteen denken aan het Amerikaanse Mississippi, aan mannen met vieze modderhanden en ook aan kamermuziek.”

“Heel toevallig sprak ik daarna met saxofonist Nils van Haften over dit album. Hij kende het ook en was er net zo enthousiast over! Toen heb ik meteen Anton benaderd. Nu heb ik al zo’n tien composities geschreven voor deze bezetting en er komen ook steeds meer ideeën van Anton. Het zijn heel maffe stukken geworden. Er zit van alles in!”

Het gloednieuwe trio start binnenkort met repeteren en hoopt van de zomer een eerste concert te plannen. “Ja...” voegt Louk Boudesteijn toe, “…ik heb hier echt heel veel zin in!”

De duidelijk aanwezige ondernemingsdrang leidde in 2010 ook tot de oprichting van FULLDUPLEXX. Een trombonist als voorman en componist zien we maar zelden. Waarom wilde Louk Boudesteijn aan de slag met een eigen band? “Ik wilde deze groep al jaren starten. Muziek componeren voor deze bezetting moest gewoon gebeuren.” Hij startte de band met Mete Erker (tenorsaxofoon), Rein Godefroy (piano), Ferhan Otay (gitaar), Michel van Schie (basgitaar) en Pim Dros (drums).

Verbaasd
“Die gasten zijn allemaal bijzondere muzikanten! We kunnen elkaar echt heel verbaasd aankijken tijdens het spelen. Niets is vanzelfsprekend. Zo blijven we scherp en inspireren we elkaar. Eigenlijk zijn we allemaal extremen.”

'Muziek componeren voor FULLDUPLEXX moest gewoon gebeuren’. Foto © Lorenzo.


Het componeren van de stukken, zowel voor het trio als voor zijn eigen band FULLDUPLEXX, gebeurt zelden op de trombone, legt Louk Boudesteijn uit. “Op de trombone componeer ik wel vaker een melodie, maar voor een harmonie, groove of ritme gebruik ik een gitaar of piano. Mijn composities zijn vaak ideeën. Ik denk niet voordat ik ga componeren: laat ik nu eens iets maken met een ingewikkelde maatsoort. Vaak is het er gewoon, ontstaat het. Een melodie moet ik kunnen zingen. Dat bedenk ik niet van tevoren.”

Voor de composities van het eerste album ‘F.FWD’ van FULLDUPLEXX heeft Louk Boudesteijn gecomponeerd op de gitaar. Dat is duidelijk terug te horen. Het album schreeuwt rock, funk en elektro. Met een hoog energieniveau zoeken de muzikanten hun vrijheid op.

Het tweede album ‘Modern People’ heeft een heel eigen geluid gekregen. De titel verwijst naar het nu en de moderne mens. “Tegenwoordig lijkt iedereen alleen maar te rennen. Voor dit album moet je echt bereid zijn om de rust te pakken. Te gaan zitten en te luisteren. Wanneer luisteren mensen nog naar een hele plaat?”

Dit album componeerde Louk Boudesteijn niet alleen met de gitaar. Ook de piano zette hij in en dat hoor je terug. Er is een kalmte in de muziek gekomen. “Dat komt denk ik ook, omdat ik tijdens het componeren veel naar klassieke muziek heb geluisterd.”

Tweede album
Op de vraag wat de toekomst van FULLDUPLEXX gaat brengen reageert de trombonist aarzelend. “Het eerste album is goed ontvangen. Het tweede album is ondertussen ook uit. Maar we hebben nog geen officiële presentatiedatum gepland. Eigenlijk moeten we ook gewoon een kleine tour gaan plannen door Nederland. Misschien zelfs België opzoeken.”

Al sprekend lijkt Louk Boudesteijn te beseffen dat al het andere werk zijn aandacht heeft opgeslokt. Als belangrijk begeleider heeft hij de laatste jaren met vele grote artiesten het podium gedeeld. Zoals onder andere Caro Emerald, Paul Weller, Gare du Nord, Beef!, Lionel Richie en Diana Ross. Met The Special Request Horns vormt Louk samen met Guido Nijs en Jan van Duikeren een blazerssectie. Ook met die groep komt hij op vele plekken. De lijst is lang en dat verklaart waarom de tijd hem soms door de vingers glipt.

Inspiratie
Laat hij zich naast klassieke muziek ook door andere muziekstijlen inspireren? “Jazeker, blues en country bijvoorbeeld. Daarnaast hou ik ook van rock en pop. Uiteindelijk draait alles om de jazz. Dat luister ik het meeste. Jazz is voor mij ook echt een speeltuin. Dat vind ik zo mooi aan het genre. Je kunt er alle kanten mee op. Dat is ook wel gebeurd als je terug kijkt naar de ontwikkeling van jazz. Ik vind dat je de muziek van nu niet meer kunt vergelijken met Art Blakey bijvoorbeeld.”

‘Ik heb geen aandrang om een solist te zijn’.
Foto © Tom Beek.


“Eigenlijk ben ik al vanaf mijn geboorte verslaafd aan jazz. Het begon allemaal met Louis Armstrong en de swingjazz van mijn moeder.” Boudesteijn groeide op met de oude jazzplaten van zijn moeder uit de jaren ’20 tot ’40 van de vorige eeuw.

Trombone
“Ik kan me herinneren dat ik, toen ik drie was, al mijn eigen drumkit had. Zelfgebouwd natuurlijk.” Louk Boudesteijn vertelt dat vanaf zijn vierde de trompet in beeld kwam. Kort daarna kreeg hij een trombone van zijn tante, een erfstuk. “Ik heb toen wel op een blauwe maandag les gehad op de muziekschool, voor de trombone, maar dat sloot niet helemaal bij me aan. Die verplichte stukken spelen. Mijn vader heeft vroeger tuba gespeeld, dus hij leerde me al heel vroeg hoe ik de ventielen moest gebruiken.”

Toen de middelbare school in zicht kwam stopte Boudesteijn met het bespelen van de trombone. Er kwam een gitaar in beeld die hij veelvuldig speelde in rockbands.

“Op de trombone was ik theoretisch gezien het beste. Dus besloot ik me daar verder in te verdiepen. Twee jaar lang heb ik gestudeerd aan Fontys Conservatorium in Tilburg. Daar ben ik op mijn niveau gekomen. Nadien ben ik overgestapt naar het Conservatorium in Rotterdam om les te krijgen van Bart van Lier. In de loop van de tijd is het steeds leuker geworden om de trombone te spelen. In de hedendaagse muziek zijn er niet veel jazztrombonisten die ook componeren. Dat maakt me uniek en dat vind ik dan wel weer leuk!”

Paul van Kemenade Quintet
Louk Boudesteijn is ook al meer dan tien jaar betrokken bij het Paul van Kemenade Quintet. Hoe was het voor hem om daar zo jong te beginnen en oud-docent Hans Sparla op te volgen? “Ik vond het heel erg bijzonder toen Paul me vroeg. En het klikte eigenlijk direct, zowel persoonlijk als in het maken van de muziek. Alhoewel ik me nog wel kan herinneren dat hij een keer naar me schreeuwde: ‘Je moet gewoon die noten spelen!’ Toen dacht ik, maar waarom jij niet dan?”

Hij moet er om lachen en legt dan uit: “Paul is echt een supergoeie gast. Hij is heel eerlijk, direct en soms onhandig. Ik vind hem een heel bijzonder mens en muzikant. Ik heb dan ook nooit het gevoel gehad dat ik iemand anders heb moeten vervangen.”

Daarnaast speelt Louk Boudesteijn in Three Horns and a Bass met Van Kemenade, trompettist Angelo Verploegen en contrabassist Wiro Mahieu. “Dat vind ik ook een hele leuke groep. Daar spelen we echt op dynamiek. Zelfs ‘Vader Jacob’ is leuk om met hen te spelen.” In juni reist het Paul van Kemenade Quintet naar Afrika om de twintigjarige samenwerking tussen de groep en trompettist Feya Faku te vieren.











'Ik kan me een leven zonder muziek echt niet voorstellen’.
Foto © Gemma van der Heyden.


Het is niet het enige project in zijn agenda waar hij naar uit kijkt. “Volgende week ga ik naar Londen voor studio-opnames met het Metropole Orkest. Daarna heb ik een mini-tour met Big Bizar Habit. Een groep van gitarist Mark van Vugt en zangeres Ineke van Doorn, waarvan ik al even was vergeten dat ik daar ook nog bij zat. In mei heb ik dan weer een tour met Marco Borsato. En daarna dus naar Afrika!”

Voldoening
Een kijkje in de agenda van Louk Boudesteijn geeft ook meteen het antwoord op de vraag waar hij nu echt laaiend enthousiast van wordt. “Het zijn al die totaal verschillende projecten door elkaar. De afwisseling van een stadionconcert met Borsato en een intiem en absurd concert in een kerk in Enschede met cellist Ernst Reijseger. Het is die balans. En van al mijn collega’s leer ik zo ontzettend veel. Daarom kijk ik zo uit naar het nieuwe trio met Goudsmit en Van Haften. Het spelen met bijvoorbeeld Anton is altijd uitdagend, speels en spontaan. Ik heb vele leermeesters om me heen. Ik vind het ook altijd heel erg inspirerend als collega’s en vrienden plannen hebben.”

Maar één ding blijkt nog veel belangrijker: het schrijven van eigen muziek. “Het moment dat ik een eigen compositie voor de eerste keer speel. En dat ik dan de juiste band heb om dat mee te doen. Dat vind ik pas echt geweldig! Dat gevoel krijg ik ook als we een compositie van een ander voor een eerste keer spelen. Je voelt je in die zin elke keer weer een beginner.”

Dat Louk Boudesteijn zich daarom graag meer zou focussen op het maken van muziek komt niet als een verrassing. “Ik voel me ook niet echt een artiest. Ik heb bijvoorbeeld geen aandrang om een solist te zijn. Ik vind het eigenlijk wel lekker als begeleider. Dus laat mij maar muziek maken. Ik wil me ook nog verder gaan verdiepen in de popmuziek en me meer richten op mijn eigen projecten. Zoals het promoten van het tweede album van FULLDUPLEXX.”

Toekomst
Vroeg of laat wil hij zich misschien ook weer verbinden als docent aan een conservatorium. Hij was twee jaar docent bij Fontys Conservatorium in Tilburg. “Dat vond ik uiteindelijk toch ongemakkelijk. Ik vond mezelf nog te jong. Als je alles hebt meegemaakt kan ik me voorstellen dat je een drang ontwikkelt om je kennis over te dragen. Dat het al lukt, om te leven van muziek, vind ik op dit moment al heel wat!”

En wat doet hij in zijn vrije tijd? Hij kijkt opzij, en wijst richting de zon die door de grote ramen de woonkamer in schijnt. “Ik zou iets moeten doen wat gezond is. Iets met frisse lucht. Naar buiten. Zodra ik vrije tijd heb, ga ik muziek maken. Mijn eigen ‘goede doel’. Dan zit ik beneden in mijn repetitieruimte. Er is daar niemand die last van me heeft. Ik kan er elk uur van de dag muziek maken en componeren. Maar dat betekent dat ik te weinig buiten kom.”

Vragen naar de invulling van vrije tijd is voor een muzikant natuurlijk een strikvraag. Louk gaat verzitten, gooit zijn benen over de armleuning van de stoel en kijkt naar het plafond. “Ik kan me een leven zonder muziek echt niet voorstellen.” Je ziet aan hem, dat hij probeert daar een beeld bij te krijgen. Maar het lukt hem niet.

Dan sluit hij af: “Gelukkig weet ik zeker dat muziek nooit verdwijnt”.

• www.loukboudesteijn.nl