Ronald Snijders meester in prachtig wisselende muziek CONCERTRECENSIE. Ronald Snijders Band, Bimhuis Amsterdam, 13 februari 2014 De Surinaams-Nederlandse fluitist en componist was met een zeskoppige formatie naar de hoofdstad getogen om zijn onlangs uitgebrachte cd-box te presenteren. ‘Ronald Snijders - Made for Music’ bevat twintig nieuwe cd’s met vooralsnog onuitgebracht werk uit zijn vijfenveertigjarige carrière. Uiteenlopende soorten muziek met verschillende muzikanten, maar met altijd dezelfde aanstekelijke energie.
beeld: Thomas Huisman
door: David Cohen
Door de glazen wand van het halfvolle, met groen-rode tinten verlichte Bimhuis straalde het avondlijke Amsterdam. Onder het publiek heerste een intieme, gezellige sfeer. Zichtbaar vol genoegen kondigde fluitist Ronald Snijders zijn band aan, om met een strakke, hard groovende fluitsolo te laten horen wat het Bimhuis van deze avond mocht verwachten.
![]()
Dwarsfluitist Ronald Snijders presenteerde met zijn band in het Bimhuis onuitgebracht werk uit zijn vijfenveertigjarige carrière. Met saxofonist Franklin Caesar en zangeres Hilly Grace.
Vele genres
Dit concert bood van de vele genres waar de fluitist zich in thuis voelt een goede indruk. Een stevig openingsnummer bood zijn medemuzikanten de gelegenheid zich te presenteren. Basgitarist Randy Winterdal vormde met Olaf Keus op de drums een fantastische ritmesectie, die de nummers perfect beheerste en precies wist wat van haar werd verwacht en ook gitarist Robby Alberga betoonde zich een uitstekend begeleider. Rietblazer Franklin Caesar speelde weergaloos sopraansaxofoon in een hard groovend duel met Snijders. En betoonde zich een zeer flexibel musicus toen hij het tweede nummer van de avond inzette met een prachtig ingehouden intro op de basklarinet.
![]()
Gitarist Robby Alberga, Ronald Snijders op percussie, basgitarist Randy Winterdal.
Onder begeleiding van exotische percussie nam hij samen met bandleider Snijders op de basfluit de band en de zaal mee naar een muzikaal hoogtepunt. Waar het openingsstuk energiek was begonnen, leek deze muziek te spreken van pijn, van rouw en verdriet. Het nummer was opgedragen aan Mali, zo verklaarde de bandleider, als een land met veel moeilijkheden, maar ook als het land waar waarschijnlijk de blues ontstond.
Bij het volgende stuk wilde hij het publiek meenemen naar het land van pianist Abdullah Ibrahim, dichteres Ingrid Jonker en het thuis van Nelson Mandela. Samen met de zaal stond zangeres Hilly Grace de fluitist bij tijdens een gezongen ode aan de Zuid-Afrikaanse oud-president. “We komen allemaal uit Afrika”, zei Snijders, “en het Afrika-gevoel, dat kennen we allemaal.”
De Ronald Snijders Band zorgde voor een prachtige avond met veel afwisselende muziek, van bossa nova tot rechttoe rechtaan gespeelde jazz. De bandleider gaf uitgebreide, soms wat al te omstandige toelichting bij de door hem meegebrachte stukken en vertelde veel over zijn wijze van componeren. Het geluid in de zaal was goed, maar soms niet helemaal in balans, waardoor vooral de gitaarsolo’s minder uit de verf kwamen.
![]()
Slagwerker Olaf Keus. Ronald Snijders met Surinaamse vlag.
Schetsen
Erg bijzonder waren de eerste stukken na de pauze, waarbij Snijders een akoestische gitaar ter hand nam en zangeres Hilly Grace begeleidde onder wat hij ‘evocations’ noemde: tijdens het improviseren tot stand gekomen schetsen, bedoeld om een bepaald gevoel op te wekken. Bij het Bimhuispubliek vielen de wisselende soorten muziek zeer in de smaak, zo bleek wel uit de staande ovatie die de musici kregen na de daverende toegift ‘Zapata-Ro’, waarbij vooral drummer Olaf Keus uitblonk met een spectaculaire solo.
Het concert van Ronald Snijders verliep in prettige, open sfeer, had weinig pretenties en was ook voor wie minder bekend was met Surinaamse jazz-funk goed toegankelijk. De hoofdstad zal de Delftse fluitist niet lang hoeven missen: “We komen snel weer terug”, zei hij aan het slot, “nog vóór het Sinterklaasfeest.”
Het is zeker te hopen. Maar ook in de tussentijd kan de luisteraar met ‘Ronald Snijders - Made For Music’ genieten van twintig cd’s met nieuw materiaal – een prachtig toegift na een geslaagd concert.
© Jazzenzo 2010