‘Catch It If You Can’ is de eerste cd van die samenwerking en die knalt er meteen in als een pistoolschot. Sanem Kalfa zingt teksten van de jonge Turkse schrijver Orhan Günes, die sinds enige tijd in Amsterdam verblijft. Kalfa en Günes klinkt als de spreekwoordelijke klok, maar dat doen Kamperman/Kalfa/Dumitriu ook. De eerste twee omdat ze dezelfde culturele achtergrond hebben, de andere drie omdat ze de kunst beheersen totaal verschillende culturele afkomsten tot een organisch geheel te smeden.

De teksten van de cd zingt Sanem Kalfa uiteraard in het Turks, maar de Engelse vertalingen die naast de Turkse in het cd-boekje zijn opgenomen, doen goed werk. Bij het lezen van die Engelse teksten krijg je een prima beeld waarover Orhan Gümes dicht en welke sfeer de drie musici er aan meegeven. Neem de woorden van ‘Yaz Bitti’ (‘Einde van de zomer’). Deze recensent is geen poëet, maar bij de oprechte poging een strofe van dit gedicht te vertalen komt hij bij het volgende uit: ‘Voor de gekken is het elke dag zomer…/Bladeren vallen in je binnenste/Winterslaap, een Eskimowinter misschien/Buiten? Het lijkt erop dat de zomer je van binnen verwarmt.’

Prachtige woorden, waarover is nagedacht en die dienovereenkomstige muziek verdienen. Die krijgen ze ook: de muzikale klanken van de drie uitvoerenden zijn de ene keer lyrisch, dan weer als golvend water dat de gezongen letters schoonspoelt. Maar soms dreigen stormen en verliest het Trio Horizon het hoofd. Dan monden voornoemde klanken uit in woeste improvisatiestormen, die er echter nooit in slagen de muzikale structuur van het trio teniet te doen.

‘Catch It If You Can’ is een plaat met vele lagen. Die sluiten ongetwijfeld aan bij de gelaagdheid van de teksten, maar meer nog bij de klanketages die Steven Kamperman, Sanem Kalfa en George Dumitriu op deze prikkelende cd aanbrengen. Dat betekent dat het album nergens sleet zal vertonen: het wordt bij het telkens opnieuw afspelen alleen maar sterker.